Hoi dames. Ik moet echt even van me afschrijven. Mijn opa ligt in het ziekenhuis. Ik kom met bij hem vandaan. Zijn nieuwe vrouw (8 jaar) zegt dat hij niet in levensgevaar is. Maar hij zoet er zo ziek en zwak uit. Hij kan alleen meer liggen en elke ademhaling is een gevecht. De dokters doen er alles aan om hem weer op te lappen. Maar hij is 86 en heb hem in een half uur 2x horen zeggen dat hij niet meer wil. De laatste jaren is het zieke huis in ziekenhuis uit. De familie van zijn vrouw komt wel regelmatig langs. Maar van zijn eigen familie zijn ik en mijn vader de enige die hij nog heeft. (Dat is een lang verhaal. Is in mijn familie helemaal misgegaan toen mijn oma 12 jaar geleden overleed. Ik ben de enige die altijd contact heeft gehouden en heb uiteindelijk mijn vader overtuigd om zijn ego opzij te zetten en ook weer contact te zoeken) Maar mijn vader zit tot volgende week woensdag on Noorwegen. Mijn vader is wel executeur testementair. Dus ik moet hem op de hoogte houden van hoe het met opa gaat want als hij overlijdt moet mijn vader naar huis komen om alles te regelen. Natuurlijk wil ik dat hij er weer boven op komt. En niet dood gaat. Maar tegelijkertijd denk ik: was het maar klaar. Dan hoeft hij niet meer ziek te zijn en te kwakkelen. Dan is hij vrij en kan hij weer terug naar mijn Oma Die hij na 12 naar nog steeds vreselijk mist. Zijn nieuwe vrouw is goed voor hem. Zorgt goed voor hem. Mij tolereert ze. Mijn vader heeft ze een hekel aan. En andersom ook. En met goede redenen. Ze is ook niet mijn favoriete persoon. Maar ze zorgt goed voor opa. Morgen moet ik werken. Maar zondag ga ik weer langs. Ik wil niet dat hij dit alleen moet doen. En aangezien ik op dit moment de enige ben van zijn eigen familie die er is en on hem geeft, voel ik me verplicht om vaak naar hem toe te gaan. Ook al komt hij te overlijden, dan hoeft hij dat niet alleen te doen.. Sorry voor het verhaal. Maar moet het gewoon kwijt..
Ach wat verdrietig. Mijn grootvader is twee jaar geleden na een kort ziekbed overleden. Maar hij kwakkelde ook al jaren. Hij lag de laatste keer drie weken in het ziekenhuis en het ging niet meer. Zijn organen begonnen uit te vallen. Hij heeft toen de wens uitgesproken: ik wil naar huis. Eenmaal thuis heeft hij nog anderhalve week gevochten. Met een nachtverpleger en overdag twee mantelzorgers (mijn ooms). En bezoek, heel veel bezoek. Ook vrienden van heel vroeger. En al die tijd bleef hij helder en praten tegen ons. Pas toen hij pijnstilling toeliet, is hij rustig heengegaan. In zijn eigen omgeving, omringd door al zijn kinderen. Ik hoop dat het afscheid voor jullie niet snel komt, maar als het komt, dat het ook zo mag zijn. Heel veel sterkte.
Ach wat sneu! Ik denk zeker dat je je vader moet inschakelen want blijkbaar voel je dat het mis is. Misschien is het fijn om ook de arts te spreken en je naam en tel achter te laten bij de verpleegkundigen zodat ze jou ook kunnen bellen als het niet goed gaat?
Ik heb mijn vader een bericht gedaan over hoe het met opa ging. En opa zijn vrouw zag dat en zei meteen: niet te veel tegen je vader zeggen hoor. Die is nu toch ver weg. Dan maakt hij zich alleen maar zorgen. En dat klinkt heel aardig. Maar zoals ik haar ken bedoelt ze te zeggen: niet te veel tegen je vader zeggen hoor. Straks komt hij hierheen en daar heb ik geen zin in. Natuurlijk heb ik het wel aan mijn vader laten weten. Hij is op vakantie. Maar hij vind het vreselijk dat hij hier niet kan zijn, maar wil wel op de hoogte gehouden worden. Ik weet niet zo goed hoe ik artsen in kan schadelijk om mijn vader zijn contact gegevens door te geven. Of die van mij (mijn vader zit op zee) zonder dat die vrouw er achter komt.. vrees namelijk dat het dan weer ellende wordt wat ik nu echt wil voorkomen.
