Hij is er nog niet aan toe, maar de deur staat wel op een kier. Hij wil even wachten tot de kids wat groter zijn. Ws nog 1-2 jaar. Maar het is dus nog niet zeker! Ik wil heb absoluut niet pushen, maar hij weet van mijn wens. Dus we kijken ws komende zomer of we er nog voor gaan of niet. Als het aan mij ligt gaan we er voor!!! Maar ik wil nu ook nog niet. Eerst even sparen ivm verbouwing zolder en nieuwe auto etc die dan nodig zijn!
Welkom nieuwe dames! Gezellig @Rhombi ik herken het ook hoor die twijfel als ik heel moe ben en het ff allemaal tegenzit. Dan vraag ik me echt af of het wel slim is om er nog een kindje bij te krijgen. Ik ben het wel qua studie zo aan het plannen dat ik het komende jaar mijn stage voor jaar 2 én 3 ga proberen te doen en ook al wat vakken uit jaar 3 zodat ik in jaar 3 iets rustiger aan kan doen mocht mijn contract dan niet verlengd worden voor het schooljaar 2019-2020 vanwege verlof kom ik niet in de problemen met de studie. En verder maar gewoon even kijken hoe we er in december voorstaan qua drukte ed. Ze blijven niet altijd klein natuurlijk. Vraag is of je de tropenjaren nog een keer wil verlengen
Oh dat romantiseren...daar ben ik ook zo goed in @Loetje88 Leuk dat de kids een beetje dezelfde leeftijd hebben hier! Gezellig. IS DIT HET DAN? Zo herkenbaar Je man is wel heel duidelijk, fijn is dat! Loopt de jongste al? Mijn man vind het wel goed zo, maar 1 erbij zou ook wel erg leuk zijn Maar als er dan chaos in het huis is, dan kan ik er beter niet over beginnen haha. Ik heb eigenlijk vanaf begin af aan gezegd dat 3 kids voor mij het ideale plaatje is. En dat denk ik nog steeds. Maar de jongste moet nog 1 worden...dus als wij ervoor gaan...dan denk ik komende lente/zomer.
@Mississippi wat super knap dat je ernaast nog studeer! Respect. Ik heb soms al moeite om het huis helemaal strak te krijgen @loesje6 fijn dat de deur op een kier staat! Tijd zal het leren. Kun je het wel een beetje loslaten als het nog even duurt? @Rhombi je schrijft: verlang ik naar een groter gezin, of naar die bijzondere periode? Precies mijn gedachten! Want even serieus..de knoop doorhakken, zwanger proberen te worden, testen, echo's, jongen/meisje, geboorte..groot gezin Dat klinkt toch helemaal fantastisch
@Rhombi @Pioenroos92 DIT HEB IK DUS OOK!!!!! Wil je gewoon die bijzondere periode of nog een kindje? je schrijft: verlang ik naar een groter gezin, of naar die bijzondere periode? Precies mijn gedachten! Want even serieus..de knoop doorhakken, zwanger proberen te worden, testen, echo's, jongen/meisje, geboorte..groot gezin Dat klinkt toch helemaal fantastisch
Nee de jongste loopt nog niet, voorlopig ook nog niet denk ik. Hij liep heel erg achter met alles en heeft een mega inhaalslag gemaakt de afgelopen 2-3 maanden. Hij begint nu met staan maar probeert nog niet langs de bank of iets te lopen. Echt een verschil met onze oudste want die liep een week na zn 1e verjaardag. Maarja alles op zn tijd. De jongste maakt al super veel praatjes/klanken dat ik denk dat hij weer sneller gaat praten...we zien het wel, maar zou wel fijn zijn als hij gaat lopen. Vind dat wel heerlijk hoor. Maar soms vergeet ik dat we ook nog van deze fase moeten genieten het gaat tenslotte allemaal al zo super snel. @Mississippi wat jij zegt over die tropen jaren, wil je die verlengen. Dat vind ik wel een goeie, want dat zeg ik ook wel vaak tegen mijn man. Het is het verlengen van je tropen jaren maar als je ziet hoe snel de tijd gaat dan gaat dat sneller voorbij dan je denkt toch...zo denk ik dan weer, maar poeh op de moeilijke momenten wil ik zo snel mogelijk van die tropen jaren af. Ik kan ook beter met een puberende peuter met driftbuien om gaan dan huilende baby's of wat mijn zoontje nu doet door alleen maar te krijsen als hij zn zin niet krijgt en aan je been te hangen en krijsend achter je aan kruipen.
Ik snap het! Wel fijn voor je eigen rust om dat geregeld te hebben. Per se een nieuwe auto nodig? Ook als je voor de oudste een smal zitje hebt? Ik weet dat die Maxicosi Rodi heel smal zijn! Duur geintje even hè die paar praktische dingen. Hoop dat jullie snel op een lijn komen! Een kinderwens zet je niet zomaar opzij! Hoe zien jullie dat qua financiën allemaal over bv 15 a 20 jaar als ze gaan studeren misschien en rijbewijs etc. Wij zitten weleens te rekenen en dan bedenk ik me dat je per kind minimaal €15.000 nodig hebt als je studie en rijbewijs zou willen betalen
Jij hebt ze inderdaad ook dicht bij elkaar! Denk je dan niet ook soms 'Laten we nummer 3 er meteen achteraan doen?' Nu heb je ook weinig rust, dus in hoeverre verandert dat denk ik weleens?
