Hallo allemaal, Mijn zoontje is geboren met 37w en was 2080 gram, momenteel is hij bijna 6 maanden oud. De arts van het ziekenhuis zei destijds al dat ik rekening moet houden met een maand achterstand, maar toch maak ik me zorgen. Zijn nekje moet bv nog ondersteund worden, hij is niet of nauwelijks geïnteresseerd in speelgoed en hij is gewoon echt nog in zich zelf gekeerd. Moet er wel bij vermelden dat hij slechthorend is pas met hoorappaatjes is gestart. snap dat dit een oorzaak kan zijn, maar omdat hij lichamelijk ook wat achterligt.... Heb volgende maand pas een afspraak op t cb en wilde toch eens checken of hoe dit bij jullie is...
Ik kan er niet over mee praten. Al is mijn zoontje ( nu 10 weken) en met 37 weken geboren met een gewicht van 2750 gram vergeleken met een ander mannetje geboren met 40 weken en 1 dag verschil ook totaal anders. Ons mannetje lacht pas sinds 1 week en daar moet je nog veel moeite voor doen. Terwijl t mannetje met 1 dag verschil dit met 6 weken al deed. Ons mannetje Heeft zijn handjes nog niet ontdekt dus dat ze soort achter lopen geloof ik wel. Dat over t hoofdje wat je schrijft klinkt mij niet bekend. Ook hoef ik bij ons mannetje ook niet altijd meer zijn hoofdje te ondersteunen. Misschien eens bij de huisarts vragen of dit normaal is? Als je je toch onzeker voelt en onprettig zou ik dat zeker doen. Ik neem aan dat t cb ook gewoon telefonisch te bereiken is, waarbij je dit kan overleggen. Ook zal hij nu pad idd geluiden waarnemen waarbij er een andere wereld voor hem open gaat en hij dit allemaal misschien nog moet relativeren? Mijn advies zou zijn maak een afspraak bij de huisarts en uit je zorgen misschien maak je je zorgen om niets en liever 1x teveel bij de huisarts als 1x niet en te laat. Misschien zijn zijn spieren nog niet sterk genoeg en is kinderfysio bv een optie.
Mijn zoontje is een maand te roeg geboren en kreeg ook inderdaad te horen dat de ontwikkeling dan ook een maand achter zou lopen. Hoewel dat niet het geval was met mijn zoontje kregen we wel op het cb te horen dat hij over alles een maand langer mag doen tot het tweede levensjaar. Daarnaast moet je ook nog bedenken dat er ook kindjes bijzitten die gewoon in het algemeen iets trager ontwikkelen.
Dubbelfris mijn dochter is toevallig ook met 37 weken geboren en was toevallig ook 2094 gram. Het eerste jaar ontwikkelde zij zich keurig volgens schema hoewel ze wel wat later was dan mijn andere kinderen. Maar idd ze mogen overal een maandje langer over doen. Ze is nu 16 maand en loopt nog niet los. Ik maak me nu juist zorgen om het sociaal- emotionele deel waarin ze toch wel achterloopt. Ook zij Zit nog best in haar eigen wereldje en heeft zeg maar nog niet echt een 'focus'. Ik ben benieuwd hoe zich dit gaat ontwikkelen. Ik hoor idd wel heel vaak dat slechthorendheid een reden kan zijn dat kindjes in zichzelf gekeerd zijn. Dus ik zou me(ook zeker gezien zijn jonge leeftijd) echt nog even geen zorgen maken. Kijk het rustig aan geef je baby de tijd. Ik heb niet het idee dat mijn dreumes slecht hoort maar om alles uit te sluiten krijgt ze over 2 weken toch een gehoortest.
