Op het voltijds HB onderwijs was de instroom in de bovenbouw veel groter dan in de onderbouw. Ik denk dat kinderen zich eerst nog weten aan te passen. Misschien wordt het verschil naarmate ze ouder worden ook groter?
Mijn jongste is net een half uur bezig geweest met ballonnen leren knopen. Ze moest en zou. Frustratie en concentratie wisselden elkaar af. Ik zei dat haar vingers waarschijnlijk nog niet genoeg kracht hebben maar dat wat wou er niet in. ‘Nee mama, ik blijf oefenen tot ik het kan!’ Schreeuwde ze vol frustratie. Pfff, gelukkig is het gelukt
Dat gaat erover dat iemand enorm 'gekwetst' was en niet meer mee wilde 'praten' hier omdat ik toevallig een andere mening had (en anderen met mij). (Kom even zo snel niet meer op de naam van de schrijfster). Ik vind dit wel een interessesant onderwerp. Zijn jullie nooit bang dat je bepaalde problemen onbewust bevestigt, door er zo mee bezig te zijn, en zodoende juist erger maakt?
Leuk, ik ga ook proberen mee te lezen. Nog niet helemaal duidelijk voor mij welke kant mijn dochter op gaat maar op dit moment heeft ze duidelijk een ontwikkelingsvoorsprong. Ik zit in het onderwijs en stond dit jaar voor groep 3, heb af en toe een toets door haar laten maken dit ging haar erg makkelijk af. Een beetje spannend en onwennig hoe hiermee om te gaan. Meeste kinderen in groep 3 die al kunnen lezen etc. kon ik nog wel uitdagen maar dit verschil in niveau wordt wel erg ruim als ze zo doorgaat.
hoe zijn wij bezig volgens jou? wat doen we dan? welke problemen worden dan bevestigd? bedoel je dat we hier op ZP praten?
Wat bedoel je dan precies met het vetgedrukte? Wat versta je daaronder? In ons geval krijgt mijn zoon er eigenlijk niet zo veel van mee... zoals ik al zei was hij doodongelukkig op school, omdat hij de stof van zijn groep al beheerste. Ik ben op school gaan praten (zonder mijn zoon) en heb contact gezocht met een kindercoach (zonder mijn zoon). Natuurlijk heb ik ook met hem gesproken over het waarom school nou zo stom was en hem belooft dat ik samen met hem & juf een oplossing zou zoeken. Toen deze er was heb ik hem thuis uitgelegd dat hij leuke, moeilijkere werkjes zou krijgen zodat hij niet meer zo veel hoefde te lezen. Zijn leerkracht heeft dit in de klas aangevuld en in de praktijk gebracht. Verder vraag ik hem gewoon hoe zijn dag was, zonder te focussen op de extra verdieping/taken. Communicatie verloopt verder alleen tussen mij en de leerkracht, daar krijgt hij niks van mee. Soms stak juf alleen even haar duim omhoog, soms vertelde ze kort iets over waar ze mee bezig waren of ze vroeg hoe ik over iets dacht. Ik heb aan het einde van het jaar nog een gesprekje met zijn juf en zoon gehad, waarin ze vertelde dat hij in groep 4 meer leuke, maar wel moeilijkere, werkjes mag doen en dat wij denken dat hij het in groep 4 heel leuk gaat hebben. Dit was meer om de positieve flow waarin we eind groep 3 zaten voort te zetten, omdat hij zich al zorgen zat te maken over groep 4 (“het wordt vast weer een heel stom schooljaar”). Verder is het thuis totaal geen onderwerp van gesprek en doen we er heel luchtig over.... tsja hij kan al heel goed lezen, maar andere kinderen zijn weer heel goed in voetbal/tennis/rennen.
for fun: kent iedereen BONES? tv serie, waar men murderzaken oplost via wetenschap met HB personages? n soort si-fi en zo grappig.
Ik heb nu eigenlijk geen puf om te reageren, we zijn op vakantie en gaan zo lekker naar het strand Fijne dag allemaal.
Jammer dat dit topic zo fel is. Zou fijn zijn als het wat steunender en positiever kan zijn (zonder dat we het allemaal met elkaar eens hoeven te zijn) Mijn dochter is net 5 jaar geworden en gaat na de zomervakantie versneld naar groep 3 (ik las in dit topic nog 2 kinderen van ongeveer zomer 2013 naar groep 3). Ze zit op een Montessorischool en uit 3 onderbouwgroepen zijn alle leerlingen die naar de middenbouw doorstromen (groep 3 uit 3/4/5) door elkaar gehusseld en opnieuw ingedeeld. Nu komt mijn dochter in een middenbouwklas met 7 andere kinderen ingedeeld in groep 3. Van de groep 3 kinderen die ik ken, weet ik dat ze bijna allemaal in ieder geval al kunnen lezen. Ik vraag me af of ze dat bewust bij elkaar ingedeeld hebben. Ik vind het zelf wel een bijzondere situatie, dat ze in groep 3 komt op een 'reguliere' school, maar in een klas waar max 3 kinderen nog moeten leren lezen (dochter kan sinds begin groep 1 lezen en schrijven) en veel groep 3 kinderen kunnen ook al wat rekenen +/- tot de 20 volgens mij. Een andere middenbouwgroep heeft bijvoorbeeld een strenge juf, en daar worden dan de kinderen ingedeeld die daar specifiek baat bij hebben. Ik geloof niet dat de juf die ze nu krijgt, dat daar elk jaar echt alleen maar slimme/voorsprongkinderen naar toe gaan hoor. Maar ik denk dat het voor dochter wel fijn is dat ze niet in een pure groep 3 terecht komt, waar het merendeel van de kinderen nog moet beginnen met lezen, schrijven en rekenen.
