We hebben deze week al twee keer patat met vis gegeten. En vandaag eten we voor de tweede keer deze week pizza Ik kan gewoon niet meer met dit weer Volgende week weer gewoon eten hihi
Er staat al maanden een superleuk boompje in onze tuin. Had ik gekocht. Een oleander. Blijkt super giftig te zijn. En we hebben twee loslopende konijnen en twee loslopende kinderen.. Iemand nog een oleander boompje?!
Sterkte. Ik weet ook nog hoe het de eerste keer voelde. Het wordt makkelijker na een aantal jaar. Vooral ook omdat de kinderen ouder worden.
Dit went nooit helaas. ben al in 2008 gescheiden. maar met pijn in mn hart zwaai ik elk jaar de kids uit als ze met hun vader naar frankrijk gaan voor 3 week
En @cosdy bedankt voor jullie reactie ! Misschien wordt het makkelijker na een aantal jaren maar kan me niet voorstellen dat het goed gaat voelen als je je kids zolang niet ziet. Maar goed, ik ga deze weken gewoon aan het werk en probeer niet teveel te gaan sippen dat ze er niet zijn. Ik koester de herinneringen aan de hele fijne simpele vakantie die ik met hen samen gehad heb!
Dat ik moe word van mijn klagende vriendin. Haar kinderen zijn op vakantie met ex en ze maakt een social media post dat ze niet eens weet of ze veilig zijn aangekomen.. 1) zij heeft er een vechtscheiding van gemaakt 2) op zijn fb account zit ie met de 2 kids bij een tent. Theater dus.
Biecht: Ik heb enorm last van rammelende eierstokken. Word echt niet goed van mezelf. Het kán nu gewoon niet.
Wij gaan morgen kamperen. Niet ver weg, in Zeeland. Maar voor het eerst met een eigen tent en met de baby. En ik vind het HEEL spannend. Slaat nergens op, want wat kan er gebeuren. De baby is ultramakkelijk altijd, dus dat komt nu vast ook goed. Maar toch hè... Note: ik heb altijd vette stress voor we op vakantie gaan. Mijn man wordt er doodmoe van.
Veel plezier! Komt vast goed! Herkenbaar hoor! Maar als ik eenmaal de voordeur achter me dichttrek is het op slag over
Oh dat is zo pittig voor het eerst ja! Dikke Knuf! Ik weet hoe het voelt hoor. Mijn ex ging na onze scheiding ook direct op vakantie met zijn toenmalige liefje. Dagen liggen huilen en sippen. Toen gaan winkelen, werken en op bezoek gegaan bij familie en vrienden. Uiteindelijk slijt dat gevoel. Maar het gemis blijft er elke vakantie weer. Nu is zij met haar vader en zijn vrouw (topmens!) op vakantie en heeft het geweldig. Dat doet mij ook weer goed. Over en kleine week is ze 3 weken bij ons en mist haar vader haar weer. Gelukkig hebben we onderling een hele goede band en bellen we veel met elkaar. Dus ik hoor haar stemmetje nog genoeg
Buren 3 huizen verderop zijn al maanden aan het verbouwen. De afgelopen 3 weken zijn ze 6 dagen per week bezig. Ze beginnen tussen 6 en half 7 (ook met lawaai maken) en gaan door tot 22 uur. Ik ben er zo klaar mee. Al weken zit ik niet lekker in mn tuin want zij zijn boven een uitbouw aan het plaatsen en dus hebben ze continu inkijk in mijn tuin. Ik ben er klaar mee om op mn vrije dagen door hun heel vroeg gewekt te worden. Ik ben er klaar mee dat mn huis en tuin continu onder de zaagsel zitten. Ik ben er klaar mee dat mn kinderen niet op de trampoline kunnen zonder dat ik die schoon maak want ook die ligt vol zaagsel. En ik ben er zo klaar mee dat hun bouwafval (stukken piepschuim en isolatiemateriaal) in mijn tuin ligt dat ik zojuist alles wat er lag bij hun door de brievenbus heb geduwd.
Ik biecht op dat ik zo bezoek krijg van mijn lieve schoonouders. Maarrrr dat ze belden of hun luttenkikker (draai de letters zelf maar om) van een hond ook mee mocht. Welja voor deze keer. Maar heb er nu al geen zin in. Dat is zo’n zenuwpees, likt telkens in het gezicht van onze zoon. Kegt overal kleine plasjes neer als je niet oplet en zit totaal niet stil. Ach, maar bij hun thuis in de bench laten zitten met die warmte is zieliger denk ik dan...
Dat ik heel blij ben dat morgen de meiden een hele week naar kamp gaan (is niet met overnachten, gewoon een activiteit van 9 tot 16 uur rondom een thema). Ze maken zoveel ruzie en het luisteren is 0,0. Nu zitten ze wel lief te spelen en zit ik op mijn telefoon. Voel ik me daar weer schuldig over. Ze krijgen te weinig aandacht, bla bla.
Ik biecht op dat ik de jongste een paar keer in de auto heb gehad zonder dat de maxicosi vast zat. Hij is te zwaar om met maxicosi en al mee te zeulen, en dus til ik hem in de auto, klik zijn riempjes in de mc vast en klaar. Denk ik dan... Mijn man is gelukkig iets atenter en heeft me er al een aantal keer op gewezen dat ik nog een gordeltje moest vastmaken
Heel erg herkenbaar. Ik heb vorige zomer de hele zomer niet gebruik kunnen maken vd tuin door een uitbouw vd buren. En ik was hoogzwanger, kon ook niet echt makkelijk ergens anders heen met mn peuter, baalde daar echt zo van.
Ik biecht op dat ik vannacht (voor de zoveelste keer) een heftige nachtmerrie. Het was zo akelig dat ik er al de hele dag niet over kan praten.