Ik biecht op dat ik blij ben als volgende week de kinderen weer naar school gaan. Ik zit nog steeds met een zeurende kiespijn en ben ook nogeens zwaar ongesteld en ik heb een hond die aan het puberen is en een 5 jarige die vraagt wat we vandaag gaan doen. Mijn oudste 2 slapen een gat in de dag en gaan steeds later naar bed, het is mooi geweest. Laat het normale ritme maar weer komen want ik word hier niet veel actiever van
We hebben hier negen weken (ja, TWEE maanden) vakantie. Eind juni zag ik er tegenop want ik heb ook maar 24 vakantiedagen. Maar het is me toch goed meegevallen. De eerste drie weken van juli was de creche gesloten en waren ze alledrie thuis. Mijn man heeft toen wat vrije dagen opgenomen en ik heb veel thuis gewerkt. Van 16 t/m 23 juli waren we een weekje weg. Verder veel uitstapjes gedaan, weekendje zee, etc. De week van 23 juli hebben ze een kamp gedaan (activiteit van 9 tot 16 uur, opvang tot 18 uur). De week daarna weer thuis, ze zijn toen 2 dagen naar de BSO geweest. Eerste week van augustus weer een kamp, en de week daarna sportkamp bij hun eigen meester. Ook erg leuk. Deze week zijn ze thuis. Ze gaan morgen en overmorgen naar de bso. En de week daarna zitten we nog 5 dagen in Zeeland. En dan is het alweer september! En ik heb nog vakantiedagen over
Ik ben blij als iedereen weer werkt en de kids weer naar school zijn. Ik hou zo van ritme en regelmaat.. en ik ben toe aan me time.. Had dit jaar de vakantie ook anders voorgesteld! De kinderen waren niet altijd even makkelijk
Ik irriteer mij zwaar aan moeders die aangeven dat ze de lange zomervakantie heerlijk vinden! Vat het niet persoonlijk op, want mijn biecht is eigenlijk dat ik hartstikke jaloers ben. De oppas heeft voor volgende week afgezegd, man zit in het buitenland, ik heb geen vrije dagen meer en ik weet echt niet hoe ik het moet oplossen . Ik heb een aantal jaren in het speciaal onderwijs gewerkt en ik vond de lange zomervakantie ook altijd heerlijk. Ik heb per 1 november mijn contract opgezegd en ik ga als zzp-er aan de slag. Alle vakanties weer vrij en enkel werken onder schooltijden, mits mijn man niet thuis is. Ik kan mij er nu al op verheugen!
Ik biecht op dat ik echt helemaal van slag ben omdat er morgen een kindje naast J* word begraven Vreselijk waar die ouders nu doorheen gaan en zo confronterend
Ik biecht op dat ik volgens mij hypochondrie heb en dat ik gek word van mijzelf. Heb de laatste tijd veel vage klachten en kan alleen maar denken dat het kanker is, terwijl er tig andere oorzaken zijn. Vind het erg pittig en wil zo graag weer de oude zijn.
Ik biecht op dat vanochtend m’n zoontje van het bed is gerold (zoooo zielig) en vanmiddag bijna weer van de bank. Hoe dom kan je zijn!
Mijn biecht... mijn man s thuis, gezellig maar... ik mis de me-time avonden en had liever gehad dat hij vrijdag pas thuis kwam Na 6 weken nauwelijks me-time ben ik daar wel aan toe. Kindjes op bed, film, drinken, haakwerk, geen pratende personen om me heen
Ik biecht op dat ik gister een lange dag werken toch wel weer vond tegenvallen, zo erg dat ik er vandaag nog moe van ben
Oh meid... Weet niet wat ik kan zeggen om helpend te zijn. Ik hoop gewoon dat je de gevoelens en het verlies niet hoeft te herbeleven, maar dat er een ander licht schijnt morgen. Sterkte, ik leef op afstand met je mee xx
Ik biecht op dat ik eigenlijk gewoon om 19:00 naar bed wil en m’n man de hele nacht wil vasthouden omdat ik het mis gewoon ‘even’ samen te zijn. Slaat nergens op want we zijn altijd samen maar ik mis hem gewoon omdat ik meer thuis ben dan hem
Ik krijg telkens een brok in mijn keel als ik je onderschrift lees en nu heb ik tranen in mijn ogen ivm je nieuwe onderschrift. Wat een immens verdriet. Ik kan gewoon niet verzinnen hoe ik mijn medeleven op schrift moet zetten, veel sterkte nu, morgen en alle volgende dagen.
Ik biecht op dat ik even met mijn ziel onder m'n arm loop veel teveel aan mijn hoofd heb maar echt niet weet waar ik dat kwijt kan . Niet bij mijn omgeving in iedergeval zucht.. ik weet ook niet wat ik er hier mee op schiet maar moest het kwijt...
Biecht 1: zal blij zijn als zoon volgende week vier dagen op kamp is (nachten wel thuis) omdat hij helemaal losgeslagen is na een logeerpartij bij opa en oma en ik hem helemaal niet meer leuk vind. Biecht 2: ik vind mijn vent een vervelend stuk chagerijn als t gaat om hoe hij met de kinderen om gaat, mij ten overstaan van hen corrigeert als ik iets doe wat hem niet aanstaat (en dus mij afvalt ipv bijstaat) Biecht 3: ik ben deze zwangerschap goed zat, achterliggende placenta en bloeduitstortingen door het getrap, bekkenpijn, vermoeidheid en een sm die alles beter weet en vindt dat "ze" tegenwoordig veel te veel willen laten testen (nipt, rhesus, suiker) want in haar tijd was dat allemaal niet nodig. Biecht 4: na twee tienponders vond diezelfde sm het vreemd dat ik stopte met roken tijdens zwangerschap want "roken geeft kleinere kindjes' fluisterde ze me toe. "Begin maar weer hoor!" Wtf? Ik krijg een KS, groot of klein hoef ik er niet uit te poepen... Biecht 5: ik snak naar een sigaret... Biecht 6: ik heb een prenatale depressie (flashback) en weiger dat letterlijk toe te geven aan mijn VK, behalve te zeggen dat ik me niet zo best voel...
Zo verschrikkelijk wat jij meemaakt. Dikke knuffel, ik heb het echt met je te doen en ik vind je zo sterk.