Wat een machteloosheid, boosheid en verdriet lees ik.... En wat erg dat anderen bepalen dat jij je kinderen hier niet tegen kan beschermen.... Sterkte en kracht wens ik je toe...
@In your eyes Ik weet niks van de wet hierover hoor maar als hij zich niet aan de omgangsregeling houdt en je kinderen echt zichtbaar emotionele schade oplopen kan zijn recht dan niet vervallen hierin? Heel veel sterkte <3
@In your eyes wat ontzettend zwaar als moeder om je kinderen er onder te zien lijden. Geen ervaring mee, maar wat in me op kwam is, als emotionele schade aangetoond kan worden door bijvoorbeeld een kinderpsycholoog, is een aanpassing van de bezoekregeling dan niet mogelijk? In ieder geval heel veel sterkte gewenst!
Ik ben de borstvoeding zo zat. Heel de tijd dat getrek aan mijn lijf en nooit eens lekker lang kunnen slapen. Nu ligt ze weer al te drinken en zou haar er het liefst af willen rukken. Maar madame weigert de fles. Drinkt Max 50 Cc met heel veel moeite. En met die 50 Cc per dag zit ze nu dus verstopt! Dus weer terug volledig aan de borst want dit is wel erg zielig, maar hé, ik ben de dupe weer!
En nog een biecht: Wij hebben een vette auto. Zo één waarbij mensen je regelmatig aanspreken of nakijken. Maar ik schaam me ervoor... vorige week naar een vriendin geweest en ik heb de oude auto gepakt omdat zij altijd het idee heeft dat wij het krap hebben. En waarom? Ik val niet graag op. Ik vind het een opschepperige auto. Maar hij rijdt zo lekker en relax dat ik er ook wel trots op kan zijn dat we dit rijden. Lekker tegenstrijdig.
@Eva2011 en @LizMe daar hebben we vorig jaar al naar gekeken, maar dat was geen optie helaas. Hij is te onvoorspelbaar en sluw om een rechtzaak door te kunnen zetten, omdat hij ook periodes heeft dat het een paar maanden achter elkaar goed gaat en dit als blijk van goede wil wordt gezien. De periode dat er toezicht is (kinderpsycholoog, begeleide omgang etc) speelt hij de perfecte vader en leven de kinderen weer op, en op het moment dat dit toezicht vervalt verdwijnt hij ook uit beeld. Ik kan het niet zonder zijn weten doen omdat hij moet tekenen voor onderzoek vanwege gezag, dus hij weet precies wanneer hij zich netjes moet gedragen en wanneer hij kan doen wat hij wil. Hij gaat zelfs zo ver om te verdwijnen op het moment dat de zomervakantie begint, zodat de leerkrachten het niet zien.. Overigens heb ik bij de omgangsbegeleiding toen nog veel extremere situaties gezien (oa een kind wat seksueel misbruikt was door haar vader) en zelfs die man had nog recht op omgang. Hartverscheurend om te zien. Mijn ex had een contactverbod opgelegd gekregen door de rechtbank, (heeft ook vastgezeten) en die is komen te vervallen omdat hij een bewijs van aanmelding bij een psycholoog heeft overlegd (ondanks dat hij nooit is gegaan), en heeft alsnog omgang toegewezen gekregen. Ik daarentegen kreeg ots om te voorkomen dat ik de omgang zou weigeren wegens trauma. Die wet is zó krom! Maar er is in het verleden blijkbaar te veel misbruik gemaakt van moeders die uit rancune de vader uit beeld wilden hebben en verder gaan met een nieuwe partner dus het is vrijwel niet meer mogelijk om geen omgang te hebben. Omdat mijn ex echt al het minimum heeft is het niet mogelijk om dat ook nog te stoppen. Omgang afdwingen dmv bijvoorbeeld een boete lukt ook niet, omdat het kind (uiteindelijk) zal beseffen dat hij alleen komt om onder die boete uit te komen en dit schadelijker zou zijn voor het zelfbeeld dan iemand die 'gewoon' niet komt. Maar wanneer ik zou weigeren om ze mee te geven, kan hij een kort geding aanspannen en kost het mij (zo uit mijn hoofd) 280 euro per dag. We hebben 6 rechtzaken gehad de afgelopen jaren, alle opties overwogen, en we lopen vast.. juridisch gezien komt hij overal mee weg. Er is geen andere optie meer over dan de tijd uit te zitten tot de kinderen oud genoeg zijn, of af te wachten totdat hij het zelf volledig opgeeft.. en tot die tijd maar veel extra knuffelen met de kinderen.