Hahaha je omschrijft het heel grappig! Wel herkenbaar hoor. Lijkt me heerlijk als je echt een beetje in gesprek kan gaan met je kind ipv gokken wat ie bedoelt en zoveel mogelijk zijn frustratie beperken
Ohhh wat klinkt dit allemaal verschrikkelijk bekend! Ik vind het wel een beetje eng eigenlijk... Wat dat romantiseren betreft, daar ben ik ook bang voor... Het idee klinkt zooo mooi, maar ik weet ook niet of ik weer door die hel van de zwangerschap wil, want mijn eerste zwangerschap was al een hel en de tweede was nog erger. Ik ben dus wel bang voor een derde zwangerschap. Maar ik zou het ervoor over hebben... Ik kan het gevoel ook niet loslaten dat ik die dingen nooit meer zal meemaken, positieve zwangerschapstest, echo's, stampjes in je buik (die gekneusde ribben die ik daardoor had vergeten we maar even ), bevallen, babybezoekjes waarbij iedereen zo verliefd kijkt naar het kindje waar je zooo trots op bent,... En dan nog alle eerste momenten: rollen, zitten, eerste woordjes, eerste stapjes, fruit- en groentepapje,... Maar inderdaad, kies ik nu niet de mooie momenten uit? Ik heb bij de jongste vaak gevloekt als ze huilend aan mijn been stond te schreeuwen om opgetild te worden en de oudste ook mee ging huilen, en het enige wat ik wou was even koken om eten op tafel te krijgen. Langs de andere kant: bij mijn meisjes zit 15 maanden tussen, logisch dat dat zwaar was. ALS ik nu zwanger zou worden is de oudste al minstens 4,5 jaar en de jongste ruim 3 jaar, dus dan zijn ze al véél makkelijker. Alleen kan ik me dat nu niet voorstellen omdat de jongste nu in een hevige "terrible two"-fase zit. Ik lijk nu ook echt voor een blok te staan en ik wil graag NU beslissen, terwijl mijn man gewoon even wil nadenken. Soms zeg ik "nee hoor ik heb al voor mezelf beslist, die 3e is veel te moeilijk, dat gaan we niet doen", dan wordt hij "boos" en zegt hij "neem zulke beslissingen toch niet als de kinderen vervelend doen! Heb toch eens geduld en denk er rustig over na!" Op die momenten ben ik wel aangenaam verrast over hem, dan wil hij het toch écht overwegen. Ik ben zooo bang dat we beslissen om het wel te doen en dat we achteraf denken dat het met onze 2 meisjes toch makkelijker was geweest. Want we zijn nu echt oprecht gelukkig! Maar ik ben ook bang dat we beslissen om het niet te doen en er dan later spijt van krijgen... Ik word ook vaak geconfronteerd met de vraag of er nog een derde komt, en dan vind ik het ook moeilijk om te reageren. Dan lach ik gewoon even en zeg ik "neenee, we hebben het prima met onze 2 meisjes", dan heb ik niet eens gelogen
Haha het is inderdaad gezellig druk ja! Maar ik sta nog niet te springen om ervoor te gaan. Daarbij komt dat wij een huis hebben gekocht, oplevering juli. Als het even kan wil ik dan niet hoogzwanger of net bevallen zijn. En even serieus 3 kindjes thuis die nog niet naar school gaan, lijkt mij wel erg pittig. Respects voor de mamas die dat wel hebben! Vind het wel een mooi idee om halverwege volgend jaar zwanger te worden (als het ons gegeven is en allebei willen). Dan zit de oudste op school en het huis is dan heerlijk af. Tot die tijd.....genieten van deze 2 @Welshfan bedankt dat je mij helpt herinneren aan de gekneudse ribben haha heerlijk hoe je het omschrijft! En tuurlijk zal het pittig en druk zijn maar he, die gezellige ronde tafel met al je kindjes lijkt mij perfect Geef het tijd..jullie komen vast op een moment terecht van ja of nee
@Pioenroos92 , 3 kids onder de 4 is inderdaad behoorlijk pittig. En een zwangerschap terwijl er 2 kleintjes rond liepen die veel aandacht nodig hadden vond ik ook best zwaar. En dan had ik naast de drukte in huis gelukkig weinig te klagen. Maar zou ik willen dat ik het anders had gedaan? Nee. Een derde kindje erbij was snel alsof het nooit anders geweest was. En ja, alles is net een beetje chaotischer. Het ochtendritueel (kleed maar eens 3 stuiterende kleintjes aan die het allemaal nog niet helemaal zelf kunnen), boterhammen smeren, de slaapjes combineren, het avondritueel (want ze willen allemaal dat mama heeel lang bij ze blijft voor een liedje, verhaaltje, knuffel), en uberhaupt de deur uit gaan (lang leve onze bakfiets). Maar wat geniet ik ervan. En tja, aangezien we toch al chaos in huis hebben kan er best nog een kindje bij hahaha. Maar mochten we die keuze maken, dan willen we wel dat er minstens 2 kinderen op school zitten wanneer er een baby bij komt. Mijn omgeving roept trouwens steeds dat wij echt nog wel een vierde kindje gaan krijgen. Werkt ook lekker mee maar niet heus haha. Mijn schoonouders dachten zelfs dat we een zwangerschap zouden gaan aankondigen deze zomervakantie. Dus @Welshfan , die vraag naar een volgend kindje houdt volgens mij niet op na nr 3
Mooi om te lezen al jullie ideeën erover! Zo denk ik ook...druk is het toch al! Ik reageer morgen even iitgebreider!
