Herkenbaar! Het lukt me ook steeds niet goed om de juiste vorm en toon te vinden, en zelf lees ik ook nauwelijks blogs, dus op zich is het nogal een hypocriete wens om gelezen te willen worden. Van tevoren dacht ik: o, het wordt heel interessant, hoeveel blogs van 'meemoeders' zijn er nou, het is een rol die nog zo onduidelijk is vaak en mensen geven vaak van die idiote reacties, maar de dagelijkse praktijk is toch een mengeling van ongebreidelde trots en frustratie over dat je kind niet wil slapen en dergelijke en dat is nou echt bijster interessant... Lees jij de mijne, lees ik de jouwe Als je meer volgers wil, zou ik beginnen met je blog in je profiel zetten.
Ik blijf soms wel thuis, maar als het om een langere periode gaat dan gaan zoon en ik mee. We reizen sowieso minimaal 4x per jaar (familiebezoeken) en daarnaast dan dus werk. Het plan is om in de nabije toekomst dichter naar 1 van de families te verhuizen dus dat zou dan al 2 reizen schelen. Ook kan mijn vriend steeds vaker vanaf afstand werken waardoor de reizen minder zullen worden. We hebben nu trouwens besloten om ze naar Nederland te rijden, ze kunnen bij mijn ouders terecht! Hoera!
Ik word echt chagrijnig dat ik mijn vriend vanavond niet zie. (Stiekem moet ik er nog aan wennen dat ik 'mijn vriend' mag typen haha )
Ik ben vier dagen op vakantie zonder man en ik mis hem niet heb hem zelfs nog niet gesproken of ge-appt (Hij mij ook niet) Zo toch maar even doen! Note: we zijn nu op dag 2
Omdat thuisbezorgd mijn bestelling annuleerde (pizzeria reageerde niet) moest ik naar de winkel voor diepvries pizza's, stiekem helemaal niet erg want nu is de diepvries weer gevuld met magnums
Geen biecht, maar een klaagzang. Sorry, maar ik moet het even kwijt. Wij zitten dus op de camping in Zeeland en het enige wat ik wil is naar huis. Ik heb heimwee... Ik slaap zo verschrikkelijk slecht, nog slechter dan anders, en ik ben zo ontzettend moe. Ik heb na deze week nog 2 weken vakantie, waarvan mijn man ook nog 4 dagen naar Lowlands gaat. Ik wil zo graag uitrusten, maar ik raak alleen maar vermoeider. Ik ben alweer vanaf 04.30 uur wakker. Ik heb keelpijn en dacht echt dat ik moest overgeven, maar dat zakt nu gelukkig weer weg. Ik heb voornamelijk zin om te huilen en als ik aan weer een nacht slapen ik die tent denk komen de tranen alweer. Ik herken mezelf gewoon niet op deze manier. Het is denk ik echt vermoeidheid. Iedereen heeft het hier naar zijn zin, behalve ik. En dat vind ik dan ook weer zo kinderachtig van mezelf, maar ik kan het niet van me afzetten. Ik wil naar mijn huis, met mijn eigen spulletjes, mijn badkamer, mijn bed en mijn bank waar ik tussen de middag lekker even een powernap op kan doen. Zo, klaar. Sorry.
Kun je je man niet een middagje op pad laten gaan met de kids zodat jij een paar uurtjes kan bijslapen? Wij doen op vakantie beiden (niet tegelijk natuurlijk) regelmatig een middagdutje als we moe zijn
Serieus.. Als je jezelf zo ellendig voelt, waarom ga je dan niet naar huis? Laat man en kids lekker op de camping en pak de trein terug. Neem het er even van, rust lekker uit! Je zit straks 4 dagen alleen met de kids, dat kan je man ook wel even nu.
Ik biecht op: ik word soms knettergek van mijn man! Hij gaat veel te laat naar bed, is daardoor einde van de middag/begin avond niet te genieten en ‘s morgens niet uit bed te krijgen. Bij vlagen gaat het beter, maar het is nu weer heel erg. Ik hou mijn hart vast voor de kraamtijd van onze tweede. Onze oudste is een uitslaper (vanmorgen 08:45), dus hij mag echt niet klagen. En het ergste vind ik dan het bijbehorende chagrijnige en kinderachtige gedrag! Niet met dochter willen spelen want hij is zoooo moeeee! Wat een kleuter! Daarbij vindt hij het allemaal dood normaal dat ik alles ‘gewoon’ blijf doen terwijl ik hoogzwanger ben. Gaat de deurbel? Hij zal echt niet als eerste opstaan (terwijl ik mijzelf met moeite van de bank af krijg). Stofzuigen? Moet ik zo vaak vragen, dat ik het dan uit wanhoop maar zelf doe. Even met de loopfiets en dochter naar buiten (terwijl ik zelf al weken niet goed meer kan lopen)? Echt niet, veel te vermoeiend. (Hij heeft ook echt zn goede kanten hoor, maar moet het echt even kwijt!)
Sterkte Als het kan, zou ik gewoon de baby oppakken en mee naar huis nemen. Man en de andere twee lekker op de camping laten. Is toch niks nu, joh. Zeker met die regen. Succes xxx
Ik zou ook even aan jezelf denken. Neem de baby mee naar huis en laad daar even op. Sterkte meid. Ik herken dat gevoel van heimwee zo, het is echt slopend.
Kan me voorstellen dat dit je mateloos irriteert. Is het een idee gewoon iets voor jezelf te gaan doen, een middagje? Even naar een vriendin, naar de kapper, de manicure, ik noem maar wat. Zodat hij thuis wel wat moet ondernemen met dochter. Ik vind het ook erg kinderachtig. Laat naar bed gaan en er niet tegenkunnen, nee hoor. Bij nacht een man, bij dag een man.
@elsie89 @Lilium @Nescio @Manque Tja, naar huis gaan... Heb ik serieus overwogen, maar vind ik ook weer zo sneu voor de oudste 2. En voor mijn man ook wel, die had zich zo verheugd op dit weekje kamperen. Ik kijk vandaag nog even aan of ik wat opknap, maar als ik me zo blijf voelen dan denk ik sowieso niet dat ik het nog 4 dagen ga trekken hier.
Ik kan even geen MAMA MAMA MAMA MAMAAAAA meer horen. Zelf spelen is onmogelijk, aan mijn benen hangen een nieuwe hobby en ik mag geen twee tellen uit het zicht zijn. Tegelijk voel ik me schuldig want voor mijn gevoel doe ik hem tekort. Stoeien kan niet meer want die buik zit in de weg. Ben ontzettend moe dus moet vaker even zitten. Al wil ik nu gaan slapen maar hij is klaar wakker ipv braaf aan het slapen. Is het al weekend?
Ik vermaak mij normaal gesproken prima hoor! Ben regelmatig de deur uit wordt er nu gewoon even gek van! Ze zijn nu samen even de deur uit