Ik vind het inderdaad ook wel mooi om te zien. Dat eigen willetje. Maar op sommige momenten kan je ze weleens achter het behang plakken. Maar vaak ook dan zijn er gewoon regels en daar handel ik naar zoals dat meneer zijn bord eten express omkiepert dan probeer ik wel streng te zijn maar stiekem moet ik van binnen ook hard lachen.
Zoals andere al zeggen ik denk dat iedereen in bepaalde mate het herkent, de een heeft er alleen meer last van dan andere. Onze uk is een slimme knul maar vroeg (vraagt) veel aandacht en kletst van smorgens vroeg tot savonds. Het enige waar we geen last van hadden is het slechte eten. Voor de rest was er heel veel nee. Bepaalde dingen moet je ook niet vragen als ze toch geen keus hebben. Ga je mee naar de winkel? Hebben ze een keus om thuis te blijven kun je dat vragen anders zeg je dat je naar de winkel gaat. Ik vertelde wel altijd wanneer we wat gingen doen, ik ga..... doen/opruimen etc dan pak ik de tas en gaan we. Betreft moeilijkheid blijft het gelijk maar het verschuift, met 2 meer huilen en snachts nog steeds slecht slapen, 3 ging het slapen beter maar de hoeveelheid aandacht/vragen/kletsen en de waarom vragen is meer. Met 4 is het meer een weerwoord, nog meer waarom vragen, kletsts nog meer en sneller, liefst altijd het laatste woord, wil het voor het zeggen hebben. Slaapt wel weer heel goed (klopt heel hard af) Verder is hij heel erg lief hoor! Erg zorgzaam en erg creatief.
Jaaa ik herken dat ineens groot zijn ook heel erg! Zo leuk hoe fantasierijk ze ineens speelt en dat ze kan praten en ons snapt en zich dingen herinnert en zo En inderdaad, alles is nee, maar dát is eigenlijk al maanden zo
Jaaa heel veel herkenning. Mijn jongste is net 2 en gaat graag op de grond liggen en dramatisch huilen. Ik moet wel zeggen dat nu ik het voor de 2e keer meemaak echt heel vaak moet lachen. Ik ben ook van pick your battles. Kind word je ongelukkig van een broek dan draag je een jurk of een rok. Peuter wil je zelf klimmen in de auto en ga 5 minuten eerder weg. Komt goed
Ohhh, hou op Kom op V. we gaan nu aankleden. Nah. Kom, hebt een poepluier, verschonen nu. Nah. We gaan eten V., kom je? Nah. Tijd om op te ruimen. Nah. Kom, douchen. Nah. We gaan even lekker naar buiten. Nah. Mama doet even gel in je haar. Nah. Praten gaat steeds beter maar ‘nee’ is meer een ‘nah’ en klinkt ook echt als ‘nahhh lekker boeien’. Hij eet werkelijk geen warm eten meer tenzij het iets met een P. is. (Pizza, patat, pannekoek). Ik ga er geen strijd mee voeren en stiekem vind ik het soms wel grappig. Alleen dat eten.. pfff. Gister mocht hij niet met de pannendeksels spelen en hij stond te gillen alsof hij spoken zag. De buren zullen soms wel denken
Hahaha zooooo herkenbaar!!! Hier roept hij ook heel vaak “ja nee ja nee ja nee” of “wil niet!!!” Als t niet gaat hoe hij wil dan is hij boos... heerlijke fase
Mijn dochter heeft dat echt niet gehad hoor. Niks om over te liegen. De rest van de standaard fases merkte ik ook vrijwel niets van bij haar. Ze kon gewoon steeds meer en op een ander niveau. Mijn zoontje daarin tegen....staat al met 1 voet in de nee fase....