hoi! Ik zit nu in de tweede ronde ovulatie inductie met gonal f en dat gaat niet zo goed. De vorige ronde is het tot overstimulatie gekomen en de tweede ronde dachten ze dat op te lossen door met 100eenheden te beginnen en toen er een follikel was van 10mm moest ik naar 75eenheden en bij 13mm moest ik naar 50. Alleen klapte de boel toen in elkaar en was er geen stimulatie meer, toen weer naar 75 gegaan en uiteindelijk weer op 100. Vandaag dus een meting gehad en heb ik vijf follikels van meer dan 10mm. Nu is het plan om vanavond 25eenheden te spuiten en morgen niks en woensdag weer een meting. Ik reageer dus of niet op gonal of teveel. Voor mijn eerste zwangerschap heb ik menopur gespoten en heb ik dit dus nooit gehad, het duurde ook lang maar met uiteindelijk de eerste ronde 1 van 17mm en een aantal wat kleinere en de tweede ronde 1 van 18mm en toen ben ik zwanger geraakt. Ik heb ook best veel last van het groeien en dat had ik met menopur ook niet zo erg. Mijn vraag is of er hier iemand is die ook ervaring heeft met allebei gonal en menopur en wat bij jouw het beste werkte. Ik wil nl gaan vragen of ik de volgende ronde weer menopur mag gaan gebruiken, mocht deze ronde weer op niks uitlopen. Ik heb wel eens ergens gelezen dat menopur meestal voor wat minder follikels zorgt wat natuurlijk nadelig kan zijn als je voor ivf bezig bent. Hopelijk kunnen jullie mij nog iets wijzer maken?
Ik alleen wat ik in het andere topic zo'n beetje heb verteld. Mijn lichaam reageerde bij onze pogingen voor onze eerste steeds explosief op gonal-f en menopur gaf veel beter resultaat (=geen overstimulatie). Deze pogingen reageert mijn lichaam precies andersom. Terwijl ik inderdaad ook heb gelezen dat gonal-f meestal meer eitjes geeft. Menopur is natuurlijk ook een natuurlijk verkregen medicijn, dat vond ik ook een fijn iets.
@Annebeth maar wat hadden ze deze keer bij jouw gedaan met de dosering? Ik begin nu wel een beetje de moed te verliezen in deze ronde. Morgen maar even afwachten, maar zit te denken om primolut te vragen en een nieuwe ronde op te starten en dan om menopur te vragen.
Zou zeker een nieuwe ronde starten en vragen om Menopur. Ik heb enkel ervaring met Menopur. Wel even gedoe om de juiste dosering te vinden (vooral voor de eerste zw) en nu kan ik er nog niet veel over zeggen. Zit nu in ronde 2 met telkens 1 ei van 18 mm. Vorige x 10 dagen gespoten, nu 12 dagen. Ben nu wel ‘hoog’ begonnen, met 75IE. Ik zou zeker vragen om Menopur. Hoe is je slijmvlies met Gonal?
Ik startte met 100 eenheden, na 8 dagen verhoogd naar 112,5 en zelf ben ik toen soms 125 gaan spuiten om het eitje net een setje te geven. 22 dagen geprikt maar dat is normaal voor mij. Dit ziekenhuis heeft mij nog nooit geadviseerd om de dosering van de hormonen te verminderen bij dreigende overstimulatie, maar koos in plaats daarvan altijd voor 'niet verder ophogen'. Ik denk echter dat af en toe de dosering terugschroeven soms wel een oplossing kan zijn want dreigende overstimulatie is bij mij altijd wel overstimulatie geworden. Ik snap goed dat je over wilt stappen, dat zou ik zeker aanvragen. Er lijkt niet echt iets wat je in deze ronde nog kan doen want ze schieten steeds door of klappen in. En dan wordt het wel een lange bedoening.
Ja ik moet ook altijd lang stimuleren en vind ik ook niet erg als er maar een kans komt in een ronde nu ronde twee met geen uitzicht op een kans. Met menopur had ik ronde 1 een kans en ronde twee ook en die was dan raak, maar nu ben ik al zo lang aan het prikken en ik zie geen einde. Het gaat idd op en af er lijkt geen goede dosering te zijn met gonal voor mij. Maar je hoort het morgen wel weer. Ik wil gewoon op dat wachtbankje komen
Slijmvlies is goed, maar bouwt niet verder op toen we weer omlaag ging qua dosering daarna wel weer toen ik 100 ging spuiten. Het probleem ligt dus echt aan de follikels die ineens allemaal gaan meedoen, zodra er 1 van 13 a 14 mm is gaan ze allemaal meedoen. En ik heb er ook best last van.
Ik ga voor je duimen, ik gun het je ook heel erg. Want inderdaad, dat wachtbankje kan lastig zijn maar is zo begeerd als je van een positie met überhaupt geen kansen komt. Dat vond ik zelf ook zo rot het afgelopen jaar, heel jaar bezig met niet.eens.een.kans. Wanhopig werd ik er van en ook boos dat ze dan geen follikelreductie wilden doen (waarvan ik het bestaan ook alleen maar wist door dit forum, het is nooit door hen ter sprake gebracht). Toen ik nog niet wist dat gonal-f nu wel bij mij ging aanslaan, had ik er totaal geen hoop in en gooide ik dat follikelreductie balletje maar weer eens op, onder het mom: wat nou als ik aldoor maar overstimulatie hou, dan is dat toch een betere optie dan IVF, minder invasief? De medewerker die ik daar over sprak zei dat ze me in dat geval zou aanraden toch voor IVF te gaan want dan zou ik meer kans hebben. Toen brak echt mn klomp ook al was het goed bedoeld. Sorry voor dit lange verhaal maar moest het blijkbaar toch nog even kwijt. Ik had ook het gevoel dat het lijden wat herhaalde overstimulatie tot gevolg heeft niet zo goed erkend werd. Niks is frustrerender dan dat je lichaam het eigenlijk te goed doet en je daardoor tegenstrijdig genoeg weer van voren af aan mag beginnen.