Ik geniet van jullie reacties. Want het zouden zo de mijne kunnen zijn. Het is inderdaad eng hoe hetzelfde de meeste gedachten zijn. Kan en wil ik nog zon zware zwangerschap. Krijgen we geen spijt (maar bestaat dat echt?) wanneer is dan de juiste tijd. Romantiseer ik het niet allemaal een beetje en vergeet ik de zware dingen. En ook financieel idd. Ik denk nog niet zozeer na over studies enz. Want we weten toch niet hoe het onderwijsstelsel eruit ziet tegen die tijd. Ik denk dan weer wel aan de kosten de komende jaren. Blijft er nog wel genoeg over voor leuke dingen en dat je niet op elke euro moet letten? Drie kleintjes nog thuis en het feit dat ik de volgende keer wel graag een voorjaars baby zou willen kom ik op pas op zn vroegst maart/april beginnen. Maar waarom moet ik dan NU de knoop door hakken he
@Loetje88 ooh dat herken ik allemaal zo! Vooral dat je nu de knoop door moet hakken maar eigenlijk hoeft dat helemaal dus nog niet. Alleen je wil gewoon van die twijfels af in je hoofd. Dat heb ik tenminste. Een beetje ‘zekerheid’ zodat je weet en je kan voor bereiden op wat er nog gaat komen.
Haha wij zijn echt erg... denken er élke dag over na, wikken en wegen; wel/niet, wel: wanneer dan? Niet: krijgen we geen spijt? Eindconclusie van de dag: wel of niet en dan een dag later weer opnieuw beginnen vermoeiend om vrouw te zijn en die mannen gaan gewoon door met leven en denken erover na als wij erover beginnen! Makkelijk lijkt me dat!
Hahah Jaa precies!! De ene dag zeg ik neee het is goed zo helemaal prima deze twee schatjes! En de volgende dag ach wat maakt het uit we nemen er nog eentje en dan de volgende dag weer twijfelen haha Heb er van het weekend gelukkig goed over kunnen praten! Ik zei tegen m’n man dat ik me zo rot voel over de twijfels die ik continu heb over wel of geen derde en ook over de schatting wanneer we nou moeten beginnen. (En dan ben ik zoo blij met zijn nuchtere fijne antwoord, hij gaat zich ooit wel laten ‘helpen’) dus hij zei: schat ik laat me nog niet ‘helpen’ dus we hoeven nog niets te beslissen en ook niet over wanneer we weer willen proberen, dus laat het even los voor nu, want alles is nog mogelijk. En als jij het aankomende jaar nog wilt wachten is er nog steeds niks aan de hand, want we kunnen (hopelijk) nog gewoon kindjes krijgen, wanneer we willen. Zo ongeveer zei hij het. En toen ging hij weer vrolijk verder klussen in huis haha.
Precies dit! Terwijl ik eigenlijk ook gewoon weet dat ik nog helemaal geen knoop door kán hakken. Want al zouden we nu besluiten dat we er wel of niet voor gaan, dan weet ik zeker dat ik elke dag ga malen over onze beslissing haha. Ik denk dat dat pas over is wanneer ik met een dikke buik loop óf wanneer manlief er een knoop in laat leggen Nu, op dit moment, heb ik echt een tevreden gevoel. Kindjes zijn lekker aan het spelen en ik geniet van alle ontwikkelingen. Maar ik weet dat het gevoel steeds weer terug komt. Gisteren was het ook echt chaos aan tafel. Middelste zit in een lastige eet-fase. Nu doen wij niet moeilijk, we gaan niks dwingen. Maar we willen wel dat hij gewoon gezellig aan tafel blijft zitten en dat zorgt voor de nodige driftbuien. Heel leuk, vooral wanneer er vervolgens een bord vol eten door de kamer vliegt... 's Avonds op de bank begon mijn man spontaan: "nou, zoals het vanavond was denk ik, ECHT niet nog een kindje erbij! Maar vanmiddag dacht ik nog, eigenlijk lijkt me het heel gezellig." Hij heeft er dus op zijn werk gewoon serieus over na zitten denken, dat deed me toch wel even goed.
@Rhombi vind het toch wel heel vertederend dat jouw man er zelf over na denkt op zijn werk die van mij laat het gewoon los totdat ik er over begin haha.