Ik snap je volledig en herken het ook. Ik weet niet of je al tips wilt, zo ja, lees verder, zo nee, negeer mijn volgende tekst en lees alleen het bovenste stukje. Ik voel namelijk echt met je mee en wil je een hart onder de riem steken! Tips: kies de punten waar geen discussie over zijn en ga daar nooit een discussie over aan. Dat betekent wel soms uitleggen, maar geen waarschuwing, geen coulance. Als het druk is, moet je bij mij blijven. Op drukke locaties schrijf ik mijn telefoon-nummer op je arm. We eten aan tafel, dat soort zaken. Kies daar samen met je man/partner/vader van dochter de voornaamste zaken uit en houdt die streng vast. Je wordt ook niet boos bij deze zaken, maar geheel standvastig en de consequenties zijn altijd duidelijk en direct. Niet in de buurt blijven betekent desnoods houdgreep. Kies daarnaast zaken waar enige coulance in kan zijn en leg dat uit. Geef daar ruimte voor discussie en argumenten. Geef niet altijd toe, maar neem haar argumenten mee. Hoe erg is het deze keer dat ze laarzen aan heeft IPV gewone schoenen, kunnen jullie elkaars standpunten inzien? Zorg dat deze discussies gewoon uitgesproken kunnen worden en wees in deze gevallen de volwassene. Blijf dus rustig en neem afstand, maar neem haar wel heel serieus. En kies zaken en momenten waarop je gewoon de discussie niet aangaat. Laat het soms maar gebeuren en accepteer dat zij niet alles doet wat jij wil. Dat betekent niet over je heen laten lopen, de kaders zijn ontzettend duidelijk, maar geef binnen de kaders ook soms meer ruimte dan je natuurlijk zou geven. Het aloude "pick your Battles". Alledrie mijn kinderen zijn heel eigenwijs, dat hebben ze van mij. Het is echt regelmatig zoeken naar evenwicht. Maar gisteren gaven mijn beide zoons aan dat ze wel naar mij luisteren en niet naar mijn man omdat ze mijn duidelijkheid snappen en papa wel boos wordt, maar het dan toch laat gaan. Maar ik kies gewoon heel duidelijk waar consequenties op staan en die komen er dan ook. Het scheelt veel strijd, maar ook ik heb regelmatig momenten dat het teveel is hoor. Geef jezelf ook gewoon wat marge. Je bent maar een mens.
Hey, wat lief je uitgebreide reactie! Het frustrerende is dat we dit allemaal al doen. Het frustreert me het meeste dat we dit dus al heel lang doen, ik altijd geduldig ben, maar wel echt consequent, probeer me ook in haar te verplaatsen, te kijken naar wat ik qua 'opvoedingsmethode' fijn vind en wat bij haar en ons past (vooral a la How to talk to kids) en daar ook echt 100% achtersta, maar dat dat dan dus niks lijkt te helpen. Het is nog steeds met bijna alles niet meewerken, strijd aangaan. We hebben in ruim 1,5 jaar tijd meerdere gesprekken gehad met een pedagoog en gelukkig is veel wel veranderd. Het gedrein en gemiep om alles, de negatieve aandacht vragen. In dat opzicht is het veel gezelliger geworden. Heb ook echt leren kijken naar waar gedrag vandaan komt. En ik snap ook dat dat niet mee willen werken en overal nee op zeggen bij de leeftijd hoort. Maar we zijn dus al zolang bezig met ook hulp erbij. Dat kost veel energie, en ik merk dat de energie nu op is.
Ik zit te overwegen om een bakfiets aan te schaffen omdat het me toch wel heel handig lijkt. Doe het liefst alles op de fiets wat nu niet te doen is. Maar volgens mij hangt er bij moeders met een bakfiets een bepaald beeld waar ik niet echt mee geassocieerd wil worden. Daarom zal ik het uiteindelijk niet doen.
Overweeg een fietskar! Zijn vaak ook te gebruiken als buggy (handig voor dagjes uit) en het fietst m.i. soepeler en lichter dan een bakfiets. En zonder kinderen heb je toch nog een gewone fiets.
Thanks! Helemaal niet aan gedacht! Lijkt me ook wel handiger inderdaad. Heb je misschien tips qua merken?
Ik weet niet waar jij mee denkt geassocieerd te worden Maar hier op school zijn dat hele gezellige hippe vaders en moeders.
Neem een middag/dag/weekend vrij! Echt even vrij. Slaap een keer goed en laad op. Dat gaat niet alles oplossen, maar helpt echt. Je zit nu in een spiraal naar beneden en hebt even een rem nodig. Afstand is daar vaak het beste voor. Voel je niet schuldig, maar geef jezelf even ademruimte. We vinden het allemaal hartstikke logisch dat we vakantie nemen van het werk, maar je gezin is ook hard werken soms en als je dan geen vakantie neemt is dat net zo slopend.
Ik wil wel dat je de mijne telt en daar commentaar op geeft. Ben ik namelijk echt nieuwsgierig naar. Dus brand maar los
In 2018 hadden we de volgende vakanties: 2 weken in februari (van 12-23) 2 weken in april (9-20) 8 weken zomervakantie (9 jul - 31 aug) 2 weken in oktober (22 okt-2 november) 2 weken in december (24 dec - 4 jan) 16 weken in totaal dus, plus nog wat feestdagen, en op woensdag is er geen school.
Ik heb deze gehad toen onze zoon nog klein was: http://www.twee-en-meer.nl/img/kidcar-bikebuggy-city.gif Daar passen ook 2 kindjes in en er zijn ook babyschalen voor (ik heb er nog eentje op zolder, mocht je die willen). Wat ik fijn vind, is dat de bodem hard is. Dat voelt een stuk veiliger dan die tentstof bij de meeste fietskarren. Ook blijven de voetjes dan lekker droog als je door de plassen rijdt. En als buggy duwt hij heel soepel, een stuk soepeler dan een gewone buggy. Er zit ook een grote boodschappentas achterop en ingebouwde veiligheidslampjes.
Nou ik heb even voor je geteld, ik weet de hoeveelheden natuurlijk niet precies maar ik mag niet klagen over jou. Het mag wel wat meer maar ik keur het voor deze keer goed
Whaha goed zo. Ik vind al dat ik best veel eet zeker vergeleken met de rest hier. Ben rigoureus gestopt met snoepen doordeweeks.
Dit! Hier ook hulp gehad, ook How 2 talk 2 kids aan het toepassen en nog blijft het moeilijk. Ik heb zo weinig geduld, zo voelt het iig.. Want anderen om mij heen geven me als feedback dat ik soms teveel geduld heb en wat strenger zou kunnen zijn. Echter weten zij dan weer niet dat het juist een tegenovergestelde van de gewenste reactie geeft. (Kont in de krib) Je bent niet alleen!! Het is lastig!
Ja, is zeker zo! Ik ben donderdag lekker vrij en Dafne naar kdv. Afgelopen weken heb ik fulltime gewerkt wegens vakantie van mn collega (kleine huisartsenpraktijk met maar 2 assistentes) En vriend werkt 's nachts, dus ik doe doordeweeks alles alleen. Hopelijk voel ik me donderdag weer beter. Lief dat je meedenkt!