Ik werk elke 2 week een extra ochtend (onbetaald) en ik koop elk jaar 38 vakantie uren. Daarmee kom ik heel ver.
Ik biecht (weer) dat ik het zo lastig vind om thuis te zijn met de kinderen.. behh Waarom gaat het mij niet zo gemakkelijk af als vele anderen? En waarom word ik er niet gelukkig van? Dit is wat ik wilde..
Je kinderen zijn van 2015 en 2016 toch? Toen mijn kinderen zo jong waren vond ik het ook heel erg zwaar en echt niet zo leuk als ik mij van te voren had voorgesteld. Vond het ook echt zwaar als ik een dag alleen met ze was. Nu ze ouder worden vind ik het leuk en weet ik weer waarom ik dit altijd zo graag wilde.
Oh dit herken ik hoor... Ik heb zwangerschapsverlof en dochter zomervakantie. Ik wilde zo graag zo'n moeder zijn die leuke dingen doet in de vakantie, had ook allerlei plannen. En inmiddels streep ik nog net niet de dagen af dat ze weer naar school gaat. Het valt me best wel zwaar, een (vrij makkelijke, gelukkig) baby en een kleuter. Ik kom nergens aan toe, en heb ook geen puf meer voor iets anders dan de kinderen in leven houden ( dat is wellicht iets dramatisch, maar toch ).
Ja het voordeel is dat er een goede bso dichtbij zit en nog twee andere opvangmogelijkheden. Anders hadden wij het ook niet gekund hoor.
Ja, maar dat vind ik juist ook heel lastig. Toen ze nog jonger waren was de bso geen probleem, maar de oudste krijgt ik er echt niet meer heen, vind het vreselijk en de middelste begint nu ook al te zeuren dat het stom is en er geen vriendinnetje meer zijn (wat ook klopt, er zijn nagenoeg alleen maar heel jonge kindjes).
Dat is ook een mooie constructie. Helaas kan beide niet op mijn werk En kan je werkgever je dan wel zo ineens 6 weken missen in de zomer? Of neem je niet de hele vakantie vrij?
Nee hoor, ik neem niet de gehele zomervakantie, ik verdeel het over alle vakantieweken. En mijn collega heeft volwassen kinderen dus die zit niet vast aan de vakanties. Dit jaar heb ik een halve voorjaarsvakantie gehad, 1 week meivakantie, 4 week zomer, er staat nog 1 week herfstvakantie en 2 week kerstvakantie gepland (die toevallig ook gunstig valt qua werkdagen).
Oh dat is wel lekker. Nou kom ik samen met mijn man wel een eind hoor! Komend schooljaar zijn we de herfstvakantie beide vrij, is hij 2 weken met kerst vrij (ik 1) en kunnen we vast wel een deel van de voorjaars of mei vakantie regelen. 3 weken zomer is wel maximaal bij ons (helaas, 4 zou lekker zijn!) Gelukkig heb ik veel dagen gespaard door mijn verlof vorig jaar
Ja, geeft een lekker gevoel vind ik als je het zo geregeld hebt toch? Mijn man is helaas niet zo vaak vrij. Uren kopen kan wel, maar is heel duur en overwerk zit bij zijn salaris in, dus geen tijd voor tijd.
Toen ik voor mijn huidige baan solliciteerde (alweer bijna 7 jaar terug) ben ik het o.a. geworden omdat ik de spontaanste en het meest “bruisend” (zoals mijn baas het later omschreef) van alle sollicitanten die op gesprek kwamen was.