Als jij het gevoel hebt dat je opa er slechter aan toe is als dat zijn vrouw laat blijken, zou ik ten alle tijden gegevens achter laten bij het verpleegkundig personeel. Mocht zij er een probleem van maken, ligt dat aan haar en niet aan jou. Je bent betrokken en hebt het beste met opa voor. Heel veel sterkte!
Heb een bericht naar zijn vrouw gestuurd ,dat als het ineens slecht zou gaan en mijn vader is nog niet terug, dat ze me wel belt. Al zou ik dan aan het werk zijn, dan gooi ik mijn werk neer en ga ik naar mijn opa. Ze heeft gezegd dat ze dat zou doen.
Hè wat een nare situatie, heel veel sterkte! Je kan altijd een briefje schrijven aan het verplegend personeel, die zijn echt wel wat gewend. Zet erbij dat je geen onrust wilt binnen de familie, maar dat je het idee hebt dat ze de situatie soms onderschat en dat je voor de zekerheid wilt dat ze jouw gegevens hebben en in geval van verandering jou bellen. Of even overleggen met verpleegkundige als ze er niet is, en de situatie uitleggen?
Ten eerste. Wat een heftig nieuws en wat verschrikkelijk om in deze onzekerheid te moeten leven nu! Ten tweede. Je kan gegevens achterlaten bij de verpleegkundigen maar het beste is om te overleggen met de vrouw van je opa of je als tweede contactpersoon in het systeem gezet kan worden. Zodat als het slecht gaat zijn vrouw niet nog mensen hoeft te bellen maar de verpleging/arts het dan doet. Zo kan zijn vrouw meteen naar het ziekenhuis komen zonder tijd te verspillen. Zo zou ik het ook beargumenteren bij haar. Zolang jij niet als contactpersoon erin staat gaan ze jou ook echt niet bellen. Hoe lullig dat ook klinkt. Heel veel sterkte en ik hoop dat opa er bovenop komt! Digi-knuffel!
Ja ik ga er over nadenken. Maar punt is dat ze er van s ochtends vroeg tot s avonds laat zit. Opa wil niet Alleen zijn. Hij is ook bang om dood te gaan.
Vervelende situatie! Ik zou me inderdaad ook als contactpersoon opgeven, in overleg met de vrouw van opa. En daarbij met het verplegend personeel bespreken of het nodig is dat je vader terugkomt van vakantie. Het lijkt me niet handig dat de vrouw van opa daar als doorgeefluik tussenzit. En aan je vader duidelijk maken dat je geen goed gevoel hebt over de situatie, dan kan hij een eigen afweging maken. Het lijkt me namelijk nog veel erger als hij straks niet bij het overlijden van zijn vader is omdat de familie hem niet 'onnodig' ongerust wilde maken tijdens de vakantie. Heel veel sterkte!
Oja nog iets. Ik zou inderdaad je vader terug laten komen van vakantie. Hoe rot ook, vakantie kan hij nog eens over doen. Tijd met zijn vader doorbrengen misschien niet.
Dat kan ik me voorstellen Maar mss kan jij voorstellen dat vrouw even beneden een kop koffie doet of thuis even bijpuft ofzo terwijl jij er bent? En anders gewoon dat briefje, ziekenhuis is echt wel gewend aan moeilijke familiebanden en wil het liefst ook dat het zo relaxed mogelijk gaat. Nogmaals heel veel sterkte
Kom net bij opa vandaan. Hij ligt op sterven. Ik ga vanavond weer. Ik ga nu 2x per dag tot het einde. Mijn vader probeert zo snel mogelijk naar huis te komen. Opa zijn vrouw belooft me op de hoogte te houden als er iets verandert. Verschrikkelijk om opa zo te zien. En helemaal nu ik er even alleen voor sta. Natuurlijk heb ik mijn man hier. Maar hij heeft zoiets nog nooit meegemaakt. Hij doet zijn best, maar hij is niet zo empatisch. Mijn tantes kan ik niet op terug vallen vanwege die grote familie ruzie jaren geleden..