@In your eyes Wat ontzettend frustrerend zeg. Hoe lang duurt het nog voor ze zelf mogen zeggen dat ze niet meer willen gaan?
In theorie mogen ze vanaf 12 jaar een verzoek indienen bij de rechtbank, maar dat moet dan nog toegewezen worden natuurlijk. Ik weet niet hoe groot die kans is, zo ver hebben we nog niet gekeken. Ze zijn nu 10 en 8, dus duurt nog een paar jaar. Even een aanvulling: ik weet ook nog niet of we die weg gaan volgen hoor, want ik vind het ook nogal heftig om een kind te laten kiezen daarin. Je zit toch met dat loyaliteitsstuk, hoe moeilijk de situatie nu ook is. Het heeft mij bijna 30 jaar gekost voordat ik er klaar voor was om te breken met mijn moeder, op 12 jarige leeftijd had ik dat niet kunnen overzien. Ik zal ze daar dus niet in pushen, hooguit informeren over de mogelijkheden. De keuze ligt bij hen zelf. Het is afwachten hoe het dan zal zijn, wat ze zelf willen en of ze er ook klaar voor zijn om die stap te zetten, daar kan ik nu niks over zeggen..
Als aanvulling: ze mogen inderdaad een verzoek indienen (of ze worden opgeroepen bij de rechtbank als er een lopende zaak is / OTS) om hun mening te geven. Ze mogen niet kiezen wat ze willen. Dat beslist uiteindelijk altijd nog de rechter. En die zijn niet happig op geen contact is de ervaring. Elk kind heeft recht op contact met beide ouders en heeft geen baat bij ongenoegen van de ene ouder naar de ander. Ik lees dat je zegt: ‘ik een OTS’. Dat klopt niet. De OTS is over je kinderen uitgesproken. En dat is al erg genoeg. Jullie als ouders dienen hieraan mee te werken. Niet jij alleen als hun moeder. Uiteindelijk gaat het systeem ‘ervan uit’ dat jullie beiden deze situatie gecreëerd hebben en niet in het vrijwillige kader samen hebben kunnen oplossen. Jullie kinderen zitten nu toch klem op de één of andere manier. Ze krijgen van alles mee, ook onbedoeld, wat jullie als ouders hiervan vinden en hoe jullie ermee omgaan. Ookal denk je van niet. Heel veel sterkte! Lastige situatie. Misschien dan mijn biecht nu: uren per dag besteed ik op m’n werk aan dit soort zaken...
@Iertje81 het klopt inderdaad wat je zegt dat de kinderen ots hadden in plaats van ik, maar de maatregel was wel gericht naar mij omdat mijn ex toen nog geen gezag had. Ik baal er van dat het systeem er inderdaad vanuit gaat dat beide ouders verantwoordelijk zijn voor de situatie, maar dat er geen rekening gehouden wordt dat er ook gevallen zijn waar dit niet van toepassing is. Mijn ex heeft ernstige psychische problemen en daar heb ik echt geen aandeel in, ik was daar net zo goed slachtoffer van.
@In your eyes your Wat een moeilijke situatie zit je in! Hier ook een alleenstaande moeder, nee mijn situatie is niet met de jouwe te vergelijken. Maar ook hier zijn er wel wrijvingen. Maar wat ik mijzelf dan altijd wel voor ogen probeer te houden is dat ik mijn kinderen niet tegen alles kan beschermen maar wel met alles kan helpen en ondersteunen. Ik ben de moeder bij wie ze altijd terecht kunnen voor alle vragen, alle steun, alle liefde en alle praktische hulp ect. En dat voelen de kinderen en ze weten dondersgoed bij wie ze terecht kunnen. En ik kan ze mentaal ook coaching en begeleiding geven in moeilijke situaties. En ik schrijf dit omdat dit ook voor jou geldt! Ok, dan gaan ze 1 middag naar hun vader en heb jij daar veel zorgen over, ongetwijfeld terecht Maar vertrouw ook op de veerkracht van je kinderen, vertrouw ook op alles wat jij je kinderen al hebt meegegeven in hun leven. Jij kan de omgangsregeling niet veranderen maar jij kan er simpelweg als moeder er wel altijd voor hen zijn...... En dat is zo enorm waardevol!! En je kinderen weten dat echt wel!!
