Ik moet/mag zaterdag weer een echo. Haha... eerst maar weer hopen dat er geen grote cysten zijn en er überhaupt een poging zal zijn....
@P1986 @Lalalaura wat balen!! Hopen dat de volgende ronde raak is. Snap dat het rot is ook weer om te verwerken, plekje te geven. Dikke knuffel voor jullie!
@Bloem1991 ja altijd even weer een momentje he? Jij weet daar zelf helaas ook alles van... Hopen dat voor ons allen de volgende poging raak mag zijn!
Graag zou ik me ook bij dit topic aan willen sluiten. Ronde 3 voor IUI met hormonen is gestart. Ik spuit fostimon 75 eenheden en ovitrelle. 3 maanden geleden heb ik een kijkoperatie gehad en zijn hier endometriose plekken verwijderd. Het was gelukkig milde endometriose (wat de klachten overigens niet minder heftig maakten) die geen 'schade' heeft aangericht. In verband met de endometriose die terug kan keren zeker nu er geen hormoononderdrukking is, is er besloten een aantal stappen over te slaan. Zo ben ik de IUI gelijk gestart met hormonen, ondanks dat ik een zeer regelmatige cyclus heb/had met een gewone eisprong. Ook zijn er bij mijn man geen afwijkingen gevonden. De 1e IUI was er 1 eitje groot genoeg met 167 miljoen zaadjes met een bewegelijkheid van 94%. Dag 12 na de IUI kwam mijn menstruatie. De 2e IUI waren er 137 miljoen zaadjes en waren er 2 eitjes aan het rijpen. Helaas kwam nu na dag 11 mijn menstruatie. Van de week dus weer gestart met injecties en volgende week weer een eerste echo voor de 3e IUI. Ik ga er van uit dat het uiteindelijk goed gaat komen, maar het vraagt veel geduld. Ook reageer ik behoorlijk heftig op de hormonen en herken ik mijzelf niet altijd. Ik heb enkele osteopathische behandelingen gehad, en ik ga van de week ook voor het eerst een acupunctuur behandeling krijgen. Jullie verhalen en teleurstellingen zijn herkenbaar helaas....
@BM1987 welkom! En pff ook heftig inderdaad. Mijn vrouw en ik hebben allebei goede ervaringen met een acapuncturist. Of het echt helpt weet je natuurlijk nooit zeker, maar wij vonden/vinden het allebei super ontspannend en komen alleen al opgeladen terug... Hihi maar was even benieuwd: Wat kan een osteopaat doen in dit traject? Hier trouwens morgen weer naar Genk voor een echo. Hoop super hard dat er geen cystes zijn, want dan vallen het prikken en de poging nog net in de zomervakantie. Anders 3 weken de pil en dat komt ultra rot uit, want dan ben ik weer super veel afwezig in de eerste schoolweken. Ik heb een pittige mentorklas (3 techniek kader, 26 jongens, 1 meisje... met de nodige rugzakken) en veel afwezig zijn werkt nooit echt bevorderlijk... Helemaal niet in de opstart... Even duimen draaien dus, want gewoon “door” mogen zou t lekkerst zijn.
@BM1987 welkom! Spannend het is een heftig traject ook zo met de hormonen. @Lalalaura succes morgen! Hoop dat jullie doormogen het is al rot genoeg zonder tegenslagen. Laat je het weten? Duim voor je!
