Ik zit er aan te denken om nog een paar intake gesprekken te doen ergens anders voordat we eindelijk bij gent terecht kunnen.. dr zal toch wel iemand ergens zijn die gewoon ivf wil doen na 6 mislukte iui's? Vind het zo raar dat iedereen het maar gooit op: je bent al eerder zwanger geraakt met iui.. ja en? Dus je kan me 100% garanderen dat als ik die laatste pogingen voor iui gebruik ik zeker weten zwanger raak? Oh oeps toch niet zwanger geraakt mevrouw? Nou dan neemt u toch "gewoon" een een andere donor? Maakt ons niets uit dat uw kinderen dan van allemaal verschillende mannen zijn.. alsof het nog niet erg genoeg is om te vertellen dat hun papa niet hun "vader" is, maar hun broertje/zusje ook niet van dezelfde "vader" is.. zo makkelijk gezegd he voor buitenstaanders..
Spannend @Kimmetjuh90! Super dat je zoveel bevruchte eicellen hebt (al hopen we natuurlijk van harte dat die nog even blijven liggen omdat je zwanger bent)
Ik loop in isala zwolle Dank je meis, hoop ik ook. de arts zag t wel heel positief in allemaal haha, ik wacht t af
Tijdje stil geweest, en nu moest ik 7 blz teruglezen Veel gebeurd, zowel positief als negatief, maar ik hoop uiteindelijk meer mensen af te zien zakken naar het zwanger-lijstje.. Gun het jullie allemaal zo!!!
Vooral heel moe. Misselijkheid lijkt al minder te worden, maar komt soms met vlagen. Verder mag ik niet klagen. (Maar dat doe ik soms lekker wel ) Vandaag exact 10 weken.
@Ritoy Lijkt me echt lastig, jullie situatie Maar de kans is natuurlijk wel dat zij het ook via IUI willen proberen. Hoe frustrerend ook. Maar wonen jullie beetje midden in het land? Dat je toch meerdere ziekenhuizen af wilt gaan, zeg maar.... Snap je frustratie opzich wel hoor. @Kimmetjuh90 Spannend!!!!! @Valaina Hier ook nog wel af en toe misselijk, maar dan ook gelijk best erg, naja voor mijn doen dan Heb tabletten van Ha, alleen mag je er niet mee rijden, erg handig als ik naar m’n werk moet. Naja ga ze opmaken tijdens vakantie en daarna zie ik wel weer. Wanneer heb jij de termijn-echo??
Ik heb even mijn hele levensverhaal uitgetypt over onze mmm-reis. Wel iets ingekort anders is het roman waardig. Hierbij ons verhaal: In 2013 zijn we getrouwd en toen gelijk aan kinderen "begonnen", want zo dachten we toen nog. Mijn moeder is op haar 29e in de overgang gegaan dus ik was altijd al bang dat ik zelf geen kinderen kon krijgen. Dus om mijn zenuwen te bedaren heb ik na 3 maanden proberen een spermatest besteld online (dat is een soort zwangerschapstest maar dan met sperma). Want ik dacht dat ik dan minder in de stress zou zitten elke maand omdat ik dan zoiezo wist dat het niet aan mijn man zou liggen maar je raad het al. De test was negatief. Maar no stress, hij was vast fout gedaan. Dus mijn man naar de ha voor een echte spermatest en een week later kregen we de uitslag: negatief, 0 zaadcellen gevonden. Pardon? 0 zaadcellen? Dat kan nooit joh, doe de test nog maar een keer. Uitslag #2 weer 0 cellen.. Hierna volgde een TESE operatie bij mijn man. De uitslag was dat ze 8 rietjes met zaad hadden gevonden! Toppie! Dus ik naar een ander ziekenhuis voor de IVF cyclus en debevruchting zou via ICSI in gent gebeuren. De oogst was echt super, 20 eitjes. Dus wij in de auto naar gent om de eitjes af te leveren (de rietjes had mijn man een week eerder algebracht). Nou daar moet toch wel een baby uit komen lijkt mij?.. Onderweg naar huis werden we gebeld door gent. Meneer en mevrouw zijn jullie nog in het ziekenhuis? Euhm nee we zitten al in de auto. Ah nou we hebben namelijk het eerste rietje ontdooit en daar zitten geen spermacellen in. Oh dat is minder, maar gelukkig hebben we de rest nog. Wij gaan nu de rest ontdooien en bellen u terug als we klaar zijn. Na een uurtje of wat werden we weer gebeld door gent: 0 spermacellen. 8 buisjes vol met materiaal ja maar er zaten geen spermacellen in. De 20 eitjes waren inmiddels zo oud dat ze ook niet meer ingevroren konden worden dus die moesten vernietigd worden. Een paar maanden later hadden we een afspraak in gent voor eencombinatie operatie. Mijn man zou weer een TESE krijgen, deze keer in gent en ze zouden extra veel weefsel weghalen voor extra veel kansen. Ik kreeg zelf de punctie (16 eitjes deze keer) in nederland en reed ze daarna (samen met mijn vader) naar belgië. De uitslag van deze combinatie operatie was wederom negatief. Geen zaadcellen. Dus we konden nu alleen kiezen voor #1 geen kinderen, #2 adopteren of #3 een donor. