Sommige weten wel vaker dingen over anderen waarbij je denkt “huh?!” Ik kan geen eens een account naam onthouden van een ander.
Ik heb niet alle reacties gelezen maar op je vraag ingaande: ik vind het heerlijk om juf te zijn! Het is wel echt zwaar. Fysiek en mentaal. Ik ben kleuterjuf en het is dus de hele dag bukken, door je knieën, achter kinderen aanlopen en meespelen. Natuurlijk kan je overal krukjes neerzetten en alles. Maar in de praktijk gebruik ik deze eigenlijk te weinig. Naast dat het zwaar is, haal ik er wel echt enorm veel voldoening uit. Dat kind dat na een tijdje onderwijs binnen de lijnen kleurt, kind dat ineens kan tellen en het kind dat dingen bedenkt waar ik als volwassene nooit op zou komen. Kleuters zijn zo heerlijk spontaan en vaak ongeremd. Ja, ik moet regelmatig tot 10 tellen in mijn hoofd en weer een pot geduld opentrekken. Maar daar tegenover staat wel dat ik bijna dagelijks vooruitgang zie bij kinderen. Kinderen die thuis geen veilige basis hebben kan je op school een veilig plekje geven. Je kan echt iets betekenen voor kinderen en dus ook voor de toekomstige generatie. Soms een eng idee! Maar ook een heel mooi idee. En ja, er zijn niet voor niks acties momenteel. Passend onderwijs, groepsgrootte, werkdruk... allemaal dingen waar echt iets aan gedaan moet worden. Men zou wat meer respect mogen hebben voor de leerkracht en niet alleen maar wijzen naar het aantal ‘vakantieweken’
Het “plan” als dat er al was, staat voorlopig even in de koelkast (zie banner) Maar dat geeft niet, geeft mij ruim voldoende tijd om te gaan ontdekken wat ik nu echt wil “later als ik groot ben” En om alle facetten van het beroep eens op mn gemak te gaan onderzoeken ipv er head over heels in te duiken
Gisteren begonnen om 07.45u en was om 21.00u weer thuis. Dit is uiteraard lang niet dagelijks, informatieavond, maar van 07.45u tot 17.45u is meer regel dan uitzondering. Toch zou ik niet anders willen. Lesgeven kost ontzettend veel energie maar je krijgt er ook veel energie voor terug. Vaak pas als de kinderen naar huis gaan besef ik hoe moe ik ben. Het is dankbaar werk, afwisselend, geen dag hetzelfde en uitdagend. Maar leerkrachten die geen echt onderwijs hart hebben houden het geen 5 jaar vol. Helaas is dat een aardig percentage van mensen die de PABO afstuderen, geloof dat ik las 20%. Je moet het namelijk echt niet erg vinden om thuis nog te werken, dagen terug te komen en je te verpakken als je een dag hebt waarin de kinderen alle regels even zijn vergeten. Maar ik ga haasten want de lieve schatten van groep 6 stormen straks het lokaal weer binnen
Ja dat is moeilijk he om van te voren echt te bepalen, al denk ik wel in die categorie onderwijshart te vallen. Echt weten doe je natuurlijk pas als je langere tijd voor de klas staat. Er zijn natuurlijk ook heel veel (in elk geval destijds “in mijn tijd”) die niet wisten wat ze moesten gaan doen, dus dan maar de pabo. En misschien is dat nog steeds wel zo. Ik zal t gaan zien wat de toekomst zal gaan brengen, voorlopig blijf ik maar even waar ik zit met mn vaste aanstelling wie weet wat er intern nog op m’n pad komt
Gefeliciteerd met de zwangerschap! Niet alle reacties gelezen, maar hier een aantal jaar in het basisonderwijs gewerkt waarvan het laatste jaar als invaller. Dat was echt heel erg leuk, op allerlei scholen binnen kijken, geen randzaken die erbij komen kijken, alleen de dagen met de kinderen draaien. De randzaken (klas versieren, ouderavond, sinterklaasfeest, groepsplannen maken, huiswerk opstellen, projecten verzinnen, maandvieringen, 'vervelende' ouders, sportdagen, vergaderingen, avond vierdaagse, etc) zijn de grootste reden dat ik een lerarenopleiding ben gaan doen en naar het vo en uiteindelijk het mbo ben doorgestroomd. Het werk als groepsleerkracht is ècht heel erg leuk, maar alles wat er bij komt kijken, maakte het voor mij een stuk minder aantrekkelijk na een aantal jaar.
Gefeliciteerd met de zwangerschap! Ik werk in het onderwijs en als je hart daar ligt, dan moet je ervoor gaan! Eerst genieten van de zwangerschap en nadenken over wat je wilt Geniet!