Mijn zoontje had dit shirtje aan met een echofoto in zn handen en een bord erboven " maart 2019" en die foto op fb gezet
Hier komt het pas eind september op FB. Als we iedereen die we persoonlijk hebben willen inlichten, ingelicht hebben
Ah dus die knock-out door emesafene is bekend. Gelukkig dan komt het daardoor. Ik twijfel of ik die pillen nog eens ga nemen. Ik zet niets op Facebook. Iedereen die ik regelmatig spreek hoort het van ons, spreek ik je niet regelmatig dan kom je er maar via via via achter. beetje cru misschien, maar ik hou niet zo van alles maar in de openbaarheid gooien.
Ik vind het juist zo’n gedoe om het iedereen persoonlijk te zeggen Mijn buik is al moeilijk te verstoppen, en ik weet dan nooit of ik iets moet zeggen of gewoon gebaren alsof er niks is. Alle belangrijke mensen hebben we natuurlijk wel face to face op de hoogte gebracht,.
Als ik iemand tegenkom en het komt ter sprake dan zeg ik het gewoon. Zo niet dan niet. Ik vind het helemaal niet erg als niet iedereen het weet. Bij mijn eerste hadden we ook niets op Facebook gezet, maar wel het geboortekaartje toen hij was geboren. Die reacties daarop waren onbetaalbaar.
Hi, ik ontdekte zojuist dit topic en mag aansluiten 29 maart uitgerekend (voorlopig, op 11 september hebben we de termijnecho )
Hebben jullie trouwens ook dat je uit t niets een soort van buiten adem raakt? Alsof je een sprintje hebt getrokken. Ik krijg er ook een versnelde hartslag bij en echt t gevoel dat ik hard gelopen heb. Heel gek.
Ja dat heb ik ook! Vooral s avonds, voelt soms echt benauwd. Had laatst al even gegoogeld, en kan inderdaad een symptoom zijn. Irritant gevoel he?
Voor degenen die nog geen termijnecho hebben gehad: zijn jullie ook nog steeds zo zenuwachtig over of alles goed zal zijn? Af en toe gaat het ineens door mijn hoofd: wat als we zien dat het niet meer leeft.. Komt vooral ook door de 3 miskramen die ik gehad heb, denk ik.
Welkom! Ja hoor dat heb ik ook. En ik heb niet eens een miskraam gehad. Lijkt me heel natuurlijk. Moet je voorstellen hoe het was toen er nog geen echo's bestonden. Het moment waarop je wat meer zekerheid kreeg was wanneer je baby begon te voelen of een groeiend buikje. Soms dus zelfs pas na 20 weken. Lijkt me heftig hoor. Alhoewel, je kan het dan misschien wel makkelijker loslaten. Alles z'n voordelen en z'n nadelen.
Ja Spaans benauwd, ik heb drie prachtige echo’s gehad maar ben echt zo nerveus voor volgende week. Ook drie miskramen gehad, twee hele vroege en 1 missed abortion en vooral die laatste heeft er echt ingehakt, mentaal gezien. Ik mag van mijn verloskundige altijd bellen en langskomen als ik wil, maar ik probeer niet mee te gaan in mijn eigen angst
Ik denk dat we nu veel te veel weten. Vroeger ( mijn eerste zwangerschap was in het pre- internet tijdperk) haalde je informatie uit een boek. En thats it. Nu staat het internet vol met zaken die je eigenlijk Helemaal niet zou moeten willen weten
Echt helemaal mee eens! Denk ook dat je het toen veel beter los kon laten. Of niet per se loslaten, maar misschien dat je automatisch wat meer op je intuïtie/gevoel vertrouwde..? Angst zit uiteindelijk vooral in je hoofd. Al moet ik zeggen dat ik bij alle 3 de miskramen wel echt voelde, dat het niet goed zat. Mijn laatste was ook een missed abortion, echt een schok en ben vooral door die ervaring heel bang dat het gestopt is met groeien zonder dat ik het door heb..
Heb ik ook zonnetje, ik weet alleen het verschil niet meer tussen voelen dat t mis is en angst dat t mis is
@Izzie7676 Ja eens! Je moet mijn oma eens horen.. Toen zij ging bevallen heeft de buurvrouw de verloskundige gebeld met de telefoon van de overbuurbrouw. en tegen de tijd dat de verloskundige daar op de fiets aankwam was mijn moeder al op de wereld