Haha, precies het gaat ook zoveel om de dansjes en rijden in de autotjes kan nu ook en dat doen ze dan vooral. Mijn oudste speelt ook wel echt strategisch met vriendjes om te winnen, maar mijn dochtertje nog niet. Die rijdt vooral heen en weer.
Wat ik van anderen verwacht? Ik zou het fijn vinden als meer mensen zich gewoon aan de leeftijdsindicaties houden. We leren hem daar nu al mee omgaan hoor, maar het zou fijn zijn als je je als ouder meer gesteund voelt door mensen die er hetzelfde over denken. Die hebben we wel hoor, maar helaas vrijwel niet in zijn klas. Op dit moment zegt hij zelf nog tegen ouders dat hij een spel niet mag spelen. Ik ben inderdaad niet zo naïef om te geloven dat hij dat vol blijft houden. Pas is hij naar huis gekomen uit school, terwijl een groepje Fortnite ging spelen. Hij is nu nog zo sterk om daar dan voor te kiezen, maar ik besef dat hij nu in een beïnvloedbare leeftijd komt. En juist in die beïnvloedbare leeftijd zou ik graag hebben dat ouders samen sterk staan en duidelijker regels stellen. Maar misschien is dit inderdaad een utopie.
Ja, dat denk ik inderdaad. En je zegt het zelf al, het is een indicatie, daarmee kunnen andere ouders dus zelf heel goed bekijken of zij het wel goed vinden dat hun kind het spel speelt. Ik zie er geen enkel probleem dat mijn kinderen het spel spelen.
Een PEGI 12 betekent: Pas op met kinderen onder de 12. Dat is dus wat anders dan een strikt: het mag niet onder de 12. Als je inschat dat je kind het prima aan kan met 9 of 10 dan is dat toch prima? Jij schat blijkbaar in dat jouw zoon het niet aan kan met 9. GTA vind ik trouwens bizar dat kinderen van onder de 12/16 dat mogen spelen. Mijn zoon was 7 toen hij dat bij vriendjes ging spelen, daarvan heb ik toen (heel lullig misschien) tegen de ouders gezegd dat ik dat echt niet wil hebben.
Fortnite en gta is nogal een verschil! Gta mogen ze echt niet, en ik speel bijv alleen skyrim als ze op bed liggen. Je maakt het imo veel te zwaar! Wij bekijken het liever per spel. Anderzijds zijn er films met indicatie 6 jaar die mijn jongste nog niet mag zien omdat ik ze spannend voor hem vindt. Het is zo persoonlijk!
Dit idd. Ik wist ooit ook heel zeker dat ik mijn kinderen geweldloos zou opvoeden. Soldaatjes, wapens en vergelijkbaar speelgoed zouden er niet in komen. Keihard van terug gekomen toen de verzamel- superhrlden-poppetjes als soldaat werden ingezet, race-autootjes als tanks en stokken als geweer of zwaard. En nu speelt hij dus fortnite met zijn vriendjes. Roept kleine broer dat hij "iedereen keihard moet killen" Maar gisteren een gesprek tussen hem en een vriendje: Vriendje: als iemand jou de hele tijd slaat, zou jij dan terugslaan Zoon: nee, want dan wordt het alleen maar erger. Ik zou eerst stop zeggen. Dan vragen waarom hij slaat. Vriendje: maar als hij dan doorgaat met slaan? Zoon: dan zou ik zijn handen beetpakken, zodat hij niet meer kan slaan en proberen hem rustig te krijgen. En proberen zijn probleem op te lossen. Ik sloeg stijl achterover van die antwoorden. Zo gewelddadig in zijn spel. Zo zachtaardig in het echte leven.
Dat vind ik echt sterk van hem! Hier was vanmiddag een vriendje die thuis geen Playstation heeft aan het spelen. Later vroeg ik mijn zoon (hoorde het pas s Avonds omdat ik was werken) of hij dat spel mag. Ik ken zijn moeder een beetje en vermoed dat zij er niet blij mee is. Zoon wist het niet. Als ik die moeder tegenkom ga ik het wel vragen. Ik wil niet dat hij hier stiekem spellen komt spelen die hij eigenlijk niet mag. Maar... Ik vind het ergens ook sneu voor hem om dan nee te moeten verkopen. In de situatie zoals hierboven. Wanneer een van de kinderen vertrekt omdat hij niet mee mag doen zou ik ingrijpen en de hele club naar buiten sturen denk ik. Ga maar iets doen waar alle kinderen aan mee kunnen doen. Maar ik ga niet de regels voor onze zoon veranderen ten gunste van de mening van een ander.
Dit snap ik ten delen. Als er kinderen zijn die Battlefront niet mogen spelen (mijn zoon speelt alleen het gedeelte zonder bloed), dan mag dat hier ook niet. Ik respecteer de opvoeding van een ander hierin, vooral omdat het een 18+ spel is. Hier mag T ook geen GTA spelen (wij hebben het niet eens) en ja hij speelt het wel bij anderen, met restricties maar toch. Daar heb ik geen zicht op, gelukkig zitten de ouders wel op 1 lijn wat dat betreft. Maar Fortnite? Neu ze zijn 8-9-10 die spelen dat allang!
Ja hier mag ook geen GTA gespeeld worden, mijn man heeft het spel wel (maar speelt het nooit meer). Dat zou ik idd wel vragen, maar Fortnite niet hoor. Bovendien mogen al zijn vriendjes het ook wel.
Wij liepen er tegen aan dat hij bij andere vriendjes fortnite speelde. Dus al zouden we het thuis verbieden, dan nog is het lastig om het ook bij andere vriendjes te verbieden. Een vriendje mag het niet spelen. Als hij bij ons is dan speelt ie een ander spel daar houden we zeker rekening mee.
Ik vind het lastig om met de tijd om te gaan dat hij achter een scherm mag. Ik zit ook graag op de bank te haken met de tv aan. Als mijn zoon aan het gamen is en zeg dat hij uit gaat is het geen probleem. Wat ik dan lastig vind dat hij bij vrienden aan belt om buiten te spelen, maar die willen niet omdat ze liever blijven gamen. Dat is misschien dat ieder kind anders word opgevoed. Maar ik vind dat als er een vriendje aan de deur staat op te spelen dat hij mee naar buiten gaat. Vind vrienden veel belangrijker dan gamen.