Precies dit. Ben echt kapot man! Kan nu ook lichamelijk bijna niks meer. Ik ben de dagen niet aan het overleven, maar aan het leven. Meer kan ik niet meer. Doel is elke dag kinderen douchen, eten en drinken geven. En dat is meteen ook het enige wat lukt op een dag. Wat ik ga doen is foto's afdrukken van afgelopen vakantie van alle dingen die we hebben gedaan. En als ik zo door de foto's scroll hebben we best veel leuke momenten gehad haha
Nou ben ik een werkende moeder, maar ik herken wat je zegt. Zie ook mijn post van paar dagen geleden, haha. Gisteren naar Linnaeushof geweest. Leuke foto's op fb. Wat niemand ziet is de krijsbui bij de Mac die volgde en dat ik toen meteen dr heb opgepakt en naar huis ben gegaan. Ik denk soms ook: waaaaaaar ben ik aan begonnen??
Mijn biecht: ik word gek van de nachten en het nachtelijk gespook hier. Tig keer eruit voor een voeding of schone luier: prima, doe ik met liefde. Maar zoontje doet de hele nacht bijna niks anders dan wurmen, kreunen en steunen vanwege z'n darmen. Hij huilt amper, alleen als ie echt honger heeft en bij een vieze (en te lang niet opgemerkte) luier. Dus eigenlijk heb ik absoluut niks te klagen, zeker niet vergeleken bij de huilbaby die dochter is geweest. Maar echt, dat gesteun en gekreun icm nog een gebrek aan echt dag- en nachtritme... Het breekt me op! Vannacht was ie wakker van 2 tot 6! Ligt dan wel in de co-sleeper, maar is wakker en ligt continu te persen op scheetjes, te kreunen en te trappelen. En dan slaap ik dus ook niet.
Ik biecht op dat ik moe ben, nee niet alleen moe maar kapot. Ik ben klaar met het irritante geschreeuw en gejank om een scheet om me heen en zou me het liefst nu even weg toveren... Ik ben zelf slecht in orde, slaap al weken niet goed en merk gewoon dat ik mijn geduld verlies op het moment dat ze WEEER begint met gekrijs en gejank om niks. Omdat ze water krijgt ipv ranja, omdat ze iets moet opruimen voordat ze wat nieuws mag pakken, dat ze de wc door moet trekken.... Pffffff het is haar dag niet maar de mijne ook niet, nog iets meer dan een uurtje en dan verdwijnen ze naar boven. Halleluja…
Mijn biecht is dan ook dat ik het moederschap van onze bengels icm werk en huishouden als je zelf niet fit bent echt wel lastig is. Vooral omdat mijn man dan ook "pas" om 18:00 er is. (nog een biecht) Gelukkig hebben vanaf volgende week iemand die 1 keer in de twee weken komt voor het huishouden aangezien ik ook om het weekend werk, ik het echt niet leuk vind om dan in mijn vrije weekend de grote klussen in het te moeten doen.
Ik ben nog maar een paar uur thuis van vakantie met alleen mijn man en ik vind het nu al jammer dat we alweer terug zijn. We hebben het heerlijk gehad met z'n 2 ondanks dat ik eerder ondersteld werd dan verwacht, wat ook wel weer een opluchting was omdat we onbeschermde seks hadden gehad in mijn vruchtbare periode en ik niet zwanger wil worden. Ik wil mijn kinderen gewoon weer uit logeren doen en weer met mijn man ergens naar een hotel.
O, zooo herkenbaar! Dat is hier standaard gedrag zowat. Gaat soms een paar weken lekker, maar nu alweer een maand zo. Zoooo vermoeiend. En vriend werkt 's achts, dus doordeweeks is het mijn pakkie an. Blegh. Goed dat je een schoonmaakster gaat krijgen, dat is zo fijn!
Ik vond het toen ook superzwaar met 3 kleintjes. Wij hadden ook een schoonmaakster. En een postpartim depressie hielp ook niet mee. Maar mijn biecht dus. Ik vind oudere kinderen zoveel leuker dan baby's en dreumesen. Ze kunnen wel schattig zijn hoor, maar ben blij dat ik daar vanaf ben... de jongste is nu 6 en dat vind ik echt een heerlijke leeftijd.