Onze oude oppas heeft die vraag wel eens gehad over haar zoontje en mijn dochter. Detail: onze dochter is hoogblond, heel blank. Haar zoon: half Afrikaans, donker, kroeshaar.
Wat zijn sommige opmerkingen hier verschikkelijk zeg Toen ik nog een kind was maakte ik wel een leuke opmerking: Ik zat naast mijn vader in de auto naar Italië zodat m'n moeder achter even kon liggen. Op n gegeven moment vroeg ik mijn vader: "Goh, Ausfahrt is zeker wel een hele grote stad hè? Er gaan zoveel wegen naartoe!" Kan me nog goed herinneren hoe hard m'n vader moest lachen..
Mijn stagebegeleidster in groep 7 die de topografie van Europa behandelt: Hier ligt Zwitserland, daar komt de Ikea vandaan, je weet wel met die lekkere Zweedse gehaktballetjes...
Die vraag kreeg ik van iemand in het ziekenhuis toen de jongste 1 week oud was. Ze lag in de maxi Cosi. Ik had de roze hoes met sterren van dookie + de roze kap. En nog vragen of het een jongen of meisje is.
Dochter van 1,5 loopt in knalroze tuinbroek met een paarse jas met roze biezen. Zegt de dame naast mij: jouw kindje, ja ik kan niet zo goed zien of het nu een jongen of meisje is, is wel echt al handig! Tja, ik zou het vast ook niet aangedurfd hebben om een gok te doen
Nog geen week nadat mijn man overleden was (de uitvaart was nog niet eens geweest) zei zijn oudste broer tegen mij. Je moet niet je hele leven alleen blijven, dat had J niet gewild. Oké, ik zal volgende week een account op tinder aanmaken.
Vast goed bedoeld, maar tjee wat een timing om zoiets te zeggen. Wel het laatste waar je op zo'n moment op zit te wachten.
Ik ben ook schuldig.... zooooo dom.... Dat ik het nog steeds weet. 10 jaar terug begon ik bij een andere baan. Daarvoor had ik nooit iets met dagen / maanden dus dat zat ook niet in me hoofd. Op me nieuwe werk werden de dagen per maand allemaal geteld ivm facturering en werkdagen. Voorheen telde ik altijd op me knokkels de maanden, dan wist ik hoeveel dagen de maand had. Ben ik dus net nieuw op het werk, krijg ik de maand juli en augustus naast elkaar te zien, valt het me dus op dat ze allebei 31 dagen hebben ( ik ging er vanuit dat het om en om was 31 30 31 30, gewoon automatisme ). Dus ik zeg zo in een open kantoor, he deze kalender klopt niet, ze hebben allebei 31 dagen... Er gingen op dat moment echt 4 hoofden omhoog en ze keken me aan of ik echt een dom blondje was...... Kon wel door de grond zakken.....
Een kennis over Lord of the Rings: "oh, is daar ook een boek van?" Ik snap dat niet iedereen dat weet. Maar zij claimde echt fan te zijn van Lord of the Rings.
Het duurde heel lang voordat we kinderen kregen (5 jaar) en op een gegeven moment kwamen er natuurlijk vragen en opmerkingen. Meestal goed bedoeld, maar soms... De meest 'bijzondere' opmerking kwam van een buurman, vader van 4: 'Als het niet lukt met je man, wil ik ook wel een donatie doen hoor!'
Maar als ze ongeveer even oud zijn kan het toch een eeneiïge tweeling zijn? Ik ken ook een kindje van een Afrikaanse man en blonde vrouw, is heel licht en heeft blond kroeshaar
Toen onze dochter nog veel jonger was ontwikkelde ze zich heel traag. Ze liep motorisch heel erg achter en ging ook niet praten. Ze zat op een gegeven moment op een speciaal kinderdagverblijf en we wisten toen net dat ze met een leeftijd van 25 maanden een algehele ontwikkelingsachterstand van 11 maanden had. Echt een schok voor ons en alles was ineens anders. En dan waren er verschillende mensen die zeiden: “Gelukkig is ze altijd vrolijk.” Pfff, nou, ten eerste was ze natuurlijk helemaal niet altijd vrolijk en al was ze dat wel geweest, alsof dat het minder erg had gemaakt.
Oh ja, hier wel mensen die zeggen "gelukkig zie je het niet aan haar" als je vertelt over haar verstandelijke en motorische beperking. Tsja.
Ja dat is bij onze dochter ook zo. En dat vond ik altijd heel stom als mensen dat zeiden. Maar toen sprak ik eens de moeder van een vriendinnetje van dochter. Dat vriendinnetje heet Down en haar moeder vertelde mij dan weer dat zij het wel eens vervelend vindt dat je aan haar dochter juist gelijk ziet dat ze wat heeft (en wat ze heeft). Want, zo zei ze, je bent altijd een bezienswaardigheid. Je kunt nergens heen en gewoon een “gewoon gezin” zijn. Je wordt altijd en overal nagekeken omdat je dochter Down heeft. Dat had ik me nooit zo gerealiseerd en nu snap ik dat er aan beide kanten voor- en nadelen zitten.
De biologische moeder van mijn vriend is er net zo een als de collega van TS. Ze is niet mijn schoonmoeder, want dat is de vrouw van mijn schoonvader. Ik heb haar 3x gezien in de 8jr dat ik mijn vriend ken, ze keurt mij af vanwege mijn geloof en mijn vriend heeft al 20jr geen contact met haar. Ze was een zeer zeldzame keer bij ons om onze zoon te zien. Ze is verpleegkundige. We hadden het over hart/vaatziekten en madam beweert bij hoog en laag dat hoge bloeddruk en hoog cholesterol geen enkele invloed hebben of schade geven aan je hart of bloedvaten op lange termijn. Prima mens, vreet lekker door en ervaar het zelf Ze zei nog net niet dat mijn halve familie aan hart-vaatziekten lijdt omdat we katholiek zijn en niet, zoals zij, streng gereformeerd. Maar ik zag het haar denken. En ze voegde er wel nog aan toe dat "de ware weg" de mens kan behoeden voor ziektes. Op zo'n moment snap ik volkomen waarom haar kinderen vrijwel geen contact met haar willen.