Echt heel sneu voor je zoontje. Heeft hij er nog klachten van? Ik denk dat vooral het feit dat dit maar zeer zelden gebeurd bij waterpokken de reden is dat veel mensen een vaccinatie onnodig vinden. Het is net als andere ziekten waar niet tegen wordt gevaccineerd, meestal gaat het goed. Soms niet. Helaas. Maar dat geld dus ook voor veel ziekte waar weer wel voor tegen word gevaccineerd. Blijft dubbel.
Niet alleen ouders kijken kritisch naar het vaccinatieprogramma, de artsen doen dat ook. Ze worstelen vooral met het RSV-bronchiolitis-vaccin. Te vroeg geboren baby’s kunnen hiervoor maandelijkse inentingen krijgen, maar omdat deze duur zijn – per baby zes prikken à duizend euro – wordt er kritisch gekeken of het inenten écht nodig is. Rake: ‘Als we dertig te vroeg geboren baby’s behandelen, voorkomen we daar één ziekenhuisopname mee. Als artsen vragen we ons af of we dit moeten willen. Behandelen we niet te veel kinderen om één opname te voorkomen?’ Zijn punt: prikken worden heus niet zómaar gegeven. ‘Wat ik wil illustreren: als professionals denken we goed na over wat we doen. Er wordt landelijk gediscussieerd. De industrie vindt dat niet leuk, die verdient minder geld als er minder prikken worden gegeven. Maar wij artsen zijn echt wel kritisch over wat we wel of niet doen.’ Hij geeft een ander voorbeeld: de HPV-vaccinatie tegen baarmoederhalskanker waarvoor meisjes een uitnodiging krijgen rond hun dertiende, is teruggebracht van drie naar twee injecties, omdat uit onderzoek bleek dat twee genoeg immuniteit geeft. Bron: https://www.oudersvannu.nl/nieuws/moet-ik-mijn-kind-wel-of-niet-laten-vaccineren/ Ik vertrouw meer op de expertise van een kinderarts dan op een bericht op Facebook.
En bericht op facebook heeft een bron, een onderzoek een gesprek met een arts. Een bericht op ouders van nu Wat je hier neerzet heeft ook een bron. De waarde is net zo groot. Het betreft namelijk verwijzingen naar artsen en medici. Mensen waar we van hopen dat ze het dus beter weten. Ik snap dus niet waarom er zo denigerend wordt gedaan naar facebook. Het is een medium. Al die blogmoeders die het zonder bronvermelding allemaal beter lijken te weten en bekende nederlanders die zich laten betalen door farmaceutische bedrijven daar word ik wel moe van.
Ik moet toch zeggen dat ik dit voor de verandering een een prettig weloverwogen artikel vindt wat de vinger op de soort van zere plek legt. https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/zouden-de-stoere-woorden-uit-den-haag-de-weerzin-tegen-vaccins-niet-juist-vergroten-~bcbf9ea7/
Het waterpokkenvaccin bestaat al zeker 20 jaar. Het is nooit opgenomen in het RVP omdat de kosten en baten dat niet toelieten. Want ja mensen. Er wordt nagedacht over wat wel en niet in het RVP wordt gestopt.
Ik vraag me ook altijd af waar mensen de arrogantie vandaan halen om te denken dat ze het beter weten dan honderden wetenschappers wereldwijd (want het gaat niet om een handjevol Nederlandse artsen)? Als je op de site van de WHO kijkt, dan zie je dat de vaccinatieschema's in alle landen ongeveer gelijk zijn. Rijke landen hebben vaak wat meer vaccins dan arme, maar de opbouw is gelijk. Jong beginnen met DKTP en hepB, op iets latere leeftijd BMR en meningokokken. HPV voor jongeren seksueel actief worden. De exacte leeftijden waarop een vaccin gegeven wordt ontloopt elkaar wereldwijd nauwelijks. Denken jullie (=mensen die tegen vaccineren zijn) dat al die onderzoekers corrupt zijn? Het is niet één overheid die wat roept, het is een wereldwijde consensus! En waarom halen veel mensen de WHO aan als het om borstvoeding gaat (de WHO-norm van 2 jaar bv) maar vertrouwen ze diezelfde WHO niet als het om vaccinaties gaat? En daarbij, hoe denk je er zelf over wanneer je een baan hebt waarvoor je een aantal jaar gestudeerd hebt en iemand beweerd dat hij/zij dat na een weekendje artikelen lezen op Google beter kan dan jij?
Misschien heeft het wel helemaal niets met arrogantie of betweterigheid te maken, alswel met een gevoel van niet-helemaal vertrouwen van de instanties? Om eerlijk te zijn doen ze er ook niet veel aan om mijn vertrouwen te winnen, en de hele social media aanval van tegenwoordig zet mijn hakken stevig in het zand (terwijl ik in principe niet tegen vaccinatie ben). Misschien moet de overheid het eens over een andere boeg gooien. Niet straffen, maar belonen. Maar daar zullen de meeste mensen het ongetwijfeld niet mee eens zijn want dan willen zij ook een beloning ( en dan is het beoogde doel van hogere vaccinatiegraad ineens niet meer zo belangrijk)
Maar waar komt dat wantrouwen vandaan? Waarom kan je niet ervanuit gaan dat er mensen zijn die ervoor gestudeerd hebben en daarom weten hoe het zit? Als je je auto naar de garage brengt, ga je toch ook niet elk schroefje en boutje controleren maar vertrouw je er toch ook op dat de automonteur weet wat hij doet? En als je artsen zo wantrouwt, wat doe je dan als jij of je kind acuut iets ernstigs hebt/heeft? Wantrouw je ze dan nog of vertrouw je wel dan op hun kennis en kunde?