Wauw. Eye opener dit topic. Waarom ontdek ik deze nu pas! Onze oudste dochter, net 6. Gaat na de zomervakantie naar groep 4. We hebben net weer samende tafels geoefend (dmv zo'n "huiswerkboek" zoals wij dat noemen. Van die oefenboekjes die je gewoon bij de Bruns haalt bijv). Vind ze super gaaf. Ze leest op niveau van 8 jarige. Bijv Geronimo Stilton vind ze leuk om te lezen. En nu leest ze van die boekjes die leent van de bieb om een werkstuk te maken. We hebben hier nu boekjes liggen over katten, dolfijnen en schaken. Ze zit op Dalton onderwijs. Blij dat we die keuze gemaakt hebben. Ook in overleg met kinderopvang. Die raadde dit oa aan voor haar. De juf van groep 4 vertelde al dat ze leuke extra werkboekjes besteld had voor haar. Het maakt me supertrots natuurlijk. Echter, heeft het ook een keerzijde. Ze is altijd bezig in haar hoofd. Haar gedachtes houden nooit op. Het frustreerd haar vaak dat ze niet "alwetend" is. Ze ziet alles. Hoort alles. Pikt alles mee. Ruikt alles. Erg vermoeiend voor haar (en stiekem ook voor ons). Maar slapen heeft ze altijd al slecht gedaan. Van baby af aan al. Ze zegt ook dat ze nooit slaapt en dat slapen zonde is van de tijd. Zo. Wat enn verhaal/geratel. Maar dit is de eerste keer dat ik dit vertel aan "iemand". Paar mensen dichtbij ons weten dat ze slim is. Maar we praten er niet veel over. Zijn er bescheiden over. Ze heeft 3 negend en verder alleen maar tienen op haar rapport. Dat zullen we nooit zomaar zeggen tegen iemand als ze vragen of hoe het rapport van M was. Dan zeiden we gewoon dat het een goed rapport was en dat we trots zijn op haar. Oh man, ik kan wel door blijven gaan! Haha Ik ga dit topic eens pagina voor pagina doornemen. Want zie veel interessante en gelijke verhalen.
Nog meer kinderen die naast het veel praten en heel veel dingen vragen in eens brutaal zijn? Hij wil in eens dingen voor het zeggen hebben, wil daar best met een deel in mee gaan en hem het gevoel geven dat hij meer keus heeft maar dat kan niet met alles. Meteen ook een boos gezicht en er tegen in. Erg vermoeiend!
Hahaha, ik wilde het topic net op zoeken om vergelijkbaar te vragen. Die van mij heeft ook altijd een weerwoord en probeert ook altijd het laatste woord te hebben. En dat onweergrzicht en dat toontje (‘nou, dan ga jij toch ‘lekker’ zelf...!’) echt niet normaal. Soms vraag ik me wel eens af of dit betekent dat we moeten rekenen op een vreselijke puberteit, of dat dat toch los staat. Ata soms echt even met een mond vol tanden en weet nu al soms niet meer waar ik haar mee kan ‘straffen’. Ze staat overal boven en gaat lachend haar eigen weg. Pfffff.
O hou op... Er wordt ook niet meer gevraagd. Er worden opdrachten uitgekraamd! "Tafel!" terwijl ze haar lege beker voor zich uit houdt. Of ik het dan even op tafel wil zetten... En zo is er meer. Ze heeft al een aantal keer even op de nadenk stoel mogen zitten deze week. Sowieso wordt het tijd dat ze naar school gaat. Ik zie een stijgende lijn in drukte, clownesk gedrag en hard, veel en snel praten.
Ik kwam toevallig vandaag een artikel tegen over een (nieuw?) boek: "Paul, ons hoogbegaafde wonderkind" van Laura Groebé. Hoewel de titel me niet zo aanspreekt, spreekt de beschrijving van de inhoud me wel aan. Is er iemand die dit boek heeft gelezen? Is het de moeite van het lezen waard? Ik heb al veel gelezen, o.a. van Kieboom, Van Gerven, Koenderink en Buijssen-Duran.
@belize, @Strijkkraal Onze knul is 4 en heeft net 3 maanden school gehad. Ik herken ook heel erg het clownesk gedrag, druk, aanwezig, constant praten, veel en snel (daar kan hij weer niks aan doen, ik was als kind ook erg snel aan het praten, nu ook rap maar iets rustiger) Het liefste wil hij alles bepalen. Hij maakt het wel zo dat er wat valt te bepalen. We waren van de week bij oma aan het logeren en ze vroeg of hij lekker in badje wou. Hmm ik kan binnen in bad en buiten, dus wij nee het is mooi weer en overdag ga je niet binnen in bad. Hmmm ik kies buiten in bad. Zucht! Je was anders niet in bad gegaan maar goed hij heeft gekozen. Waarom niet gewoon meteen ja leuk. Overal is wel een ja maar, het laatste woord is ook herkenbaar. We wandelen nu elke dag zo'n 7 km dus hij slaapt in ieder geval snachts goed hahaha
Vergeet ik nog helemaal te schrijven dat hij zegt ik weet al heel veel en ben toch sterker/beter etc. Komt dan heel betweterig over. (Dat zeg ik hem ook)