Wij kennen ook elkaars wachtwoorden. Heeft niets met jaloezie te maken. Ik denk dat als je er zo mee bezig bent dat je het een teken van jaloezie vindt. Heb je of wat te vervetgen of jd bent idd jaloers en je zou ze graag willen? Ik ben er nl nog nooit mee bezig geweest. Met de vraag of het normaal of niet is dat je de wachtwoorden van de andere gezinsleden hebt. Ik ken zelfs de ww van mijn moeder :O en we kennen ook elkaars pincode, digid en creditcardgegevens....
Ik ben niet geïnteresseerd in de wachtwoorden van mijn man, maar mocht ik zijn wachtwoord willen dan geeft hij die vast. We kunnen in elkaars telefoon, maar ik doe dat nooit. Ik zou het trouwens niet waarderen mocht hij mijn appjes gaan lezen, dat zijn ook privegesprekken met vriendinnen, geen geheimen, maar gewoon niet nodig dat hij het leest.
Mijn man weet alles van mij, daar in tegen weet ik niks van hem omdat ik zo vergeetachtig ben Kan wel zo in zijn mail maar daar ben ik alleen te vinden als hij zegt kijk even.
Wij waren altijd open met onze wachtwoorden etc. tot 9 maanden geleden, plotsklaps gaf manlief aan dat hij twijfels had met de relatie en de laaste 3-7 maanden is hij steeds meer beschermend naar zijn laptop, telefoon en tablet. Hij heeft me een paar keer betrapt dat ik op zijn telefoon keek en hebben hierom de grootste ruzies gehad. Het benauwd hem en zou hem niet vertrouwen. Waarom ik erop heb gekeken is omdat ik de betrokkenheid van mijn man mis, ben erg angstig dat ons gezin uit elkaar valt. Zelf kom ik uit een gebroken gezin en weet hoe dit kan zijn voor ons kind.
Oh bah, ik zou het dus écht niet vertrouwen. Hier ervaring met een man die ineens heel beschermend over zijn telefoon werd, en dat was niet goed nieuws Sterkte! Iig, ik weet zijn wachtwoorden niet. Tenminste, denk ik. Of hij heeft dezelfde nog van 5 jaar geleden, geen idee. Maar hij staat overal ingelogd op de pc dus als ik zou willen kan ik er zo bij.
Wat vervelend!! Er hangt dus wat spanning in huis. Ik zou toch eens goed met hem praten want zo verder gaan is ook niet te doen lijkt mij!
Er hangt soms spanning in huis. Ik heb het geprobeerd om met mijn man over sociaal media gebeuren te praten, hij stelt mij niet gerust omdat hij niet weet of hij nog wel/niet van mij houdt. Hij gaat me geen valse hoop geven etc. Afgelopen anderhalf jaar ben ik begonnen aan een interventie traject omdat ik zwaar onder de stress zat en hierdoor wisselende stemmingen had, mijn man die kon hier niet tegen, die gaf mij toen eenmalig de keuze of je werkt aan jezelf of ik ga weg. Achteraf zijn de klachten ptss gerelateerd door een harde opvoeding van mijn vader. Nu is elke dag een beetje beter met minder stress. Wij zijn met familie en vrienden op vakantie geweest op een camping in Frankrijk en hij had het wel erg gezellig met vriendinnen van ons. Helaas had hij weinig oog voor mij, hij zit nog dagelijks online met die vriendinnen en kan zijn berichten lezen als ik dat zou willen. Ik doe dat niet omdat ik eigenlijk genoeg heb gezien, het was zo overduidelijk..... pijnlijk. Als ik er iets van zei dan was ik gek.
Ik vind jouw reactie heel erg logisch eigenlijk. Je weet helemaal niet waar je aan toe bent en als hij dan echt gezellig heeft met vriendinnen zou ik mij er ook echt stom en onzeker bij voelen. Hoe lang kun je zo door gaan? Je man of jullie zullen toch knopen moeten doorhakken hoe vervelend dat ook is. Zou hij wel bv gezamenlijk in therapie willen gaan?