Ik verbaas mij er best over hoe vaak ik op ZP lees over partners die zich zo (in mij ogen) asociaal opstellen. Werkelijk? De moeder met pijn de trap op laten lopen na een keizersnede omdat hij te moe is?? Zelf in bed blijven ligging terwijl de moeder al zoveel keer in de nacht is opgestaan voor het kind wat van hen beiden is?? Ik weet niet wat ik lees!!
O wat naar om hiermee te moeten dealen. Hopelijk gaan de kinderen ook leren dat ze op hun vader niet kunnen rekenen en hun vastigheid en veiligheid bij jou moeten zoeken. Sterkte er maar mee!
Wow wat een verhaal!! Maar ook voor mij wel leerzaam, ik durf mijn verhaal over mijn huwelijk de laatste jaren hier echt niet neer te zetten omdat ik dan het advies krijg weg te gaan omdat ik beter verdien. Maar ik weet dat het dan pas echt erg begint te worden met ruzie dwarsbomen etc. Als ik dan jou verhaal lees dat je echt machteloos staat als moeder de kinderen daaronder lijden weet ik dat ik juist gedaan heb aan veel accepteren van mijn man en tot in het absurde begrip te tonen voor hem. En ja ook mijn man is 1 van de luie mannen. Hij heeft het hier heel goed. Wordt volledig gepamperd. Een kind partner dus. Maar liever dát als al die ellende zoals bij jou beschreven. Onderschat jou liefde en steun niet. De kinderen zullen zeker teleurgesteld worden. Maar het scheelt al dat jij de vastigheid kan bieden. Eens worden ze volwassen, en dan zullen ze het haar scherp zien.
Herkenbaar. En het wordt beter. Mijn jongste weigerde ook de fles, tot ze een jaar was. Nu gaat het prima met drinken, maar de nachten zijn nog niet rustiger helaas. Sterkte! Na drie kinderen weet ik dat de periode tussen 6 maanden en 14 maanden ongeveer het zwaarst is qua nachten...
Mijn biecht: ik hoefde nooit een droger, vond dat echt onzin. Ben nu 35 en heb voor het eerst in mijn leven (!) een droger in huis. Man wilde het graag, want we hebben hier echt weinig plek om binnen dingen op te hangen. Dus ik zei: "nou, oké dan, maar ik gebruik hem echt alleen als het buiten slecht weer is" Maar vandaag had ik geen enkel excuus en heb ik toch de was in de droger gestopt.
Haha doe ik regelmatig. Met excuus ach we hebben toch zonnepanelen. Hihi Mijn biecht:laatst ging collega met bevallingsverlof. Ik heb haar gezegd neem pakje paracetamol mee naar het ziekenhuis. Soms moet je veel te lang wachten. Ze heeft dankbaar gebruik gemaakt van de tip. *ach zo lang je binnen maximum blijft
Mijn biecht van vandaag; Vandaag vieren we de verjaardag van mijn man en schoonvader. Ik denk dat we in totaal met zo'n 28 man zullen zijn mits iedereen komt en dit is inc kinderen. Nu wou mijn schoonmoeder dat ik taart ging maken. Ik gisteravond alle boodschappen ervoor gehaald hoor ik net van mijn oudste dat mijn schoonmoeder gisteren al drie schnittes had gehaald. Bijna niemand eet taart en nu ben ik in dubio of ik nog wel taart zal gaan maken. Ik vindt het zonde als ik al mijn tijd in de keuken besteed en daarna de taart in de vuilnisbak beland omdat mijn schoonmoeder veel en veel te veel heeft gehaald.
Mijn biecht voor vandaag; Ik word steeds geïrriteerder naar mijn schoonzus en broer.. en ik wil gewoon geen ruzie. Maar ik ben het soms zooooo zat dat ze werkelijk alles kopiëren wat er in mijn huis staat, mijn ideeën pikken in alles maar alles moet dan net iets groter of duurder..