Lieve allemaal , We zijn er weer aan toe .. na een korte pauze. De wens is sterker dan mijn angst maar toch voelt het niet meer zoals toen we onwetend begonnen aan ons avontuur .. Erg bang voor nieuwe miskramen / operaties / onderzoeken en mijn grootste angst .. gaat het uberhoud ooit lukken ? Het zwanger worden lukt wel .. elke ronde was het raak , Maarja daarna Hopelijk hebben jullie motiverende tips zodat we er met iets meer vertrouwen weer in stappen . Liefs
Wat ik voor mezelf doe is er durven in te geloven. Zo rustig mogelijk proberen te blijven. En als de positieve test er is er nog niet te veel mee bezig te zijn en je aan het kindje te hechten. Werkt tot hiertoe bij mij
Lieve @Followyourdreams wat fijn om te lezen dat jullie er weer aan toe zijn. Ik hoop dat deze pauze jullie nu het prachtige geluk gaat geven wat jullie verdienen! Tips? Lieve schat ik wou dat ik ze had... ik kan ze je dus niet echt geven... hier toen van alles geprobeerd maar niks hielp. Ik noem het dus maar geluk... Ofzoiets (Lekkere dooddoener ook) maar ik zou het echt niet weten. Ik stuur jullie wel heel veel babystof die kant op! En een dikke knuffel. En vooral veel hoop!
Ow ik voel met je mee hoor, ik zou graag willen dat vertrouwen voor een paar cent te koop was. Ik wens je het beste toe! Bij ons was het vertrouwen ook compleet weg, het is loodzwaar als je dan weer zwanger bent, de minuten slepen zich voorbij en ik kijk al 13 wkn op elk toilet papiertje. Ik gil regelmatig dat deze baby vast ook weer dood gaat etc. Wat helpt zijn je partner en je vriendinnen! Mijn vriendinnen houden me al 13 wkn tot vervelens toe bezig. Ik ben nog nooit zo vaak naar de bios geweest of even wat drinken op terras. En als hun aan een break toe zijn dan zit mijn man klaar met zijn peptalk en zegt dat we er in moeten geloven! Houd ons op de hoogte, we praten je er doorheen vanaf de zijlijn. Gooi alle frustratie of blijdschap er hier uit en wij staan ook voor je klaar!
Ik heb uiteindelijk een dochter gekregen. En nuzelfs bezig voor een 2e. Uiteindelijk is het t allemaal waard geweest. Maar oh wat herken ik je gevoel. Nu ook duidelijk afgesproken dat we zover niet meer gaan. Zijngezegd nu met 1 kindje en ik ga niet meer zo’n hel aan. Dan blijft bij een. Jammer dat t nooit meer onbezorgd gaat zijn. Succes en sterkte! X
Wauw super lief allemaal !! Bedankt voor jullie lieve woorden .. alleen al enorm fijn om te weten dat er nog meer dames zijn die het helemaal begrijpen .. merk dat mensen uit mijn omgeving die dit soort dingen niet hebben meegemaakt er best laks over doen , soms wel erg rot
Geen tips, maar aangezien het steeds snel raak was moet het wel een keer goed blijven gaan bij je! Ik probeer altijd te denken dat er zoveel vrouwen zijn die na jaren toch zwanger raken of vrouwen die na 10 miskramen toch een plak baby hebben. Ik hoop dat je snel zwanger bent en alles goed blijft gaan.
Wat spannend idd, ik herken het wel.. Is er onderzoek gedaan naar een oorzaak voor de miskramen? Succes, en hopelijk snel een plakker voor jullie!
Mij helpt het om, als ik zwanger ben, zorgen te delen en evt op te schrijven. Daarnaast probeer ik dan niet geleefd te worden door angst, zolang daar geen reden toe is.
Lief dat je het vraagt, gaat steeds wat beter. Eindelijk na 8 weken mijn menstruatie alleen mijn man wil niet meer, dus nu probeer hem straks toch te overtuigen. We gaan maandag op vakantie dus hopelijk kunnen we het gezellig gaan hebben.
Ja bloed onderzoek , niks uitgekomen ! Enerzijds fijn om te weten dat alles oké is en aan de andere kant moeilijk te accepteren dat het pech is geweest
Gelukkig gaat het wat beter ! Het kost zoveel tijd .. lichamelijk en vooral Ook psyschies .. wij hebben samen ook besloten het even los te laten , 17 April laatste slechte echo gehad en nu sinds een week zijn we er pas weer klaar voor .. geef je mannetje de tijd , hopelijk komt hij er dan nog op terug !
Ho.... Te vroeg.. Ik heb net bloed laten prikken om te kijken of er een oorzaak is voor de miskramen !
Hoi, ik lees dat jullie al heel wat hebben meegemaakt. Ik kan je helaas niet helpen. Erin geloven en moed houden is het enigste wat helpt. Lastig die onzekerheid en angst! Ik hoop dat jullie snel zwanger mogen zijn.
Wat een ellende he! Ik heb zelf vier miskramen gehad, maar daarvoor had ik al wel een gezonde dochter gekregen. Dat maakt het wel wat anders. Wat bij mij het beste hielp was kop in het zand en de tijd tot de echo uitzitten. Ik sprak ook met mezelf af voordat ik naar het toilet ging of ik wel of niet zou kijken of ik bloedverlies had. S nachts keek ik nooit bijvoorbeeld. Ik heb ook twee ma’s gehad dus dat zei alsnog niks natuurlijk, maar zo probeerde ik de stress een beetje weg te halen. Ik heb ook kinderasprine geslikt op eigen verzoek, daardoor had ik het gevoel dat ik er zelf alles aan deed. Succes!