Ik vind het ook helemaal niks. Vooral de laatste die een spoor van zooi en kapotte spullen achter liet. Ik ga nu weer voor de minimale uren. Deze keer is het hopelijk makkelijker om aan te geven wat ik wel en niet wil.
Grappig dat iedereen weer anders denkt. Ik heb dankzij de kraamverzorgende nog meer genoten van mijn kraamweek. Het voelde niet als een 'vreemde' in mijn huis. Ik kon wel janken dat ze wegging haha!
Ik biecht op dat ik de kraamhulp opgelucht heb uitgezwaaid. Doeiiii!!! Wat was ik blij dat ze weg waren (ik had een stagiaire erbij). Had ik maar gekozen voor 3 uur zorg. Ik heb ze wel 2 dagen eerder laten stoppen. Helemaal niet nodig, poetsen kan ik of mijn man zelf wel en mijn bed hoeft niet iedere dag verschoond. Heel onnodig allemaal en ik voelde me opgelaten in mijn eigen huis
Ik geloof ook dat ik vooral mezelf ermee heb. Heeft met kunnen ontvangen te maken. Ik kan helemaal onpasselijk worden van het gegeven dat iemand in de keuken mijn fruit in figuurtjes staat te snijden en mijn onderbroeken op de waslijn hangt en ik lig te tutten op de bank. Als het rationele denken verdwijnt dan als sneeuw voor de zon want ik weet dat je dat als pas bevallen vrouw nodig hebt
Precies dit! Blijf van mijn onderbroeken af en zeker van die van mijn man. Hij kan zelf prima vouwen want het werk was voor hem 9 maanden geleden al gedaan Ik werd doodmoe van het feit dat ik 'moest rusten'. Ik voelde me goed en kon alles doen. Ik smeerde dus zelf mijn boterhammen wel
Oh dat kan ik dus echt niet he ... hier is regel ik pak in man sjouwt het naar de auto en ik laat de auto in ... Vervolgens gaan we vloekend en tierend met vakantie (geintje we genieten ook tussendoor ) en komen we thuis haalt manlief alles uit de auto en gooi ik het weer in de kasten en wasmachine en en en ... binnen max 2 uur zie je niet eens meer dat we weg zijn geweest. Zo'n hekel aan troep die weken blijft liggen. Zo schouderklopje en weer doooooooorrrrrr
och meis ... ik check dubbel check ik ben net een uur of 2 geleden heel hard uitgevallen tegen mijn zoon van 8 die vervolgens naar zijn kamer gestuurd werd omdat ik knetter gek van dat druk gedoe en niet luisteren van hem werd ... Vervolgens lag hij te tieren op zijn kamer dat die dood wilde en dat hij toch geen eten kreeg en dan dus dood ging. Ja euh nee ik ben niet trots op maar ik heb ook mijn grens. Vervolgens kwam hij nadat ik twee happen eten had gegeten en geen hap meer kon nemen naar onze kamer gegaan en kwam hij heel lief sorry zeggen en me troosten. We hebben daarna een heel goed gesprek gehad over wanneer je moet stoppen en dat ik ook een grens heb. Het gebeurd en als je geen spijt zou hebben zou ik me schamen ... ik ben ook maar een mens. Goed is het niet maar realiteit is het wel ...
Ik heb nog wel wat kilootjes over ... gratis af te halen wat zeg ik ... waar woon je kom het zo brengen
Ik heb ondertussen nieuwe broeken gekocht. En het staat me best leuk. Dus ik denk dat ik ze er maar af laat.
Maar daarom, het is niet alleen dat iedereen anders denkt zoals @Caro25 zei, de situaties zijn ook anders. Als je je goed voelt, is de kraamzorg minder nodig dan als je nog helemaal niet je bed uit kan komen. Ik was niet eens bevallen maar toch zo doodmoe en beroerd dat ik echt niet zelf de was kon gaan doen of zo. Maar hopelijk gaat dat dit keer allemaal veel beter
Ik biecht op dat ik een extreme obsessie heb voor mijn huid. Volgens mij heeft het zelfs een naam. Ik heb het even opgezocht: BDD (Body Dysmorphic Disorder) Nu ben ik natuurlijk niet gediagnostiseerd met deze aandoening, maar ik herken mijzelf wel in heel veel kenmerken. Elke pukkel, puistje of mee-eter zie ik en moet en zal weg. Ik kan minuten, al dan niet uren lang voor de spiegel staan om ze uit te knijpen of te ontdekken. Nadat ik klaar ben, schaam ik me rot, mijn huid is dan helemaal bont van het drukken. Het belachelijke is ook nog dat mensen om mij heen al die oneffenheden niet zien die ik zo graag weg wil halen! Maar zelf zie ik elk plekje.
Hier ook ... op je kantje is een veel gehoorde uitspraak ... hij zucht een keer en draait zich van me af .. voilaaaaa
Lutser overloper ... nee hoor super goed ... en jaloers hier ... ik ga morgen echt naar de sportschool ... nou misschien donderdag ... zucht
BDD is volgens mij dat je je als heel lelijk ziet en voelt, maar er gewoon normaal uitziet. Deze mensen vinden zichzelf afzichtelijk met alle gevolgen van dien. Zijn depressief, durven soms geen mensen meer onder ogen te komen... het is een stoornis die je leven nogal kan vergallen. Continu puistjes willen uitdrukken lijkt daar niet echt op. Vergelijking het met continu korstjes openkrabben. Ook niet goed voor je huid maar nog geen stoornis. Of belemmert het je echt?
Oh wacht, ik verwar het met dermatillomanie. Dwangmatig pulken aan de huid kan dermatillomanie of skin-picking genoemd worden. Bron: https://www.huidzorghouten.nl/skin-picking-de-drang-om-aan-je-huid-te-pulken
Toen ik nog werken had ik elke kindervakantie ook vakantie. Ik geniet intens van de 6 weken zomer vakantie met de kinderen en van mij mag de vakantie nog langer duren ook. Het enige wat ik mis is het ritme en de regelmaat en ik merk dat mijn kinderen dat ook wel missen. Ze gaan later naar bed, worden later wakker waardoor we later ontbijten en lunchen en vooral met dagjes weg merk ik dat ze wel rond normale etenstijd weer honger krijgen. Dan proberen we op tijd wel te dineren met gevolg dat man en ik elke avond laat nog wat borrelhapjes naar binnen werken en man zijn wekker gaat wel weer vroeg.
Ik had bij de jongste maar 5 dagen 1 uur, op mijn eigen uitdrukkelijke verzoek, vond dat getut bij de oudste verschrikkelijk. Man en dochter van bijna 9 waren gewoon thuis, en ik was direct na thuiskomst uit het ziekenhuis weer op de been. Ben beide keren ook echt niet in mijn bed gaan liggen ofzo... Was met het laatste bezoek van de verloskundige ook niet blij: iedereen sliep nog om half 10 op zondagochtend, komt ze onaangekondigd langs! Dochter doet de deur open en ze dendert zo de trap op naar onze slaapkamer alwaar man nog heerlijk lag te slapen...was nog net op tijd om te zeggen dat ze mooi even beneden op de bank mocht gaan zitten en dat ik wel naar haar toe zou komen met de kleine. Heb echt een gruwelijke hekel aan inbreuk op mijn privacy!