Beste vriendin verliest haar kindje, 15wk

Discussie in 'Vlindertjes tot 16 weken' gestart door Lumiere, 20 jul 2018.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Lumiere

    Lumiere Fanatiek lid

    11 dec 2012
    3.622
    593
    113
    doktersassistente
    Brabant
    Gisteren kreeg ik het verdrietige bericht dat mijn beste vriendin, die in de 16e week van haar 3e zwangerschap zit, op vakantie veel bloed en vruchtwater verloor. Iom de vlk zijn ze onmiddelijk naar huis gekomen, rit van 1000km met hun kinderen van 4 en 5jr. Vandaag bleek dat het hartje weliswaar nog klopt, maar dat al het vruchtwater verdwenen is en het kindje gewoonweg geen kans meer heeft, als het morgen nog leeft. Morgen wordt ze ingeleid en de verwachting is dat het snel zal gaan, ze heeft al 2 hele snelle bevallingen gehad.

    Ik ben zelf natuurlijk ook heel verdrietig maar dat staat niet voorop, voorop staat dat zij en haar gezin deze periode doorkomen. Mijn vriendin vraagt op dit moment vooral klinische details, wat gaan ze doen, hoe ziet het eruit enz. Omdat ik bij gyn gewerkt heb, heb ik daar wel een idee van, maar ik ben bang haar te kwetsen met details. Ze geeft ook aan niet te hoeven weten wat het is (j/m) en wil het liefst gewoon verder met hun 2 kinderen. "Het kindje is gezond, mijn lichaam heeft dit veroorzaakt" zegt ze. Terwijl ze het zo goed heeft gedaan, 34 jaar, niet gerookt of gedronken, foliumzuur, opgelet met eten enz, nipt-test goed.
    Ben bang dat ze zichzelf de schuld geeft, gi had ze het ook al over "gestraft worden".
    Hoe kan ik haar steunen, behalve praktische hulp aanbieden en laten merken dat ik er ben voor hen? Ik ben bang haar te kwetsen door vragen te beantwoorden over de inleiding morgen. Want ja, het kindje gaat dat niet overleven, 15wk is gewoon zoveel te vroeg. Ik ben zelf al in tranen als ik haar spreek...ook niet echt steun. En ja, het is een compleet kindje maar dan heel, heel klein. Ik kan wel zeggen dat het beter is om het kindje wel te zien, maar hey, ik heb makkelijk praten, ik ben nooit een kindje verloren.

    Wat zouden jullie doen, waar hadden jullie behoefte aan (degenen die het hebben moeten meemaken?)
     
  2. Bubbels84

    Bubbels84 Fanatiek lid

    27 jun 2016
    2.284
    611
    113
    Wat verdrietig voor je vriendin..
    In het ziekenhuis gaven ze bij mij ook aan dat achteraf nooit iemand spijt heeft gehad om het kindje te zien, wel spijt als ze het niet hebben gezien.
    Met de termijn die je noemt is het kindje al wel zo groot om op je hand te houden. Je verbaasd je er over hoe compleet het kindje al is. Ik vond het wel fijn om vooral te weten hoe en wat. Ik zou zulke vragen dan ook beantwoorden.
    Ik kreeg van mijn beste vriendin een mooi beeldje waar ik een kaarsje in kan branden.
    Een lief kaartje sturen is ook een goed idee..
    En verder is praktische hulp ook al heel fijn!
    Sterkte Voor haar maar ook voor jou, machteloos zo vanaf de zijlijn he?
     
  3. Meiske2015

    Meiske2015 VIP lid

    4 sep 2016
    7.734
    3.516
    113
    Wat ontzettend verdrietig.

    Willen ze foto’s?
    Je zou stichting Still kunnen contacten.

    Ik heb er ,gelukkig, geen ervaring mee maar wilde jou en je vriendin met gezin sterkte wensen!
     
