Ja maar die langlopende onderzoeken zijn vooral nog voor de beginvaccinaties. Inmiddels krijgt een baby veel jonger en veel frequenteer een vaccinatie. Over de stapeleffecten is te weinig bekend.
Dat is echt schandalig. En helaas hoe mee van dit soort vehalen naar boven komen hoe minder vertrouwen mensen krijgen in de raporten van instanties die juist de veiligeid moeten waarborgen.
Ook nu worden er grote cohorten opgestart. Daar kun je deze data ook uit halen. (denk bijvoorbeeld aan Generation R)
Mocht je het een interessant onderwerp vinden. Dit is een vrij gematigde serie. De mensen die aan het woord komen zijn over het algemeen niet echt tegen vaccineren maar vooral voor goede voorlichting en goed onderzoek. Ik ben pas bij aflevering 2 maar voor zo ver vind ik het wel interessant om de wetenschappers aan het woord te zien. Ze zeggen zinvolle dingen.
Niet dat iemand om deze informatie gevraagd heeft, maar ik ga hem toch even geven In dit topic (of in dat andere in dit segment van het forum) noemde iemand, ergens in de afgelopen dagen, een vaccin tegen waterpokken. Aangezien mijn verstandelijk beperkte zoon iedere keer dat hij een muggenbult heeft daar een enorm bloedbad van maakt door te krabben tot er geen huid meer over is, en hij hierdoor onder de littekens zit, hou ik mijn hart vast voor de waterpokken. Ik heb geprobeerd hem deze te laten krijgen toen hij kleiner was. Ik liet hem uit dezelfde beker drinken als kindjes met waterpokken, liet ze koekjes delen en knuffelen en ga zo maar door, maar hij kreeg ze maar niet. En nu is hij alweer bijna 6 en krabt zichzelf dus steeds open als hij ook maar een klein beetje jeuk heeft. Dus mijn hart maakte een sprongetje toen ik las dat er zoiets bestond als het waterpokkenvaccin. Ik weet dat het doorgaans geen gevaarlijke ziekte is, maar in onze situatie kan het dat wel worden met het oog op infecties. Ik belde vanochtend onze huisarts voor informatie en advies en hij zei dat hij de vraag nog nooit gehad had en dat hij ging overleggen met de kinderarts van het ziekenhuis. Na enig beraad met 2 verschillende kinderartsen zei hij dat hij het afraadde. Hij zei het volgende: "We weten simpelweg niet hoe lang het vaccin werkt. Die informatie hebben we nu nog niet. Er wordt geschat dat het 14 jaar werkt. Dan is je zoon 20 en zijn de risico's op complicaties veel groter als hij de ziekte alsnog krijgt. Maar misschien werkt het bij hem maar 10 jaar. Gaan we hem dan elke 10 jaar opnieuw inenten? Wat zijn de medische gevolgen voor iemand die meerdere keren in zijn leven hetzelfde vaccin krijgt? Het is naar mijn mening te onzeker om het zomaar te doen, ook omdat ik dan geen idee heb van hoe het vervolg eruit ziet. En voor jeuk zijn meerdere goed werkende middelen die je niet zomaar bij de drogist kunt kopen en die ik hem wel kan voorschrijven. We hebben pillen tegen overgevoeligheid en hormoonzalf om hem mee te behandelen als hij de waterpokken krijgt. Als ik je mag adviseren, zou ik afzien van het vaccin en kiezen voor medische behandeling van de jeuk als het zo ver is." En ik was héél blij dat ik deze informatie bij mijn huisarts en kinderartsen had opgevraagd. Want op de website van het RIVM staat alleen enkele feitelijkheden die ik als leek niet goed kan plaatsen. Als ik op die informatie moet afgaan zijn er geen redenen om van een vaccin af te zien. Ik heb geen idee welke vragen ik überhaupt moet stellen, dus ik kan de verstrekte informatie ook niet goed op waarde schatten. Lang verhaal kort: ik ben blij dat er medische specialisten zijn aan wie ik vragen kan stellen over mijn specifieke situatie en dat ik niet af hoef te gaan op wat leken zoals ikzelf schrijven in columns en op weblogs. Misschien zouden meer mensen dat moeten doen. Gewoon een goed gesprek met hun arts(en) voeren en niet zelf denken de oplossing bij elkaar te Googlen.
Als ik er nog een geruststelling aan toe mag voegen: ik werd een jaar of 4 geleden geveld door de waterpokken (besmet door mijn zoon die het op school had opgelopen). Mijn zoon kwam er met een pokje of vijf vanaf. Totaal geen last, geen problemen. Ikzelf daarentegen zat onder. Van boven tot onder, van binnen en buiten (in mijn keel etc). Ik vreesde het ergste. Maar was binnen drie dagen weer aan het werk. Misschien heeft de karrevracht aan medicijnen die ze hier voorschrijven eraan bijgedragen, maar het is me echt 300 procent meegevallen.
Jij bent ook ijzersterk he Je weet van tevoren alleen niet precies hoe het uitpakt. Het enige dat je weet is dat sommige mensen een slecht immuunsysteem hebben en dat zij sowieso een risico lopen. Mijn zoon is kerngezond, maar hij kan helemaal niet omgaan met jeuk. Serieus, ik heb deze zomer wat af staan schrobben met ossengal om alle bloed uit lakens en kleren te krijgen, echt heel sneu voor die jongen dat hij er zo'n last van heeft. En dan al die littekens nog Fransen schrijven wel graag wat voor he? Weet je nog wat je gekregen hebt?
Het lijkt me, voordat je een vaccinatie geeft, van belang om te weten hoe groot de kans op bijv een shock is. Is dat bijv een kans van 1:1000 of 1:10. Daarom moet bij gehouden worden hoe vaak een bijwerking voorkomt. In het eerste geval zou ik het misschien aandurven, in het tweede geval zou ik er nog eens heeeeeel goed over nadenken.
