Die mannen kunnen er ook wel mee bezig zijn he haha wel leuk. Zij kunnen dat alleen altijd zo gemakkelijk los laten he. Zo van we zien wel haha en wij ons maar druk maken. Why??!?
Ik was ook even verbaasd haha. Best schattig eigenlijk. En het lieve vind ik dat hij er waarschijnlijk vooral over nadenkt omdat het een wens is van mij. Als ik zou zeggen dat het goed is zo, vind hij dat ook prima. Maar ik denk inderdaad dat het ook echt een vrouwending is om er zo mee bezig te zijn (uitzonderingen daar gelaten). Ik wilde heel graag kinderen rond mijn 27e. Als het aan mijn man had gelegen had hij er minder "haast" mee gehad. Maakt niet dat hij er nu minder gelukkig mee is. Net als dat ik graag een derde kindje wilde. Als die wens er niet was geweest bij mij, was hij minstens zo gelukkig geweest met 2 kids. Maar nu zegt hij ook echt dat hij ons derde wonder niet meer weg kan denken. En nu begin ik dus over nummer 4 haha, arme vent van mij Soms voel ik me dan ook schuldig, wanneer hij een beetje gefrustreerd is tijdens een chaosmoment. Maar als ik dat benoem benadrukt hij gelukkig altijd dat hij toch ook de keuze gemaakt heeft voor 3 kinderen. Maar ik ben er wel jaloers op, hoe makkelijk mannen het los kunnen laten!
Werkelijk, dit klinkt als mijn man! Het is sowieso wel heel lief dat hij er op zijn werk ook aan denkt! Ik denk dat die van mij dat ook doet, al zegt hij dat (nog) niet uitdrukkelijk. Ik vind het wel vreselijk dat ik er 24/7 mee bezig ben en hij lijkt er zo relaxed in. Mijn man had overigens ook geen haast om kinderen te krijgen, het was door mijn wens om op mijn 25ste mama te zijn dat we er toen aan begonnen zijn. Nu weet ik ook dat als ik geen 3e meer wil, hij meer dan gelukkig is met onze 2 meisjes. Het is door mijn twijfels om een 3e dat hij het ook begint te overwegen. Ik weet ook dat hij het mij nooit "kwalijk" zou nemen, omdat we uiteindelijk met tweeën zijn om de beslissing te nemen, maar ik zou me wel schuldig voelen tijdens chaosmomenten. Zeker tijdens de chaosmomenten van nu denk ik "oh jee, een 3e erbij zou nóg erger zijn!" Het idee van handen tekort hebben lijkt me ook wel eng... Met 2 kinderen heb je voor elk kind een hand vrij, maar met 3 is er altijd een hand te weinig. Ben jij qua karakter een rustig persoon of verlies je het weleens? Dan heb ik het vooral over de chaosmomenten... Bijvoorbeeld: jij zou eigenlijk NU moeten vertrekken, maar je kinderen hebben de schoenen nog niet aan en de tanden zijn nog niet gepoetst. Blijf je dan rustig en doe je gewoon alles, of ben je het type dat dan begint te roepen dat ze door moeten doen terwijl je van binnen helemaal opgefokt bent en boos om het feit dat je WEERAL te laat op je werk zult zijn?
Ik kan beide zijn haha. Het ligt er maar net aan hoe mijn nacht is geweest en hoe vol mijn emmertje al is. Ik kan er heel rustig onder blijven maar heb ook echt momenten dat ik het even verlies. Dan vind ik mezelf even niet zo heel leuk. Dat is ook wel waar ik dan weer over nadenk want met 4 is er nog meer stress haha. En klinkt inderdaad heel bekend allemaal. En dat van te weinig handen vind ik soms ook best lastig. Met name wanneer we gaan zwemmen met de kinderen of naar bijvoorbeeld de dierentuin gaan. Maar je wordt er wel creatief in. Zo gaan we meestal met opa en oma zwemmen en wanneer we naar de dierentuin gaan zit er altijd eentje bij me op de rug dus dan heb je alsnog een paar ogen en handen per kind.
Ohhhh wat herkenbaar allemaal!! Haha zo grappig. Soms heb ik zo'n haast dat ik een deurpost over het hoofd zie Dan denk ik wel even van oke R E L A X nou is
Ik ben op zich wel een rustig en geduldig persoon. Maar ook ik verlies het weleens. Ik stoot en val wel veel omdat ik alles dan ‘snel snel’ wil doen, maar ‘snel snel’ werkt altijd averechts dan duurt het vaak wel even voor dat ik weer rustiger ben. Maar an sich ben ik wel een relaxt persoon.
