Al vanaf dat wij ons kunnen herinneren wipt onze zoon op handen en knieën in zijn bed. Maar nu doet hij het ook wanneer hij boos/verdrietig/moe etc is, het is een reactie op iets dat gebeurt. Laatst waren we in een binnenspeeltuin waar hij bijna een uur lang op een trampoline heeft ‘gewipt’ waardoor er een soort brandblaar op zijm wreed kwam te zitten. Het lijkt alsof hij die pijnprikkel dan niet voelt en gaat dus ook gewoon door. Als je hem ‘eruit’ haalt word hij boos. Nu ligt hij dus voor de zoveelste keer kei hard met zijn hoofd te bonken tegen het bed, gevolgd dus dat het hele huishouden wakker is omdat het zó hard gaat. Wanneer we er naartoe gaan stopt hij voor even en een paar seconde later is hij weer bezig.. We worden echt een beetje moedeloos ervan, en vinden het super vervelend voor onze dochter want haar nachtrust leid hier ook onder gezien ze samen slapen. Is er iemand die dit herkent? Als je op google zoekt lees je veel kenmerken van autisme etc, ik weet niet of dit nu zo zeer is waar ik naar opzoek ben maar ben vooral benieuwd naar ervaringen. Als toevoeging: wanneer hij boos is, valt of er word iets van hem afgepakt kan hij zo heftig reageren dat hij begint te huilen, zijn adem inhoud, en blauw/wit word en korte tijd weg valt. Of dit in verband staat met elkaar weet ik niet en vermoed van niet. Maar misschien toch goed om er bij te vermelden. (Huisarts zegt hierover dat het weinig kwaad kan)
Als je zoon nog in een campingbedje past is dat wel een veelgebruikte oplossing tegen hoofdbonken. Het stopt dan niet maar hij bezeert zich niet en het maakt ook minder lawaai. Het is een gewoonte die hem troost geeft en waar hij helemaal in opgaat, daarom voelt hij ook geen pijn. Had hij nou maar duimen uitgekozen... Je hebt wel wat te stellen met zijn driftbuien zeg! Je huisarts heeft gelijk dat het geen kwaad kan, maart het is wel erg vervelend.
Hè wat naar zeg! Als je je toch zorgen maakt zou je eens via het cb een pedagoog kunnen raadplegen wellicht. Al was het maar om je eigen ongerust het weg te nemen. Ik kan me wel voorstellen dat je je er zorgen om maakt in ieder geval. Voor diagnoses als autisme is het sowieso nog te vroeg en met googlen verschijnen ook de meest negatieve scenario’s bovenaan natuurlijk. Mijn zoontje houd niet zijn adem gelukkig, dat lijkt me erg naar om te zien als hij zo weg valt. Wel werpt hij zich keihard achterover als hij boos is/zijn zin niet krijgt. Dan valt hij dus heel hard op zijn achterhoofd. Momenteel doet hij het bijna niet meer maar hij heeft dit wel 2/3 maanden op dagelijkse basis meermalen gedaan. Heb er bij het cb toen ook naar gevraagd en de vpk zei dat het ‘normaal’ gedrag is. Hij doet dit, andere kinderen bonken met hun hoofd tegen de muur of vloer.
Het hoofdbonken herken ik van mijn oudste. Iedere avond bonkt ze zichzelf in slaap. Dit doet ze al vanaf een paar maanden oud. Het bordrand van haar bed is al flink beschadigd. Bij haar is het het verwerken van prikkels van de dag. We hebben geprobeerd om haar in een campingbedje te leggen zodat ze niet kon bonken maar dat was 1 groot drama. Ze heeft het harde van een bordrand nodig om te bonken. Zonder bonken kan ze echt niet in slaap komen. Ik heb geaccepteerd dat dit bij haar hoort en ze dus regelmatig een blauwe plek op haar hoofd heeft De reacties die je beschrijft bij emoties herken ik (gelukkig) niet.
Bij ons was het een fase, hij heeft het een tijd midden in de nacht gedaan en overdag. Geen gebons tegen iets maar wel het ritmisch heen en weer gaan en het kreunen. Dat was nog voor hij 1 jaar werd.
