Ik zal mijn opmerking even toelichten als het allemaal zo onduidelijk is voor je: blijkbaar ben ik de enige die meer van het zogenaamd 'autoritair' opvoeden is in plaats van op een rustig moment een goed gesprek voeren met een peuter.
Maar dat er op een andere manier wordt opgevoed zegt niets over of het gedrag acceptabel wordt bevonden.
He dat is echt vervelend. Ik heb mijn zoontje heel snel geleerd dat slaan pijn doet. En dan aai mamma maar, dat is fijn. En met bijten idem maar dan kusjes geven. Dus niet teveel nadruk leggen op hey negatieve. Heeft hier heel goed gewerkt.
Klinkt als mijn zoon, maar hij had dit vanaf baby eigenlijk al. Dus als het in zijn karakter zit moet je zoeken naar hoe ermee om te gaan (hulp bij opvoeding zoeken). Als het aan de situatie ligt of even fase, dan doorheen bijten en kijken hoe je dit bij hem nu aanpakt denk ik.
Wat deed jouw zoontje als baby zijnde al dan? Ik vraag het mij ook wel eens af. Mijn dochter was alleen maar aan het huilen en dat is nooit over gegaan. Ook kon ze zichzelf nauwelijks vermaken en nu nog niet echt. Alleen buiten. Mijn zoontje is zo rustig en lacht alleen maar. Ben benieuwd hoe hij gaat zijn... Maar het is wel normaal peutergedrag, het zoontje van ts zit iets dwars, weet niet zo goed hoe hij met bepaalde gevoelens om moet gaan en dat is ook heel moeilijk op die leeftijd. Want ze kunnen het nog niet goed verwoorden of plaatsen.
Niet vermaken ook, krijsen en schoppen met beentjes als hij in de kinderwagen moest. Nooit rustig kunnen zitten in een wipstoel of iets anders. Altijd keihard zijn hoofd op de grond/stoep beuken. Met speelgoed heeft hij nooit gespeeld iig. Na de babyfase veel schoppen/slaan/bijten/krabben/knijpen. Pas nu sinds hij Playmobil heeft en kan fantaseren met poppetjes gaat het beter. Hij is nu net 3
Herken ik! Mijn dochter heeft ook nooit echt met speelgoed gespeeld. Haar pop en keukentje waren even leuk. En blokken of kleuren ook nooit leuk gevonden. Liefst speelt ze buiten of als ze binnen is dan achter tablet. Mijn zoontje vind alles wel prima. Kan half uur lang al naar zn Boxmobiel staren en lachen. Mijn dochter echt nooit gedaan.
Wat vervelend met je zoontje! Hier ook een zoontje van dezelfde leeftijd. Heeft af en toe eens zon bui, niet in die mate die jij omschrijft. Ik houd hem dan kort en ben consequent en duidelijk. 1x gooien met speelgoed? Ik geef aan dat dat niet mag en dat ik het speelgoed volgende keer op de kast zet. Als hij dan nog een keer iets door de kamer gooit, verdwijnt dat op de kast. Slaan? 1 waarschuwing en daarna op de trap. Ik maak er verder niet teveel woorden aan vuil, kort en krachtig. Af en toe zit hij op de trap, dan maken we het daarna weer goed en vertel ik hem nogmaals waarom hij daar zat. Hier is het zo af en toe even 1-2 dagen dat hij enorm aan het grenzen opzoeken is. Wat hier helpt, is hem zelf beslissingen laten nemen en dingen zelf laten doen. Als ik na het eten de keuken schoonmaak, vraag ik of hij voor ons beiden een doekje wil pakken. Hij helpt me dan bv mee op zijn manier, ik geef een compliment en hij wordt daar blij van. Na het douchen is het soms drama als hij eruit moet, maar bijvoorbeeld niet als hij zelf de kraan dichtdraait, de douchecabine uitstapt en een handdoek om zich heen slaat. Door hem veel zelf te laten doen zit hij het lekkerst in zn velletje. Ps, tot drie tellen is echt genoeg binnen drie tellen hebben ze genoeg tijd om zichzelf te corrigeren. 10 lijkt mij lang, mijn zoontje is m dan al lang kwijt, dat heeft geen zin meer.
Ja gek dat dat zo verschilt! Het laatste is wel fijner, een baby af en toe kunnen wegleggen die zichzelf vermaakt
Het is net of ik mijn eigen verhaal lees. Net zo oud, ik was ook zwanger. Inmiddels is de baby een paar weken geleden geboren en is hij bijna 3. De rust is weer wat wedergekeerd. De enige tip die ik heb is consequent blijven... en dat is o zo lastig als je je naar voelt door de zwangerschap.. kon het ook niet altijd. Sterkte!
Heeel herkenbaar verhaal Ik denk maar zo tis een fase tis een fase tis een fase tis een fase tis een fase Veel afleiden en vooral positief blijven Dingen zoals als slaan en schoppen tolloreer ik echt niet dat mag je even op de bank zitten na denken Voor de rest wat te negeren valt negeren ze testen je alleen maar uit
Mijn dochter slaat of schopt niet, maar is verder wel een pittige tante. Als ze boos of verdrietig is benoem ik dat en zeg dat ze dit ook gerust mag zijn, maar bijvoorbeeld niet met haar speelgoed hoeft te gooien. Dit werkt bij haar erg goed, maar nu moet ik zeggen dat ze ook erg goed kan praten en duidelijk kan maken wat er is.
Altijd wel boefje geweest maar nu sinds 3 dagen en zover ik weet zijn er geen dingen anders dan anders geweest.
Mijn zoontje slaat, bijt en schopt ook..hier is het autisme..maar hoor hier dat het blijkbaar normaal is?