  4. Lumiere

    Lumiere Fanatiek lid

    11 dec 2012
    3.622
    593
    113
    doktersassistente
    Brabant
    Het is allemaal iets anders gelopen...vanochtend heel vroeg is het kindje thuis geboren. Een heel klein jongetje. Gelukkig hebben ze het kindje nog uitgebreid kunnen en willen bekijken. Helaas daarna wel met ambu naar het zhs omdat de placenta niet losliet, wat blijkbaar best vaak voorkomt bij premature bevallingen. Haar man belde aan het eind van de middag dat ze thuis waren en of ik morgenvroeg even wil langskomen.
    Natuurlijk heel bijzonder dat ik zo snel al mag komen, maar God wat moeilijk ook. Het is zo onvoorstelbaar, wat moet je zeggen? Als ik er met mijn vriend over praat schiet ik al vol. Toen mijn zoontje vanmiddag een kleine blauwe vlinder opmerkte die op zijn fietsstuur kwam zitten zei hij "mama is dat dan het broertje van ....(hun kinderen)?"
    Ik weer in tranen..., ik heb maar gezegd "misschien wel, laat hem maar lekker een stukje meeliften dan."

    Misschien moet ik er ook niet zo over nadenken, gewoon luisteren en er even zijn is denk ik genoeg. Ik weet ook niet waar het kindje nu is, als het thuis wordt geboren. Ik lees hier dat kindjes samen met andere overleden kindjes samen gecremeerd en uitgestrooid worden, maar hoe gaat dat als het thuis is geboren?
     
  5. Robijn89

    Robijn89 VIP lid

    1 feb 2015
    7.723
    4.689
    113
    Vrouw
    Hoe is het bezoek aan je vriendin gegaan?
    Er zijn verschillende mogelijkheden, ze kunnen het kindje in het ziekenhuis hebben gelaten (kan ook als het daar niet is geboren) om met andere kindjes te laten cremeren, of thuis begraven. Alleen laten cremeren kan ook op eigen kosten. Waar heeft ze uiteindelijk voor gekozen?

    Ik heb ook een kindje verloren in de 16e week van de zwangerschap, een klein meisje met alles er op en eraan. Mijn man zei ook dat hij haar niet wilde zien, maar toen ze werd geboren ging alles ineens zo vanzelf.. We waren ondanks het verlies en het verdriet zo apetrots en zo vol liefde.
    Als ik uit eigen ervaring spreek, dan hoef je je echt niet sterk te houden voor haar. Ik vond het juist 'mooi' om te zien dat ik niet aleen stond in mijn verdriet, dat het anderen ook wat deed.
    Ik gaf mezelf ook de schuld, maar zeggen dat ik dat niet moest doen werkte averechts. Aan een luisterend oor had en heb ik veel meer.
    En op de lange termijn is het fijn als er af en toe nog aan gedacht wordt, of over gesproken. Dat ik haar naam kan noemen zonder dat iemand wit wegtrekt. Dat ze gewoon een deel van ons gezin kan zijn, op haar eigen manier.

    Heel veel sterkte voor jou, je vriendin en haar familie.
     
  6. Lumiere

    Lumiere Fanatiek lid

    11 dec 2012
    3.622
    593
    113
    doktersassistente
    Brabant
    Robijn89, het viel best mee. Zijzelf hadden vooral behoefte om het verhaal te vertellen, dat zeiden ze ook letterlijk. Maar gek genoeg hebben we ook nog wel gelachen, om gekke Fransen en de snelweg rond Parijs. Zo knap, dat ze dat toch konden. Haar man is ook even uitgebreid de auto gaan wassen, hij had grote behoefte om even alleen te zijn maar hij wilde mijn vriendin niet alleen binnen laten.
    Het kindje is in het zhs gebleven. Er komt sectie/autopsie, hoewel ze verwachten dat de oorzaak van de vliesbreuk een virus is geweest wat inmiddels niet meer kan worden aangetoont. Ze horen ook niets over crematie. Dat hoefde van hen ook niet, ze hebben foto's en het is goed zo.

    Waar ik me wel enorm over verbaas, is de reactie van sommige mensen die dichtbij hen staan. Iemand had gezegd op de dag van de geboorte: "je moet maar zo snel mogelijk weer zwanger worden zodat je dit allemaal snel vergeet."
    Ik snap niet hoe je dat durft te zeggen tegen iemand die die dag haar kindje verliest. Hoezo je moet? Hoezo vergeet je dit dan? Daar kan ik echt niet bij, dat je zoiets kunt zeggen in dit stadium vooral.
     
