Donderdag op kraamvisite een playmobil vogeltje meegenomen en vrijdag met spelen bij ander kindje nog 1. Zaterdag toen ik hem confronteerde loog hij eerst. Hij moest ze terugbrengen maar had ze verstopt en loog daar weer om. Dat werd dan 2 nieuwe setjes kopen, 7euro per kind. Uiteindelijk gaf hij toe dat hij ze verstopt had en is man mee geweest dus dat betalen is vervallen. Maar voor het stelen en liegen blijven de 2 weken staan. (Heb het idee dat het vaker is gebeurd )
Gisteren wat te weten gekomen over mijn nieuwe vlam, wat me echt heel erg tegenvalt. Ik kan het niet goedpraten, het is in mijn ogen gewoon not done. Weliswaar het eerste ding wat minder leuk is, maar het is wel gelijk een ding.. Ik weet zo goed wat nu.. ben gewoon oprecht teleurgesteld in dat stukje persoonlijkheid van hem, ook al is het misschien maar 2% van wie hij is. Ik weet niet of ik hier mee kan leven. Ik krijg een beetje deze neiging.
Ik biecht op dat ik doe dromen/nachtmerries behoorlijk zat begin te worden tijdens deze zwangerschap. Word echt geregeld huilend wakker met een naar gevoel en vannacht was het weer 2x raak. Het is zo levensecht en bezorgd me zo langzamerhand slapeloze uren.
Ja.. ben er wel een beetje ziek van. Denk niet dat ik hem hiervoor aan de kant zet, want er zijn afspraken over te maken. Maar hij bereikt hier wel direct een gekke-dingen-grens. Ik ben toch bang van.. Hé, als je dit oké vindt.. wat vind je nog meer oké dan?
Is het denk je een eenmalig iets waarmee je geconfronteerd werd? Of ben je geconfronteerd met iets wat je echt een vette tegenvaller vindt wat vaker voor zal kunnen gaan vallen? Daar zou voor mij nog wel een verschilletje in kunnen zitten (afhankelijk van de ernst van de situatie uiteraard).
Hij vertelde het zelf.. en geeft aan het juist wel een grappige eigenschap van zichzelf te vinden, ondanks dat hij weet dat het verkeerd is. Hij doet er niemand kwaad mee hoor, maar ik vind het wel zorgwekkend.
Ik hoef er niet mee geconfronteerd mee te worden (vandaar de afspraken die te maken zijn), maar ik weet dat het er is. En nog erger, dat hij het oké vindt. En precies dat gedeelte valt me zo tegen. Zie het als een overtreding van de wet, waar hij niemand kwaad mee doet, maar wat gewoon niet mag.
Oef, dat lijkt me helemaal ingewikkeld: dat hij het probleem niet ziet. Maar wel goed dat hij het zelf verteld heeft. Het zal wel 'wennen' denk ik dan, maar lijkt me echt vervelend.
Dat lijkt mij een lastige inderdaad. Een beetje dezelfde normen en waarden hebben is vaak toch wel nodig als stabiele basis in een relatie. Hoop dat jullie eruit kunnen komen samen.
Ik biecht op: - we zitten nu weer in de mmm en och wat ben ik toch een vreselijke heks. Ik herken mezelf soms echt even niet en jaag mijn man weg. Waar ik me dan totaal niet schuldig over voel. Het liefst zou ik hem wat aan doen op zo'n moment . Ik ben zo boooooohoooooossss op sommige momenten..
Wat vervelend dat je je zo voelt. Je niet schuldig voelen. Het is niet leuk voor je man, maar ik denk dat je vooral jezelf erg in de weg zit nu. Gewoon aan hem uitleggen dat je dit ook niet wil, maar dat je jezelf even niet zo goed in de hand hebt. Moet je hormonen gebruiken waardoor je heftiger reageert?
Ja klopt, zit mezelf soms ook in de weg hoor. Jep hormonen, Menopur, Ovitrelle en Utrogestan. Van de Menopur heb ik geen bijwerkingen. Van de Ovitrelle ook niet echt (al vindt mijn man van wel een beetje) maar van de utro (progesteron), pfffff.. . Ik kan me dat van de vorige keer niet herinneren. Toen ik voor de eerste keer utro gebruikte raakte ik die ronde zwanger, dus hopelijk is het nu gewoon een kwestie van 'even wennen', en heb ik hier een volgende ronde minder last van. Al hoop ik natuurlijk dat er geen volgende ronde komt..
Opgestaan met een takkent*f*ushumeur. Ik wil gewoon even iets of iemand in elkaar slaan ofzo. Voel ik me vast snel weer beter van
Misschien is het ook de combi van alle medicijnen bij elkaar. Plus de spanning of het resultaat op gaat leveren en wanneer dan. En ik las eerder dat de fertiliteitskliniek waar je loopt gesloten is. Het afhankelijk zijn van anderen om je wens uit te laten komen werkt ook niet bevorderlijk kan ik uit ervaring zeggen. Sterkte en wees vooral lief voor jezelf. Het is ook gewoon zwaar.