Weer een kindje verdronken hoe kan dit nou toch vraag ik me af? Verschrikkelijk, is nu al het zoveelste kindje.
"Hoe" het kan... tja... Ik was vandaag met mijn man en 2 kinderen aan het strand. Mijn man moest even plassen. Mijn kinderen speelde in een kuil. Mijn dochter kreeg zand in haar oog en huilt een beetje. Ik troost haar en veeg haar gezicht schoon. Ik keek op en zag mijn zoon van nog geen 2 richting het water wandelen..... Ik zeg dus niet dat het mij nooit overkomt. Ik kan alleen maar heel hard hopen van niet.
Dit idd. Er zijn ook zeker ouders die onvoorzichtig zijn en niet opletten. Maar o de een of andere manier heb ik altijd het idee dat hen zoiets juist niet overkomt. Sinds ik 2 kids heb weet ik hoe ongelofelijk snel je afgeleid raakt. Gelukkig is onze dochter geen wegloper, maar zo wel hadden wij ook echt een probleem!
Wat in en in verdrietig weer. Wij hebben ook zo vaak gezwommen in dat zwembad. En ook onze zoon daar wel eens kwijt geweest. Het is echt in een seconde gebeurd. Water blijft eng en bedriegelijk. Deze zomer lijkt het wel erg vaak te gebeuren en eerlijk? Wij gaan binnenkort op vakantie, naar parken met grote zwembaden, ik hou mijn hart een beetje vast. Doodeng dit. Wat verschrikkelijk voor al deze getroffen ouders en familie.
Het ligt soms ook echt aan je kind(eren). Ik heb geen plakkers, zeg ik altijd. Ik heb weglopers. Geen angst, geen heimwee en altijd druk. Ik ben vanuit huis in 10 minuten op het strand, maar ben bewust 5 jaar niet alleen gegaan met de kinderen. Deze maand weer voor het eerst en zelfs 4 keer. Want nu heb ik nog maar een kind wat in de wegloop leeftijd zit en dat is te handelen. En als we het strand oplopen, nemen we even de regels door en bespreken we wat te doen als de zee je meetrekt. Dat is niet zaligmakend, maar maakt ook mijn kinderen bewust van het gevaar van de zee.
Soms denk ik wel eens; het is een wonder als je kind gezond en wel groot word. Ik kom uit een familie waar mijn oma een kind heeft verloren en mijn ouders. 3 weken geleden hebben wij de ambulance opgeroepen omdat onze 8 jarige zoon stikte in een druif (er passen er dus echt geen 3 tegelijkertijd in je mond ) En toen dacht ik echt even; oh god, ik raak ook een kind kwijt. Het is echt zo gebeurd........
Afschuwelijk. Hoeveel kinderen zijn er al verdronken, deze zomer? Is er dit jaar meer aandacht voor in de media, of komt het deze zomer vaker voor? Kan natuurlijk aan de lange, warme periode liggen. Afschuwelijk voor de familie van die meisje. Ook voor de getuigen trouwens. Wij hebben onze oudste bewust wat later laten starten met zwemlessen (pas met 5,5 jaar). Hij is / was motorisch wat minder handig en smel angstig. Ondanks baby- en peuterzwemmen totaal miet watervrij. En bovendien hoor ik van kindergysiotherapeuten en motorische remedial teachers vaak dat het gewoon nog te vroeg om met 4 of 5 jaar al te starten. Maar na alle berichten van afgelopen tijd, begin ik toch te twijfelen of we de jongste van 4 niet beter vast op de wachtlijst kunnen zetten. De oudste heeft inmiddels A en B trouwens en is bezig voor C. Dat is nog steeds geen garantie. Maar wij zwemmen geregeld en ik zie echt wel dat hij prima zwemt en zich ook goed voelt in het water. Dan nog houden we hem echt in het oog hoor. Maar het is toch al een iets veiliger gevoel.
We hebben onze oudste ook pas met bijna 6 laten beginnen. Ook motorisch niet zo sterk en snel gefrustreerd als iets niet lukt. De tweede is nu net begonnen (dus met net 5) en dat is een bewuste keuze. Hij was niet meer bang voor water en dus was het tijd voor zwemles. Zodat hij leert zichzelf een beetje te redden. Maar ik was tegen beiden heel duidelijk op het strand, jullie kunnen niet zwemmen (ook de oudste niet ondanks A en B) dus mogen niet alleen het water in. Maar wanneer de juiste leeftijd is, is heel persoonlijk, volg je kind daarin, niet het nieuws.
Dit dus. Op vakantie is mini kwijt geweest. Ik ging naar het toilet, duidelijk gemeld tegen man. Maar mini loopt achter me aan en man denkt dus dat ze met me mee gaat en gaat ook naar de wc. Maar ik wist dus niet dat zij me gevolgd was. En dus kwamen we samen uit de wc en was mini weg! En vonden we haar bovenaan de trap terug. Nu zou ons dat minder snel overkomen bij water, daar ben ik nog alerter, maar met 3 kinderen ben ik mij er uitermate van bewust dat ik niet alles zie.
Jongste draagt altijd een zwemvest als we in de buurt zijn van water. Geen reddingsvest, dus kan verdrinken niet helemaal voorkomen. We hebben hem ook geleerd om, als hij onbedoeld in het water valt, naar zijn rug te draaien. Het was fijn om te zien dat hij dit de laatste paar keer dat we in het zwembad waren ook echt iuit zichzelf ging oefenen. Dan is er natuurlijk geen sprake van paniek. Maar hij wordt al wel wat vrijer. Als durft hij nog niet koppie onder. We zullen na de zomervakantie eens bekijken wat we ermee gaan doen. Nog even wachten of toch vast starten.