@BM1987 Welkom! Mag ik vragen wat voor bijwerkingen jij had met de hormonen, opdat je er heftig op reageert? Succes meid deze ronde! Ben trouwens ook benieuwd wat je vindt van acupunctuur
Succes, het komt altijd rot uit en het leven 'draait' gewoon door. Dat lijkt me helemaal vervelend als je verplicht moet stoppen / wachten / rondes overslaan. Tot nu toe hebben wij dat niet gehad. Hopen op een goede echo
Oh ja, wat betreft de osteopaat. Ik heb ook last van nek en rugklachten en ik had gelezen dat osteopathie veel baat kan hebben bij endometriose vandaar. Tot nu toe alleen uitwendig behandeld. Volgende week voor de iui willen ze een keer voor het eerst inwendig gaan behandelen om alles zo optimaal mogelijk te maken voor de IUI. Sta er niet om te springen maar ben ook wel benieuwd wat ze precies gaan doen, en hoe haha. Ik merk als ik moet spuiten dat ik onrustig slaap en verder ben ik echt vreselijk emotioneel. Als iemand vraagt hoe het gaat begin ik al te brullen, en ben ik heel gefrustreerd, moe, geïrriteerd verdrietig etc. Ik ben nu voor 50% in de ziektewet gegaan omdat Ik het gewoon niet meer trok. En als je je zo voelt dan gaat het in mijn beleving ook nooit gebeuren. Dus ik hoop dat ik nu wat meer rust kan creëren en de acupunctuur ook iets kan betekenen.
@BM1987 Ik heb er ook last van hoor, maar juist de andere kant op. Ik heb enorme uitvliegers. Normaal ben ik een blij ei, maar ik kan opeens om iets kleins super geïrriteerd raken. En dan weet ik ook niet te stoppen. Ging vorige maand ruzie maken met onze beste vrienden omdat ze niet konden oppassen (terwijl ik t zelf super last minute vroeg en tja...andere mensen hebben ook een leven en welleens andere plannen..., .) Maar ik bleef maar doorgaan, dat wij ook altijd alles voor hun hebben gedaan en dat t wel duidelijk is waar we staan etc etc. En hoe meer ik het uit wilde leggen, hoe erger ik het maakte...whahhaha gelukkig is het al weer vergeven en vergeten...
@BM1987 dan kan ik mij voorstellen dat je deels in de ziektewet bent gegaan. Je moet het allemaal maar kunnen trekken, werk en de MMM. Dat valt niet altijd mee. Weten je collega's de reden ook? Ik heb gister contact opgenomen met een acupuncturist. Heb vrij veel spanning door alles en wellicht helpt het. Baat het niet dan schaadt het niet denk ik dan maar!
Ben benieuwd wat ze dan doen bij de osteopaat, ik heb zelf ook endometriose. En dat van de ziektewet snap ik heel goed! Ik zat volledig in de ziektewet ben er met de juiste begeleiding gelukkig uit gekomen maar heeft 7mnd geduurd.. het is ook niet niets wat er allemaal gebeurt!
Ik vind het inderdaad ook slecht te combineren met werk. Ook emotioneel gezien. Helemaal omdat ik met pubers werk. Ze zijn zo gevoelig voor spanningen en merken het meteen als je niet lekker in je vel zit. Daarom extra blij dat we nu meteen doorkammen, dan vallen de “spuitdagen” en de poging in ieder geval in de vakantie!
Dat is fijn voor je @Lalalaura ! Ik vind het ook lastig met werk. Ik werk parttime, dat is nog redelijk te doen. Mijn man werkt volledig. Echt lastig omdat het niet te 'timen' valt wanneer de inseminatie precies plaats vindt en wanneer hij zijn zaad moet inleveren etc...
Kweet het niet meer? Want jij schreef natuurlijk wel al mee in t andere topic, dus heb er niet zo op gelet..
Ja precies! Dat is bij mij ook moeilijk met mijn vriend.. Die werkt ook overal en nergens dus kan niet even heen en weer Hier in mijn omgeving raakt of is iedereen zwanger.. ik merk dat ik er mentaal af en toe doorheen zit. Hoezo hun wel en ik niet, waarom is het mij niet gegund, wat heb ik verkeerd gedaan.. weet dat ik er niks aan kan doen maar ik stop vaak mijn emotie weg en merk dat nu ik moet wachten op de ivf ik moeite heb met het een plekje geven.. misschien is het ook wel de onzekerheid omdat je niet weet wat je te wachten staat.. of de angst dat dit traject ook niet lukt en je een zo goed als definitief antwoord krijgt dat het niet gaat lukken.. pff ik weet af en toe gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.. moest even van mij afschrijven..