Ik begrijp je prima hoor, maar doe je dat dan ook met elke andere situatie waarin jouw kind mogelijk dood zou kunnen gaan? Er zijn namelijk heel veel situaties waarin jouw kind door andermans (of zelfs eigen) schuld dood zou kunnen gaan. Dat lijkt me echt zó vermoeiend. Plus dat je in het geval van een eventuele besmetting met een ziekte nooit zeker kunt weten wie de 'dader' was. Dus het is toch een compleet verspilde emotie?
Okay. Blijkbaar wil je het niet snappen. Daar ga ik dan maar even voor het gemak vanuit. Als ik jouw kind zonder enige aanleiding een gebroken neus sla. Word je dan boos? Ik denk dat je dan boos zou zijn. Dat is de strekking van wat ik zeg. Iemand anders doet iets (niet) waardoor mijn kind doodgaat in een hypothetische situatie. Dan is het raar dat ik boos word? Ik weet niet in welke hippie-wereld jij dan leeft, maar dat is ook niet gezond hoor.
Ik heb geen kinderen maar ben het ermee eens een niet ingeent kind naar school te laten gaan. Dat is vragen om problemen.
Ik word boos op het moment dat iets al is gebeurd. Ik ga geen energie verspillen aan me kwaad maken over iets wat nog niet is gebeurd, en hoogstwaarschijnlijk nooit gaat gebeuren. Staat een beetje gelijk aan nu al alle busschauffeurs verwensen aangezien mijn zoon ooit wel eens onder een bus zou kunnen lopen. Als iemand zijn/haar kind niet laat vaccineren kan jouw kind heel misschien wel een besmetting oplopen, waar zij/hij in de normale gevallen een week of zo ziek van zal zijn. Dus vanwaar die woede?
Die "woede" komt voort uit de onnadenkendheid van anderen. Er wordt makkelijk gesteld meestal komen ze er goed door heen. Maar wat nou als mijn kindje een zwakker immuunsysteem heeft en er dus niet makkelijk doorheen komt. Dan zou ik ook vreselijk kwaad worden, omdat er zo makkelijk over gedacht wordt. Betekent niet dat ik nu boos ben maar uitgaande van wat er eventueel zou kunnen gebeuren kan ik je alvast op een presenteerblaadje geven dat ik dan wel furieus zou zijn en de wereld te klein. En daar gaat haar bericht om.
En dit is dus een symptoom van de huidige social media generatie waar ik eerlijk gezegd niet vrolijk van word. Het is namelijk geen reflectie van een normale samenleving, maar een reaktie op een barrage aan opruiende Facebook soundbites dag in dag uit waarin iedereen een oordeel heeft op een ander op basis van 'horen zeggen', en pakkende leuzen. En ja: dan leef ik als pertinent niet-hippie maar in een hippie wereld. Ik baseer mijn oordelen bij voorbaat op eigen ervaring, en niet op bangmakerij.
Ze heeft het niet over MOGELIJK dood zou gaan. Ze heeft het erover als het WERKELIJK zou gebeuren dat haar kind ernstig ziek wordt/dood gaat aan bijvoorbeeld mazelen en dit blijkt te zijn veroorzaakt door een niet gevaccineerd kind bijvoorbeeld op de opvang/op school haar kind heeft geïnfecteerd. Niks vermoeiend aan.
Je hoeft niet te schreeuwen. Waarom zou ze zich nu, halverwege de zwangerschap, druk maken om de hypothetische situatie dat haar kind WERKELIJK dood gaat aan bijvoorbeeld mazelen en dit blijkt te zijn veroorzaakt door een niet gevaccineerd kind bijvoorbeeld op de opvang/op school haar kind heeft geïnfecteerd, terwijl ze in alle werkelijkheid meer kans maakt op de hoofdprijs in de loterij?
Als ik nou hele zinnen dikgedrukt had neergezet, ja dan zou ik schreeuwen. Ik probeer even 2 woorden te benadrukken omdat je duidelijk gewoon niet wenst te begrijpen hoe zij haar post heeft bedoeld. Maar de pot verwijt de ketel aangezien je zelf het dus kennelijk wel schreeuwend bedoelt. Uitleg blijkt zinloos, val in herhaling.
Ik heb de hoofdprijs in de loterij nooit gewonnen, wel is mijn baby besmet geraakt met kinkhoest door een ongevacineerd kind (en ja, dat hij de besmettingsbron was is bewezen). Zo makkelijk kan het blijkbaar gaan. Ik snap @Fennec wel. Natuurlijk gaat ze er niet vanuit dat het met zekerheid zal gebeuren maar ze kan zich een prima voorstelling maken van hoe ze zal regeren als dat wel het geval zou zijn.
Dat vind ik oprecht ontzettend naar, en gun ik niemand toe. Maar dit gaat verder helemaal voorbij aan het punt wat ik eigenlijk probeerde te maken, en ik vermoed dat, zoals ergens helemaal aan het begin van dit topic al werd voorspeld: we er toch niet gaan uitkomen. Ik laat deze discussie dus verder voor wat het is.
Ik vind de reactie van @Fennec alles behalve raar of vreemd. En ja wanneer het door iets anders is wat een ander, of wijzelf, doen of nalaten gebeurd zal die woede er net zo zijn. Dat is psychologisch gezien een zeer normale reactie. De uitwerking van die woede is echter bij ieder persoon verschillend en valt vooraf niet aan te geven, de 1 verstijft, de ander krijgt een daadwerkelijke woede-uitbarsting en alles wat er tussen valt. En dat laatste gebeurt ook nog eens in verschillende fases en kan per fase volledig daarin verschelen. Overigens zijn daar allemaal onderzoeken naar gedaan, hulp bij rouw maar ook revalidatie etc is daar bijvoorbeeld grotendeels op gebaseerd incl het signaleren van overgangen van rust naar woede en andersom. Dit soort reacties zijn ook normaal wanneer het namelijk jezelf betreft, met name wanneer het door toedoen is van een ander.
Wat ik me wel afvraag is hoe ze dat dan gaan controleren. Gaat het kdv dan bij het cb navraag doen? Want ik kan wel verklaren dat mijn kind gevaccineerd is, maar niemand die dat dan zeker weet of dat echt zo is.
Is dat het cb boekje? Mijn kinderen zijn gevaccineerd, maar kan me niet heugen dat ik daar een bewijs voor heb gekregen...