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een donor uit denermarken en konden we gelijk aan de slag. Beginnen met prikken van menopur en pregnyl maar daar kreeg ik een allergische reactie op. Dus over op de gonal-f en pregnyl. Maand na maand ging voorbij zonder zwangerschap dus na poging 6 kreeg ik een HSG. En poging 7 was raak! Nouja zoals jullie allemaal weten zitten tussen al deze gebeurtenissen een aantal weken/maanden dus uiteindelijk waren we al snel 2.5 jaar verder tot we eindelijk die positieve test in onze handen hadden (die ik al lang niet meer verwacht had). Toen onze eerste 6 maanden was wilde ik dan ook gelijk weer aan de slag, we hadden nog 5 rietjes over dus ik had al veel stress of het zou lukken om een volbloed broertje of zusje te krijgen. Poging na poging ging voorbij en weer niet zwanger. Bij poging 3 werd ik ongesteld zoals altijd. 4 dagen later werd het ineens minder dus ik dacht fijn weer wat nieuws. Even een testje gedaan omdat ik aan mezelf wilde laten zien dat ik niet zwanger was maar ik was wel gewoon zwanger! De 2 rietjes die we nog over hadden heb ik gelijk terugverkocht aan cryos (super dom natuurlijk) want ik wilde hierna geen kinderen meer. Maar toen mijn jongste er was merkte ik toch het verlangen naar nog een kindje. Dus heb ik mezelf weer op de wachtlijst laten zetten voor rietjes van onze donor. Met heel veel geluk kon ik er 2 kopen. We waren ontzettend blij natuurlijk! Een paar maanden later kregen we er nog 6 aangeboden dus 8 rietjes in totaal! Dus we wisten zeker dat het weer zou gaan lukken! Maar nu zijn we bij poging 6 en is het nogsteeds niet raak. Ik voel weer de stress van de 2e poging toen we niet wisten of het ooit zou lukken. Ik merk heel erg dat mensen bij ons vaak denken van maar jullie hebben er toch al 2? (Of 1 toen we alleen onze oudste nog hadden en bezig waren voor de 2e). Alsof het dan niet zo erg is als het niet lukt. Het is alleen net zo veel verlangen en net zo veel stress als het was de eerste en de tweede keer dat we door dit riedeltje gingen.. Dit is dus mijn ellenlange verhaal, hopelijk zijn jullie niet in slaap gevallen
Jeetje wat een verhaal meis.. Ik hoop echt heel erg dat t nog een keer lukt voor jullie! Doneert jullie donor niet meer? Wij hebben in t voorstadium van het traject ook naar een Deense donor gekeken, 1 matchte zo goed! Maar we hebben geen 1000 euro per rietje... dus vanwege de bizar hoge prijzen hebben we een Zwolse donor, we weten niet hoe die eruit ziet.. en dat vind ik wel eigelij heel jammer.. hoop namelijk wel dat er iets wat gelijkenissen zullen zijn met mijn man, maar ben er bang voor....
@Ritoy ik snapte de vorige keer al niet helemaal wat je had geschreven, bedankt voor de uitleg. Ik hoop dat jullie nog een kindje mogen krijgen. Heel veel sterkte de komende tijd...
Wat bijzonder dat je niet weet hoe de donor eruit ziet. Ook niet wat voor kleur ogen en haar? Ik weet dat een vriendin van mij had gekozen voor iemand die dezelfde dingen had als zichzelf omdat ze te veel verschil wilde voorkomen (dat gaat kinderen op haar lijken). Ze heeft er voor gekozen in haar eentje kinderen te krijgen.
Er is wel gezocht op uiterlijke kenmerken van mijn man, maar of dat helemaal matched weten we niet.. de Deense donor was echt 2 druppels water mijn man als kind zijnde, zo jammer
Onze donor is inderdaad gestopt met doneren. Hij lijkt ook mega veel op mijn man qua uiterlijke kenmerken, hobbys, normen en waarden. Alleen is hij veel langer dan mijn man is Heel eerlijk, als ik had geweten dat ik er uiteindelijk zo veel geld aan kwijt zou zijn als ik nu ben had ik het waarschijnlijk ook niet zo gedaan hoor. Jammer dat je niet weet hoe je donor er uit ziet. Maar misschien maar goed ook, mijn zoontjes lijken namelijk mega veel op mijn donor dus ik zit vaak op zijn profiel naar zijn fotos te kijken. Mijn man weet dat niet hoor daar heb ik het nooit over. Het doet hem nogsteeds pijn dat hij geen kinderen kan krijgen. Natuurlijk is hij de beste papa in de wereld maar de pijn van vroeger blijft altijd op de achtergrond hangen.
Hi meiden , Ik ben weer terug van vakantie . Heeft ons even goed gedaan. Ik heb wel meegelezen hoor, maar zal nu ook weer mee gaan schrijven. Alhoewel ik weinig te melden heb omdat wij geen iui meer doen. Wat een heftige verhalen @Ritoy en @kimmetjuh. Echt bewondering voor jullie.
Zwanger worden lijstje NOD 10 augustus JosjeM - 26 jaar - 1e kindje - ronde 19 (ronde 6 in MMM) 06 September Ritoy - 29 jaar - 3e kindje - ronde 6 MMM AFSPRAKEN 8 augustus Ritoy - belafspraak leiden + belafspraak maasstad ZWANGER! Rozeline, 39 jaar, 1ste kindje, ronde 3 (geen iui deze maand) Uitgerekende datum: 13 januari 2019 Frou81 Uitgerekende datum: 19 januari 2019 Joan1984 Uitgerekende datum: 1 maart 2019 Brondy, 33 jaar, 3e kindje, ronde 25 (IUI-4) Uitgerekende datum: 2 maart 2019 Valaina, 33 jaar, 1ste kindje, IUI-D ronde 15 Uitgerekende datum: 2 maart 2019 Candy, 37 jaar, 2e kindje. #IUI 7 Uitgerekende datum: maart 2019