Nog eentje, tis geen topdag. Ondanks dat ik nooit meer iets uitleen, leen ik toch steeds iets uit?! Net iets terug gekregen wat niet was zoals het was. Ranzig vooral. En ik dacht nu bel ik eens! Dus ring ring, hoi hallo, heb je plezier gehad van .... . Ja hoor, heel fijn! Ik: ik sta het vloekend te poetsen dus ik dacht ik vraag het maar eens. Antwoord terug; toen ik het ophaalde moest ik er ook een doekje langs doen hoor! Nu ga ik dus echt, echt, echt niet meer uitlenen. Onthoud even mee!
Ik ben strontchagrijnig, heb een kort lontje en net een huilbui gehad. Reden is dat ik veel te weinig heb geslapen afgelopen nacht en de kinderen weer vroeg wakker waren. Reden dat ik laat naar bed ben gegaan: heb een Suits marathon gehouden. Voel me echt rot naar de kinderen toe, ik ben niet te genieten om een stomme serie!
Ik biecht dat ik een uur op zoek ben geweest naar de naam van de pinnetjes waarop planken liggen om erachter te komen dat ze kastplankdrager heten......
Mijn biecht: dat doe ik dus nooit, er staan meerdere halfvolle koffertjes met de ongedragen kleding van de laatste trip in de slaapkamer. Als we weer weggaan vul ik ze bij...
Biecht: we zijn vannacht terug gekomen van vakantie en ik zit nu al weer vakanties te kijken. Ondanks dat dat qua tijd en geld helemaal niet handig is maar ik ben nu al weer klaar met dit weer.
Hier staat nogsteeds 1 tas volledig ingepakt van 4 weken geleden en we waren maar 2 nachtjes weg. Geen kleding maar wel andere rommel. Ook ligt de tent, kook spullen en de tafel en stoelen nog achterin de auto
Dankje. Ik kan het echt niet van me afzetten, het blijft maar in mijn hoofd rondspoken. Op dit moment verbied ik mezelf om ooit kinderen te krijgen, ik kan zo toch nooit een goede moeder worden? Mijn grootste angst is dat mijn kinderen opgroeien met een moeder die schreeuwt en kinderen uitscheldt
Oh we hadden zon leuke ochtend in een indoor speeltuin en toen kreeg L een GIGANTISCHE DRIFTBUI toen we weg moesten. Ik heb d’r uiteindelijk krijsend op sokken en zonder t shirt door de regen meegesleurd aan haar arm. Voel me zon slechte moeder maar er was echt niets mee te beginnen en Mn geduld was ineens helemaal op.
In de basis denk ik dat geen enkele moeder dat wil. Toch denk ik dat er hier op zp en in real life bitter weinig moeders zijn, die met de hand op het hart kunnen zeggen nog nooit iets van zulk gedrag vertoont te hebben. Het is juist goed van je bewustwording dat dit niet de manier is. Als je het nou de normaalste zaak van de wereld vond, had je reden zo streng voor jezelf te zijn. Maar nu niet hoor. Ik weet niet hoe oud je neefjes zijn maar maak het bespreekbaar met ze. Dat hoeft echt niet op universitair niveau. Gewoon: "tante navycrimson heeft erg lelijk gedaan en dat vind ze heel erg bla bla bla etc". Geef jezelf wat credits! Ik hoop voor je dat het stoppen met de pil gaat helpen om je beter te voelen
Dankjewel voor je lieve berichtje. Ze zijn 7 en 10, ik heb naderhand wel sorry gezegd. En dat dat ze me best mochten laten schrikken, maar dat ik van die harde geluiden opeens heel boos werd. Ik weet wel dat niemand perfect is, er bestaan geen perfecte moeders, maar ik vind het zo eng omdat er echt iets knapte. Ik had geen controle meer over mezelf. En dat maakt me bang...
Als ze 7 en 10 zijn, kun je ze dat ook wel uitleggen Maar ik snap heel goed dat de controle kwijtraken een hele nare gewaarwording is. Je hebt wel als troost dat het bij jou dus schijnbaar een hele duidelijke oorzaak heeft. Snel stoppen met die pil!
Mijn man ''voelt zich niet lekker''. Nou is dat an sich best sneu natuurlijk en zou ik best een soort lieve vriendelijke zorgzame vrouw willen zijn, ware het niet dat mijn man altijd gelijk transformeert in een soort van overdreven zielig persoon. HIj kan dan niks meer, amper staan. Wat mij dan weer irriteert omdat, wanneer ik ziek, zwak, misselijk, moe, ongesteld, zwanger of wat dan ook ben ik ALSNOG de hele toko run maar dat als hij ziek, zwak, misselijk, moe is de hele wereld moet wijken en alles stop met draaien. Sorry hoor, maar niets zo irritant als DAT wat mij betreft. Oh ja, als we het hier over hebben als mijn man dus weer beter is geeft hij aan dat hij ooit eens een onderzoek heeft gelezen dat mannen ook echt meer pijn ervaren en zieker zijn dan vrouwen...
I know. ZO irritant! Ik vind het dan ook irritant van mijzelf dat ik het zo irritant vindt en me ook direct ga irriteren. Waarom ga ik niet direct met washandjes rennen etc? (ok, hij heeft een keer een hele erg ontsteking gehad en dan doe ik dat wel hoor. Maar wanneer hij de ik-voel-mij-zo-beroerd-ik-ben-verkouden-heb-last-van-mijn-buik-en-kan-niet-meer-staan variant heeft dan krijg ik wurgneigingen)
Ik ken het maar ik irriteer me dan niet aan mezelf. Hij irriteert zich ook niet aan zichzelf als ik wel echt ziek ben en gewoon het huishouden moet runnen en de grote boodschappen in mijn eentje moet doen. Oog om oog wat dat betreft hahaha
Ondanks dat zoontje eigenlijk een hele makkelijke baby is, moet ik bekennen dat ik een gigantisch gebrek aan slaap heb een ik vind het best wel kut. Vrijwel de hele nacht ligt zoontje te kreunen en steunen, ook in zijn slaap. Tel daar een snurkende vriend bij op (heeft medicatie waardoor hij o.a. heel vast slaapt), en mijn constante alertheid wat zoontje betreft. Hij wil pertinent niet op zijn rug liggen (melk komt dan omhoog, hij gaat spugen, krijgt de hik, slikt daardoor weer lucht in, dus weer extra krampjes), ook niet ingebakerd. Hij bleek, net als z'n zus, een buikslaper te zijn. Maar ondanks dat hij zelf zijn hoofd optilt en dat van links naar rechts kan draaien, lag hij dus zojuist met z'n snufferd in het matras. Ik dacht nog: als hij inademt, merkt ie het wel en gaat hij draaien. Nope. Ik dus gauw z'n hoofd opzij gedraaid. Kind hapt naar lucht. En nu ben ik panisch dat hij dat een keer midden in de nacht doet en dat niemand het dan merkt. Zucht. Ik ga morgenochtend maar es even bijslapen.