Ach de garage heeft me laatst ook voor 40 euro genaaid. Ze hadden een paar weeken geleden de olie aangevuld voor me en een week later bij de beurt van de auto stond er 3 liter olie op de factuur. Hoe dan?
Ik vraag me echt af of je wel enig idee hebt wat een onderzoek naar nieuwe medicijnen kost. Het is allemaal zo simpel volgens jou. Moet de overheid maar even betalen. Mijn man ontwikkelt op dit moment een product op gebied van medicijnen. Een belangrijk en mogelijk levens redden product. Hij is daar echter al zeker 4 jaar fulltime mee bezig, niet omdat hij zo sloom is, maar omdat het nu eenmaal zo werkt. Zoiets kost tijd, onderzoek en nog meer onderzoek. En daarbij dus ook geld, heel veel geld. Niet een paar miljoen, maar een heleboel miljoen. En dat is slechts 1 onderzoek. En maar klagen als de farmaceutische industrie geld verdient. Ja duh! Dat mag ook wel na zoveel investeringen. Denk je dat iemand nog investeert als je er niks voor terug krijgt? Misschien een handjevol goeddoeners, maar dat geld is dan ook snel op.
Hieruit blijkt al dat je niet snapt wat er bij een standaard autobeurt precies vervangen en gedaan wordt. Een van de dingen is namelijk dat ze je motor olie aftappen en verversen. Dat jij toevallig een week eerder langs bent geweest om wat aan te vullen staat daar los van.
Klopt helemaal, vaccinatieprogramma wordt voortdurend ter discussie gesteld, binnen de medische wereld zelf. En de keuze voor rsv prikken (dit is overigens geen vaccin) wordt heel kritisch afgewogen. Enkel in de R-maanden, voor baby's in de hoogste risicogroep en onder de 32w geboortetermijn, enz enz. En dan nog nemen de kinderarts en de ouders de definitieve beslissing. Ik heb zelf 3 premature baby's op de nicu zien liggen met RS virus, die hel gun ik niemand. Komt helaas heel vaak voor (kans van 1 op de 30 op complicaties en zkh opname is zeer hoog).
Zo'n baan heb ik toevallig. Dat kan weleens ergerlijk zijn, maar je hebt ermee te dealen. Mensen nemen niet meer klakkeloos alles van je aan. Door zelf ook een second opinion te vragen heb ik mij auto pas geleden voor honderden euro's goedkoper kunnen laten repareren dan mijn eigen garage had bedacht. Ook mijn nichtje leeft nog door een second opinion.
Ik vind het ook absoluut een goed artikel en ben het er helemaal mee eens, in de zin dat het dwingen en verplichten het probleem niet oplost. Als mensen het niet vrijwillig doen, dan verplichten we ze maar, maar daarmee los je het probleem (wantrouwen en frustratie) niet op, dat versterk je alleen maar. Anderszins is het oplossen van dat wantrouwen iets wat heel veel tijd en geld kost en die tijd is er niet als je ziet dat ernstige kinderziektes (dus geen waterpokken) weer langzaam oprukken. Dan is de zachte hand en begrip en uitleg mooi, maar als daardoor onschuldige babies sterven (nog los van de ongevaccineerde kinderen, wiens ouders er bewust voor kiezen), dan kun je je ook afvragen waar je mee bezig bent. Ergens daar tussenin ligt het antwoord. Metaforisch gesproken is het een beetje als iemand met anorexia: je moet ze enerzijds dwingen om te eten omdat ze anders sterven, maar tegelijkertijd los je daarmee het probleem niet op want dat doe je door de onderliggende psychologische problemen met begrip, behandelen en horen op te lossen. Ieder ingrijpen van dwang verslechterd je positie daarop, maar tegelijkertijd tikt de klok...
Als dietist heb ik zo'n baan en geloof me het is rete frustrerend. Maar met roepen "ik ben de dietist dus ik heb gestudeerd en weet het dus beter" gaan mensen niet ineens dingen van je aannemen. De dialoog aangaan, zoeken waar de schoen knelt en samen diep ingaan op de inhoud helpt vaak een heel stuk beter. Uitleggen, elkaar serieus nemen en elkaar echt horen. En dan gaat dit nog over iets belangrijkers als onzelf, namelijk onze kinderen dus gepaard met nog veel meer emoties. Bovendien raakt de actie van de ander onszelf (of beter gezegd onze kinderen). Niet simpel.
https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/-nee-we-zijn-niet-tegen-de-mazelen-we-hebben-er-alleen-wel-vraagtekens-bij-~b29f0422/?utm_campaign=shared_earned&utm_medium=social&utm_source=whatsapp