Ja voel me heel stom en dom en vooral onzeker, heb na de vakantie zelfs mijn excuses aangeboden aan de vriendinnen omdat ik me kan voorstellen niet de gezelligste te zijn geweest. Immers kan het ook een onzekere hersenspinsel zijn.... Ik weet niet hoe lang ik nog door kan gaan, wij zijn sinds het voorjaar in therapie. De therapeute is wel stellig naar mijn man dat geruststellen en openheid de sleutel is, bij mij moet de angst verdwijnen daar moet ik aan werken. Kan af en toe zien dat hij een mini stapje mijn kant op probeert te zetten, die hoop doet me goed. Aan de andere kant wilt mijn man graag met rust gelaten worden, op zo een moment voelt het niet dat hij aan de relatie wil werken. Ik heb de behoefte om te praten en hem te begrijpen, hij totaal niet.
Wat een lastige situatie zeg. Lijkt alsof jullie lijnrecht tegenover elkaar staan. Maar je man is er nog niet over uit of hij met jou wil blijven? Je kan iig niet zo door blijven gaan. Hopelijk volgt er gauw een oplossing!!
De intentie is volgens de therapeute hetzelfde we willen weer samen naar elkaar toe komen. Mijn man is er niet uit inderdaad, hij twijfelt erg...
Ehm hij had een ander. Ik hoop voor jou dat dit niet aan de hand is, spreek je zorgen uit en confornteer hem ook gewoon met zijn gedrag. Dit hoef je echt niet te pikken! En jij hoeft je al helemaal niet schuldig te voelen!
Ik ken veel van mijn man zijn wachtwoorden. Dingen zoals mail niet altijd maar die is altijd ingelogd op zijn pc dus als hij op de bank hangt en ik vraag iets uit zijn mail zegt hij zoek het maar. Mijn man vergeet ook soms zijn eigen wachtwoorden voor sommige dingen en dan is het handig dat hij het even vraagt in plaats van op te zoeken in het boekje. Mijn man kent een paar van mijn wachtwoorden. Zoals pc en telefoon en nog wel enkele. Voor andere dingen zoals amazon en online shopping kent hij de wachtwoorden niet. Ook voor online games wordt mijn kaart niet bewaard in zijn account. Dat is gewoon omdat hij niet goed met geld kan omgaan. Hij koopt gewoon zonder nadenken en het gebeurde wel vaker dat we ineens wat krap zaten. Veel dingen staan op mijn naam maar niet alles. Ik regel wel alle betalingen want anders gebeurt het niet of te laat. Daarom dat ik meerdere wachtwoorden ken, gewoon praktisch gezien.
Ik weet mijn partners wachtwoord van zijn telefoon omdat het de pincode is van onze pas. En hij weet die van mij ook. Ik heb echter nog nooit de behoefte gehad om stiekem in zijn telefoon te kijken, in zijn laptop of tablet. Andersom ook niet. De dag dat dat moment aanbreekt wordt het tijd voor een serieus gesprek denk ik... En als mijn vriend mij zou bellen zodra hij met een vrouw aan ‘t praten is in de kroeg zodat ik eventueel mee kan luisteren, dan zal ik vragen of hij goed bij zijn kubus is. Doe even normaal zeg.
Ik vind het heel erg krampachtig benadrukken dat je elkaars wachtwoord niet wilt weten omdat je elkaar vertrouwt, juist een beetje onzeker over komen. Alsof je iets probeert te overcompenseren of zo (niet rechtstreeks op jou gericht, TS, meer het gevoel dat ik bij dat soort stellingen krijg). Wij hebben al onze wachtwoorden in MSecure staan en kunnen dus overal bij. Ik heb er eigenlijk nog geen seconde over nagedacht om wachtwoorden geheim te houden. Tegelijkertijd heb ik ook echt geen behoefte op mijn man zijn appjes te gaan zitten lezen of zo (al zou hem dat helemaal niets boeien verder), dus ik gebruik zijn wachtwoorden hooguit voor zaken als internetbankieren, DigiD, enzv.