Ik vind het zo dom dat tegenwoordig iedereen er maar vanuit gaat dat je wilt weten wat voor geslacht je kindje is. Als iemand aan ons vroeg wat krijgen jullie, was ons antwoord wij hopen een gezonde baby, en dan staan ze je toch dom aan te kijken.
Alle kwetsende, rare en bizarre opmerkingen die gemaakt zijn tegen mensen die iets vreselijks hebben meegemaakt vallen voor mij in diezelfde categorie als bij een zwaar verkeersongeval alles te gaan staan filmen. Er is absoluut geen excuus voor deze stompzinnigheid.
Mijn collega heeft altijd veel buikpijn tijdens haar menstruatie, ik heb me dat een paar keer aangekeken en haar toen eens uitgelegd dat ik op advies van de huisarts de pil 3 keer doorslik en dan pas een stopweek in las ivm mijn bekken klachten tijdens de menstruatie. Misschien was dat ook een optie voor haar aangezien ze echt ziek was elke keer. Gaf ze aan dat ze dat liever niet deed omdat ze bang was dik te worden, dat bloed wat ontstaat moet er wel uit natuurlijk, dat kan niet 3 maanden blijven zitten... Dezelfde collega heb ik een keer eitjes gegeven van onze kippen, toen vroeg zo hoe ze kon zien of er geen kuiken in zat... heb haar geprobeerd uit te leggen dat we de eitjes elke dag ophalen, dus er onmogelijk een kuiken in kan zitten. Haar antwoord was dat we ook een haan hebben dus dan zitten er ook kuikens in de eieren. Toen een aantal weken geleden die jongetjes vast zaten in de grot hadden we het over de reddingactie. Ze gaf toen aan dat ze het maar raar vond dat de volwassenen(trainer) als laatste naar buiten kwam, hij had net zo veel recht op leven als de kinderen.. Na een korte stilte kwam ze tot de conclusie dat ze zelf nooit met een groep kinderen op stap zou gaan, want als haar zoiets zou overkomen zou ze zeker niet de kinderen eerst willen laten gaan.
Dat heeft toch niets met elkaar te maken? Het 'iedere dag eitjes rapen' en 'de mogelijkheid van bevruchte eitjes'? Of zeg ik nu weer iets doms?
Ja dat is in feite ook wel zo. Maar heb zo veel domme opmerkingen gehad in de tijd dat mijn oudste er nog was en na haar overlijden en echt niet alleen maar van vreemden of dommeriken, maar ook gewoon van familie. De opmerking die ik hier eerder heb neergezet over dat ze toch ook weinig aan dr leven had kwam van mijn oma waar ik een hele goede band mee heb. Het is haar manier om het voor zichzelf te relativeren, en ondanks dat het mij enorm kwetste op dat moment kan ik er niet boos om zijn. En dat heb ik bij heel veel van die opmerkingen; ze zijn zo dom omdat die ander zich gewoon totaal geen voorstelling kan maken van de situatie waar jij in zit. Gelukkig maar denk ik dan...
Bevrucht kan wel, maar dan tref je niet een kuiken aan. Een kuiken groeit pas als de kip kan broeden.(of in de broedmachine)
Ik heb afgesproken met mn broer is al heel moeilijk... Ik vraag hoelaat ben je hier? Ja om 11 uur heb ik een afspraak. Eeuh ja maar dat is toch geen antwoord op mn vraag . Had dus verwacht dat ie hier half 1/1 uur wel zou zijn, wacht nog steeds op m .
Ik snap je punt volledig, en ook dat je niet boos kan blijven op mensen die dicht bij je staan en zich onhandig uitdrukken. Maar mijn haar ging rechtovereind staan bij deze opmerking (en ook die die anderen hebben moeten horen). Ik vind het verschrikkelijk. Het lijkt wel of sommige mensen niet om kunnen gaan met verdriet, verlies of de dood. Houd dan gewoon je mond.
Mijn schoonmoeder kan ook zo lekker uit de hoek komen. Ik nam een hap eten zonder te merken dat er stukjes augurk in zaten (vind ik erg vies) en ik proest: baaaaaah nou ik ben zeker niet zwanger haha! Zegt ze: nee dat zou er nog bij moeten komen. (Naam man) heeft al last van zijn rug. Ik bedoel.... pardon?!
Een collega van mij vandaag, hij vertelde dat hij had gezien hoe een verse worst werd gemaakt. En zij het gemalen gehakt gaat in euh een soort plastic.. euh lever? Ik droog het is een darm.
Dat je aan alle toeters en bellen ligt, met de ambulance naar een academisch ziekenhuis bent gebracht , met 28 weken zwangerschap. En je de opmerking krijgt: ooh wel heerlijk hoor, je hebt nu wel lekker lang verlof!! Dat er wel 100 x wordt gezegd dat je baby te vaak drinkt en te dik is. Baby aan de borst. Inmiddels een slanke gezonde peuter. En dat ze nu PRECIES t zelfde zeggen over baby nummer 2. Pff. Hou je mond dicht ofzo. Bloedtest voor allergie negatief bij de jongste. Hij reageert echter overduidelijk. M'n moeder: ooh dan kan je nu alles weer gewoon eten!! Uhm. Ja. Want ineens kan hij er dan WEL tegen
Oohja. M'n teamleider: ja als je eerste Zwangerschap moeizaam was, dan had je dit natuurlijk kunnen verwachten!!! Wij zijn er niet blij mee. Nee, ik verheug me op bekkeninstabiliteit en vroegtijdige weeën!
Wat een hork. Alsof je zwanger wordt om hem te pesten. En het hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Mijn eerste zwangerschap was een hel. De tweede ging super.
Al die opmerkingen over jongens en meisjes, ik herrinner mij er ook weer 1. Zwanger van nummer twee, kreeg ik de vraag van een kennis of ik wist wat het werd. Ik heel trots; Ja zeker, weer een jongen! Ze zei zeer weemoedig; hè meid, ik had het je toch zo gegund! Een jongen én een meisje. Ik stond met mijn mond vol tanden!
In het kader van j/m.... waarom een 3e? Je hebt toch al een jongen en een meisje, meer soorten zijn er niet
Mijn oom zei toen ik vertelde een meisje te verwachten:"Ja je hebt het niet voor het kiezen he, je moet het er maar mee doen." Pardon?
Wat gek hè! Het is een soort van standaard, een jongen en een meisje. Ik werk in de kraamzorg en hoor het zoooo vaak als er van beide 1 is... ‘oooh, een koningskoppel’ Ik ben juist voor mijn gevoel een echte jongensmoeder en ben heel blij en trots met mijn twee knullen!