Omdat het iets is wat net sinds 3 weken naar voren is gekomen en alleen mijn man en nu ik weten het. Ik kan nergens heen verder en mijn man tja daar kan ik nu even niet zo goed alles vertellen. Familie weet nog nergens van ik weet het nogmaar net dus. K ben een beetje radeloos..
Heel veel sterkte meid. Ik weet verder iet zo goed wat ik er over moet zeggen. Maar ik leef in elk geval met je mee.
Ik weet niet waar het over gaat. En dat hoef je ook niet te vertellen. Maar ik herken wel je gevoel. Misschien een anoniem iemand vertellen? Bijv van Sensoor of Stichting Korrelatie.
Dank je wel ik ga er eens bij kijken. K voel me gewoon ff alleen ondanks dat ik al geruime tijd samen ben....
Ook dat gevoel is herkenbaar is helaas. Hopelijk kom je er weer samen uit en kan het een plekje krijgen. Praten kan wel echt opluchten. En misschien wel fijn om dat tegen een volslagen onbekende te doen. Hoe dan ook; sterkte. En je moet maar denken, ook dit gaat weer voorbij. Dat helpt bij mij altijd.
Ik vind het écht heel spannend dat mijn zoon nog een keer zijn leerjaar over doet. Ik hoop zo dat het allemaal mee gaat vallen...
Dat ik af en toe gek word als mijn man (heel goed bedoeld) heeft opgeruimd. Heel fijn kom in een net huis thuis. Maar ben dus al een half uur opzoek naar een brief voor L haar school van de Logopedist. Hij weet zo vaak niet meer waar hij iets neer heeft gelegd. Zou bijna roepen ruim alsjeblieft niet meer op.
Het blijkt dat de taxichauffeur van mijn zoon die hem elke dag naar school brengt een gpstracker in zn busje heeft. Kon ik via de vervoerders-app zien. Gewoon vrij om te kijken voor ouders, maar het voelt een beetje als stiekem gluren. En nu heb ik dus hem de hele rit naar school en van school naar huis gevolgd kijken welke route hij nam, hoe laat hij aankwam en weer vertrok naar huis. Iets met loslaten en controlefreak... Morgen doe ik het niet. Denk ik.
Hier ook mezelf toch echt nooit schuldig gevoeld. Is zodat ouders kunnen zien of ze er bijna zijn toch? En lekker genieten toch als je wilt zien welke route ze nemen? Is gewoon even het nieuwtje.
Klopt ook wel, maar ik weer zijn eindtijd. Die staat ook per dag aangeven in de app. Ik voel mij soms al een overbezorgde moeder, dit helpt niet mee Zal vast wel wennen na een tijdje.
Bijna 2 maanden na deze post durf ik te zeggen dat heel af en toe het zonnetje weer lijkt te gaan schijnen. (M’n schoonmoeder wil ik echter nog steeds resetten als een Furby).
Ah wat fijn te horen! Hopelijk wordt het snel een stabiel lenteweertje voor je!! En je schoonfurby: de batterijen eruit?
Biecht... Kon wel janken toen op vakantie bij iedereen de wifi het doet, behalve op mijn telefoon. En nee het is geen eerste levensbehoefte, maar ik heb de eerste dagen altijd ontzettend last van een jetlag en dan is het zo fijn om s'nachts even te kunnen internetten als iedereen in de kamer nog slaapt.
Ik ben uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek en ben nu al zenuwachtig en misselijk. Terwijl ik dit gewoon moet kunnen en het sowieso al een compliment is om uitgenodigd te worden, wil ik het liefst wegkruipen.
Benoem dat je zenuwachtig bent en wees vooral enthousiast! speel niet de coole kikker. Las laatst dat enthousiaste mensen vaker worden teruggevraagd Best logisch ook omdat enthousiast leuk is en super leuk dat je op gesprek mag komen.
Dat ik een te grote springvorm heb gebruikt voor een appeltaart en ik extra deeg moest maken en nu voor straf 2 taarten moet bakken omdat ik te veel deeg heb en te veel appels.... #sillyme #vervelendzeg
Jeetje wat lastig zeg. Ik vind het al super lastig om 6 week qua opvang geregeld te krijgen en heb nog veel meer vakantie uren.