Haha denk dat we allemaal wel herkennen dat we af en toe lopen te haasten..terwijl snel snel juist niet werkt Ik ben vrij rustig van mezelf gelukkig en kan soms wel even 'afstand' nemen als ik geïrriteerd raak, dat helpt wel! Maarja hey...3 kleintjes is nog altijd anders dan 2.. dan heb je echt geen rust meer volgens mij hahaha ja 's avonds na achten.
Misschien proberen andere mindset te krijgen langzaamaan?! Het ergste wat er kan gebeuren is dat je wat te laat op je werk komt. Vervelend maar niet afschuwelijk toch? Zo denken helpt mij vaak!
Nou het is niet zozeer het stressen om ergens op tijd te komen hoor, want ik ben dan wel weer een planner en begin dan vaak op tijd voor ik weg moet. Maar ik raak snel geirriteerd en vind van mezelf wel dat ik (vaak) een kort lontje heb, de ene keer wat meer dan de andere keer. Ik probeer er echt op te letten maar ik vind dat ik zo vaak sta te schreeuwen. Maar daar bereik je niks mee, verspilde energie. Dat weet ik ook, maar toch lastig om er mee om te gaan. Andere kant denk ik nu dus ook van hop gewoon die derde er achter aan dan maar een paar jaar drukte en stress dan hebben we het maar gehad.
Ja het is ook super lastig! Denk dat we dat allemaal wel herkennen hoor. Je wil t niet maar doet het toch, ook als ze nog erg klein zijn. En als je het anderen ziet o hoort doen denk je 'sjongejonge' Ja de ergste drukte en fysiek zwaarste heb je dan wel ineens gehad. Zo denken wij ook. Nu zit je toch veel thuis door alle slaapjes etc. Beter nummer 3 er achteraan..!
Ja precies, maar wil sowieso nr 1 wel op de basisschool hebben hihi. Dus moeten nog even een paar maandjes wachten, en ik heb nog 11 kg te gaan van de 39 dus ik moet nog even door. Wel jammer dat ik er daarna niet lang van kan genieten. Nu maar hopen dat ik dan niet al te veel weer aan ga komen bij een volgende zwangerschap, ben er bang voor.
Super knap dat je al zoveel bent afgevallen Ik weet precies hoe het is Wanneer zouden jullie ervoor willen gaan?
Wat knap dat je zoveel afgevallen bent joh. Lijkt me heel lastig! Was je veel door de zwangerschappen aangekomen of daarvoor ook? Snap dat het zonde voelt als je weer veel aankomt tijdens een eventuele zwangerschap! Maar is tijdelijk...
@Sokkie87 nog steeds niet helemaal zeker maar ik zou graag rond april willen beginnen. Even afhankelijk van hoe we er dan voorstaan. Ik ben vier jaar geleden bijna 20 kilo afgevallen. Maar werd toen overspannen en ben die 20 alweer gauw aangekomen. Toen ik herstelt was was ik al gauw zwanger. Daar hield ik 10 kg aan over. Daarna moest ik wennen aan het moederschap en interesseerde het me op dat moment niet genoeg om het weer op te pakken en werd ik weer zwanger. Ook daar bleven er 10 van plakken. Resulterende in 40kg teveel. Ik heb er nu dus 27kg van af en wil dus nog even door.
Lastig hoor. Lijkt me echt geen doen om zoveel af te vallen. Hoe heb je dat vorige keer aangepakt? Wat naar dat je overspannen bent geweest zeg gaat t beter of af en toe nog dipjes? (Omdat kinderen je nou eenmaal soms stress opleveren) Snap nu helemaal dat je er wel tegenop ziet om dan weer veel aan te komen in een zwangerschap. Moet er óók weer af.. April mooie tijd! Nog even te gaan
Ik doe het powerslim dieet. Zijn koolhydraatarme productvervangers. Ben nu vier maanden bezig dus gaat als een tierelier. Dus ik weet nu ook dat dit dieet goed werkt voor mij. Mocht ik straks weer wat kgs kwijt moeten. Ja heb nog steeds soms wel moeite met drukte en stress. Daarom zou ik drie kids ook wel heel spannend vinden. Maar scheelt al weer als de andere twee wat ouder zijn straks.