  7. amy2015

    amy2015 Bekend lid

    23 feb 2015
    528
    234
    43
    Wilde je even een compliment geven hoe fijn het is dat je er voor je vriendin bent geweest. En uiteraard voor haar man. Met deze klein3 momenten kan je Zo veel betekenen. Bij ons ging het later mis en was ik zo blij als mensen luisterde naar onze kant. Ik zat niet te wachten op verhalen van iemand zijn tante en daar de buurvrouw van die het ook meegemaakt had. Een paar mensen maakte vreselijke opmerkingen. Inderdaad word maar weer snel zwanger en toen we eenmaal zwanger waren na heel veel moeite was het meteen nou ook snel zeg. Het meeste heeft mij gekwetst een opmerking van een tante van mij dat onze zoon geen achterkleinkind zou zijn van mijn opa en oma omdat hij niet leefde. Ik hoop dat jou vriendin dit soort opmerkingen bespaard bleef. Een goede vriendin van mij hielp mij door hele goede opmerkingen terug te geven. Dus als iemand zei.. Zo heb je t al een plek gegeven? Dan reactie ja klopt urn staat in de kast. Of als ik een wijntje dronk en ze zeiden zou je dat nou wel doen?? Ja je hebt gelijk en er nog meer bestellen of inschenken. Voor mij werden de opmerkingen zo minder pijnlijk. Alleen het verdriet blijft. Het veranderd het word een onderdeel van je leven. Heel veel sterkte voor je vriendin en nogmaals mijn complimenten
     
    Lumiere vindt dit leuk.
  8. Robijn89

    Robijn89 VIP lid

    1 feb 2015
    7.723
    4.689
    113
    Vrouw
    Weten ze wel de datum? Wij hebben verder ook niks over de crematie meer vernomen. We hebben ons dochtertje ook daar gelaten, we hadden foto's en het was goed zo. De crematie hebben we ook niet meegekregen, maar de datum wisten we wel.

    Ja je krijgt de gekste opmerkingen in zo'n situatie.. De impact wordt vaak onderschat. Ik moest ook naar de ok om de placenta te laten verwijderen en voor ik onder narcose ging zei een verpleegkundige letterlijk: gewoon blijven proberen, dan gaat het vanzelf een keertje goed.

    Gelukkig hebben ze aan jou een goede vriendin. Ik ben het met @amy2015 eens. Zo'n personen maken echt een groot verschil en het verdriet wat dragelijker.
     
  9. Lumiere

    Lumiere Fanatiek lid

    11 dec 2012
    3.622
    593
    113
    doktersassistente
    Brabant
    De datum weten ze ook niet. Blijkbaar doet dit zhs dat niet op deze termijn. Een kennis van me is in hetzelfde zhs met 26wk bevallen met helaas slechte afloop, dan is het compleet anders. Uitvaartondernemer, afscheidsdienst enz. Ik denk dat dat met die 24wk-grens te maken heeft? Dit is echt een rottermijn dan (elke termijn is natuurlijk vreselijk) want je kunt het met 16wk ook echt geen miskraam meer noemen, hoewel sommige dat wel doen. Ze heeft zelf ook aangegeven dat het zo goed is, dat een crematie niet hoeft van hen. Zei letterlijk " en dan, weer een urn erbij op de kast?" omdat ze vlak na de 2e haar moeder verloren is.
    Gisteren hebben we ook wel weer een uurtje gewoon wat gekletst, liet ze de gebeurtenisen van vorige week niet ter sprake komen. Ik denk dat ze wel weet dat ze er altijd over MAG praten, maar dat het niet moet. Kan me ook voorstellen dat het even fijn is om over futiele dingen te kletsen als de warmte en zwembadjes.
     
  10. Robijn89

    Robijn89 VIP lid

    1 feb 2015
    7.723
    4.689
    113
    Vrouw
    Dat is zeker fijn, ook over andere dingen kunnen praten met de wetenschap dat het verlies van je kindje geen taboe is :).

    Ja dit termijn is idd lastig.. je valt er een beetje tussen zeg maar.
     
    KatiRogo vindt dit leuk.

Deel Deze Pagina