Nee, ik ben niet ijzersterk hoor, maar ik schud de gemiddelde virussen wel snel af (helaas ook last van auto immuun aandoening, dus wellicht werkt mijn immuunsysteem wel iets te goed). Mijn zoon heeft ook de neiging tot bloedens toe te krabben, en dan overstuur zijn omdat er bloed is. Hij kan gelukkig goed gesust worden met een pleister. Is zijn magische susmiddel (i.c.m. beter kussen). Maar het is echt zo sneu inderdaad. Zover ik me kan herinneren kreeg ik antibiotica (krijgt men hier standaard voor elke kwaal), antivirale tabletten, anti-jeuk tabletten, en een antiseptisch iets om de plekjes mee te deppen. Ongetwijfeld kwam er ook nog een stoot ultrasterk paracetamol mee (ook standaard voor elke kwaal). Geen wonder dat de pokken er snel genoeg van hadden...
Bij bijwerkingen word er ook gekeken hoe vaak het voor komt. Dus bijvoorbeeld 1 op de 10, 1 op de 100 1 op de miljoen. Maar als dus veel niet word geregistreerd klopt de kansberekening in de bijsluiter niet. En aangezien we zelf tegen een muur aanliepen bij artsen ivm registratie van de bijwerkingen denk ik idd dat er te veel word weggezet als dat is al bekend. Maar wat als blijkt dat veel bijwerkingen vaker voorkomen dan geregistreerd? Dan word je als ouder dus verkeerd geïnformeerd over de risico's op bijwerkingen van de vaccinaties. En daarom is het dus wel van belang dat artsen en ouders wel melding maken én dat lareb het ook daatwerkelijk registreerd.
Dit is toch info die je bij wil houden of maakt het jou niet uit? Vooral als je de info voor zeer lange tijd bijhoudt kan je gemakkelijker patronen zien. En verder wat @Lieke1989 zegt.
Maar die shock moet ook alleen geregistreerd worden als daadwerkelijk blijkt dat het van die vaccinatie komt. En het kan dus ook ergens anders van komen, of een combinatie van dingen. Het feit dat het meerdere kinderen uit 1 gezin betrof geeft voor mij al aan dat het niet puur door die vaccinatie komt, zoveel toeval bestaat niet. Iets genetisch ws?? Maar ouders schrijven het direct toe aan de inenting. Terwijl wanneer je dit gaat registreren als bijwerking de kansberekening zoals jullie zelf zeggen niet meer klopt, want dit heeft ongetwijfeld een andere medeoorzaak. En dan is dat dus ook niet correct.
Dat ik als kind zijnde zwaar de waterpokken heb gehad en ook naar binnen waren geslagen. Hierdoor heb ik heel lang op de nicu gelegen om te herstellen. Mijn moeder had toen graag gewild dat het met 3 dagen en een hoop medicijnen over was geweest.
Dat kan ik me voorstellen ja. Maar ik gaf gewoon mijn eigen ervaring om aan te geven dat waterpokken niet altijd heel zwaar hóeven zijn. Ik zeg nergens dat dat altijd het geval is?
Maar dan moet dat wel éérst worden onderzocht en niet meteen zeggen dat dat nooit door de vaccinaties kan zijn zonder enig onderzoek.
Ik weet vrij veel af hoe de bijwerkingen in de bijsluiter terecht komen: - de 1 op zoveel aanduidingen mogen alleen gebruikt worden als bekend is wat alle bijwerkingen zijn in een bepaalde groep. Het makkelijkst is (en ook verplicht overigens) om dat te doen bij een klinische studie. Je weet precies hoeveel deelnemers er zijn en vanwege de nauwe monitoring komen de bijwerkingen goed in kaart. Maar ook buiten de klinische studies om is het mogelijk om aan nauwkeurige getallen te komen. Als iemand bij het lareb rapporteert, wordt dat dus niet meegeteld met de 1 op zoveel aanduiding in de bijsluiter. Die aanduidingen zijn dus geen onderschatting! - als een patient/arts/apotheker meldt bij het lareb, dan wordt het geregisteerd. Altijd. Ze houden bij of de gemelde bijwerking in verhouding meer voorkomt bij gebruikers dan in de totale populatie. Is dat zo, dan wordt de bijsluiter op advies van het CBG aangepast. Vandaar dat autisme niet als bijwerking in de bijsluiter wordt opgenomen, omdat inmiddels bekend is dat er niet meer autisme onder gevaccineerden voorkomen dan onder niet-gevaccineerden. - opname in de bijsluiter hoeft niet per se een causaal verband te betekenen. Het lareb kan besluiten een signaal van een verhoogd aantal bijwerkingen of bijzondere bijwerkingen nader te onderzoeken op causaliteit. Als een causaal verband geconcludeerd wordt, dan wordt dat op een bepaalde manier vermeld in de bijsluiter. at kan onder het kopje bijwerkingen, maar ook onder het kopje wanneer je voorzichtig moet zijn met het middel, of wanneer je het middel niet mag gebruiken. Op deze manier zijn ze achter DES gekomen. Nu mag het middel niet meer gebruikt worden tegen misselijkheid tijdens zwangerschap. - een farmaceutisch bedrijf is verplicht om alle gemelde bijwerkingen te registreren en hier een jaarlijks rapport van de maken. Hierop vindt toezicht plaats. - bijwerkingen komen altijd voor, soms heftiger dan anders. Er wordt altijd een balans opgesteld tussen werkzaamheid en schadelijkheid door het CBG. Niet door het farmaceutisch bedrijf dus. Is die balans negatief, dan mag het middel niet op de markt komen.