Heel veel kinderen doen dit in meer of mindere mate. Bij jongens schijnt het vaker voor te komen dan meisjes. In de basis is het iets wat ze vaak doen om een fijn gevoel te krijgen, om prikkels te verwerken, te ontspannen. Uit jouw verhaal denk ik dat het ook prikkelverwerking of emotieverwerking kan zijn. Voor prikkelverwerking kan je eens gaan kijken of je niet prikkels kan verminderen en wat dat doet. Eens zo prikkelarm mogelijk te leven voor een aantal dagen. Misschien geeft dat de oplossing. Bij een binnenspeeltuin zijn vaak enorm veel prikkels. Mbt autisme, ja het kan. Maar zo veel kenmerken passen binnen het autisme. Op internet staan voornamelijk negatieve kanten. Positief hoeft men niet te delen. En mocht dat het zijn dan merk je het vanzelf.
Onze dochter bonkte zichzelf ook in slaap tegen het hoofdeind. Camping bedje neer gezet en na 2/3 maanden haar weer in haar eigen bedje gelegd. Toen was het over. Het camping bedje ging wel heel de kamer door, door het bonken. Maar het heeft geholpen.
Waren dat niet die breath holding spells? Weet wel van mijn broer, die was een jaar of drie die werd toen ook ineens zo pisnijdig dat hij vergat adem te halen. Hij was die dag overigens de hele dag al bezig t bloed onder mn moeders nagels te halen en dat was geen incidentje. Pech voor hem was dat mn vader toen ook inmiddels in huis was, die knalde de koude douche aan en zette m er onder. Eerste reactie is dan gelijk ademhalen uit schrikreactie, was toen gelijk over, maar die was dus wel al ouder. Als ze klein zijn zou ik dat niet een twee drie overwegen. Al heb ik er hier ook eentje met een temperament die vlak voordat de bom gaat barsten ook dr adem inhoudt maar daarna komt t luchtalarm, dus circulatie hoef je je dan geen zorgen meer om te maken dat weet t complete blok dan ook weer.
Klopt ik denk dat het dat is wat hij doet. Alle dingen die daar bij horen passen bij het moment waarop dat gebeurt
Dat las ik inderdaad ook dat zo’n bedje kan helpen, maar het zou ook weer de keerzijde hebben dat ze dan niet hun ‘voldoening’ kunnen krijgen en dus niet in slaap vallen. Maar het proberen waard!
Ik denk dat hij al heel weinig prikkels krijgt, hij is voornamelijk thuis en gaat 2 dagen naar de kinderopvang. (Waar hij het ook doet). Verder gebeurt er weinig spannends in en om huis, dus geen filmpjes kijken, muziek etc. En de binnenspeeltuin was toevallig het voorbeeld, maar daar komen we ook vrijwel nooit
Hij verwond zich normaal nooit, maar vannacht heeft hij dit dus voor de eerste keer wel gedaan. Ik ga maandag toch even een afspraak maken bij de huisarts voor mijn eigen gemoedsrust.
Onze oudste had dit ook. BHS kan idd weinig kwaad, heeft geen schadelijke gevolgen. Het wordt beschreven bij kinderen met een sterke eigen wil, temperamentvolle kinderen. Bij onze zoon werd het minder toen hij zich beter kon uiten, tot het uiteindelijk niet meer voorkwam. Hij heeft vrij fors ADHD, maar of dat met elkaar in verband staat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat onze peuter gewoon hard gilt als iets hem niet zint en dat ik dat veel irritanter vind dan de BHS van onze oudste...
haha Oja, onze peuter kan er ook wat van, stront irritant. Maar vind dat flauwvallen echt wel eng, elke keer als ik hem zie weg trekken denk ik: daar gaan we weer.. duurt lang.. tijd om bij te komen, ennnn daar is ie weer
Ja, verschrikkelijk he, dat gegil. Toen ik eenmaal wist wat de BHS was en inhield was ik er vrij nuchter onder. Soms hielp het om in zijn gezicht te blazen, dan had hij een soort schrik reactie waardoor hij dan niet out ging, maar dat hielp niet altijd. Het gaat weer over, gelukkig!
Dat is wel heftig! Zeker even de huisarts bellen. Camping bedje heeft bij ons zeker geholpen. Ook bij onze buurvrouw bij haar zoontje. Ze vertelde dat het prematuur gedrag kan zijn. Mijn dochtertje is toevallig ook prematuur geboren. Ik weet niet of dit bij jullie ook zo is? Sterkte!
Mijn zoontje doet het nog steeds (bijna 4). Bij hem is klassiek autisme vastgesteld, maar natuurlijk niet alleen door het bonken. Mijn zoontje doet het ook vaak tegen mijn benen aan, gelukkig wordt dat nu wel minder want het doet gewoon pijn. Hij lijkt pijn ook anders te voelen/ervaren.