Die van ons was welliswaar wat zwaarder bij geboorte maar als ik haar vergelijk met die van een vriendin van ons zit er echt een mega verschil. Beiden zijn eind week 38 geboren, er zit tussen de geboortes exact 3 weken verschil. Beiden waren heel erg sterk in de nek en rug, die van haar was wat rustiger, die van ons een mega temperament (en nog steeds). Hij liep al los met 9mnd (!) terwijl zij nog geen poging tot staan had gedaan. Lopen kwam hier pas met 14.5 mnd. Woordjes als papa of mama kwamen hier niet eerder dan met 14mnd, en dan voornamelijk papa. Mama hoor ik zelden tot nooit. Hij is nu bezig met zindelijk worden, want zijn modus staat ernaar, zij is er totaal niet mee bezig. Zij kwebbelt de oren nu van onze kop af (daar blijft t stil), eet als een dijker (meneer eet amper vast). Zij gaat naar kdv en is enigs kind, hij heeft twee grote broers als voorbeeld. En het zijn factoren als kdv of broers en zussen die het beinvloeden en een deel is het echt kind afhankelijk (sterkte, temperament, interesse) Het is zo verschrikkelijk verschillend dat het moeilijk te herleiden is. En soms maak ik me ook wel enigzins zorgen en de dag erna besluit ze ineens in de grote ikea stoel te kruipen en zit ze vol trots in een volwassen stoel terwijl de kleinere maat er naast staat die we speciaal voor dr hadden gehaald. Zo denk je dat ze achter lopen, zo verbazen ze je ineens en komt alles tegelijk als soort van waterval.
Hi Dubbelfris, Heb je inmiddels al contact met CB gehad? Ik denk dat zij een goed beeld hebben, omdat ze veel baby's zien.. Hier geen vroeggeboorte, gemiddeld gewicht en over het algemeen een vlotte ontwikkeling, tot zover. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik het nekje niet meer hoefde te ondersteunen. Vrij snel niet meer volgens mij... Ik kan me voorstellen dat je wat langer in je eigen wereldje blijft als je niet goed hoort. Hoe gaat het als je visuele prikkels of prikkels voor de tastzin aanbied?
Mijn zoontje is niet te vroeg geboren maar heeft door onbekende oorzaak (nog) een mega groei achterstand gekregen en daardoor loopt hij ook wat achter in de ontwikkeling. Tot een maand of 8 hoofdje moeten onderstunnen met optillen ect En nu glipt hij nog vaak tussen je armen door als je hem omhoog houd zeg maar. Hij tijgert nu wel en kan al een beetje zitten.. t kost hem mega veel energie maar uit eindelijk komt t wel. Ik zou dus zijn tempo volgen sommige kids zijn gewoon laadbloeieres en al die gemiddelde lijntjes maken ons veel te onzeker
Dank jullie allemaal voor de reacties. Het doet enerzijds goed om te lezen dat sommige mensen kleine dingen wel herkennen, anderzijds heb ik nog veel zorgen en slaap ik zelfs slecht. We waren afgelopen vrijdag op t audiologisch centrum en ook zij adviseerden contact op te nemen met een kinderarts. Hij hoort de geluiden wel maar reageert er niet op en dit vonden zij vreemd, ook maakt hij nauwelijks contact met de mensen om hem heen en reageert hij niet op speelgoedjes zoals andere babys. Ik heb een audioloog die enkel alleen babys en kinderen onderzoekt en ook haar baarde te zorgen. Nu ik het eea ook aan familie heb verteld zeiden zij ook voorzichtig dat ze zelf ook dachten dat er meer aan de hand was, daar schrik je natuurlijk van. Op t audiologisch centrum hebben we ook gesproken over de vraag of hij goed ziet, dus ook dit kan meespelen. Ik heb in ieder geval t cb gebeld en hopelijk wordt ik maandag teruggebeld en kan ik overleggen! Weet iemand hoe dit verder kan verlopen mocht de kinderarts ook twijfels hebben? Wat onderzoeken ze dan bijvoorbeeld?
Op audioloog gebied weet ik helaas niet veel, van de kinderarts wel. Daar zitten we elke twee weken en die heeft onze kleine zo goed als binnestebuiten gekeerd en er loopt nu een dna onderzoek. Deze arts haalt wel echt alles uit t onderste van de kan en helpt enorm goed. Dus ik denk als je een goeie hebt die ook zijn twijfels heeft dat ze echt wel verder testjes zullen doen
Dankje voor je reactie. Op audioog gebied weten we eigenlijk al wat er aan de hand is. T gaat me meer op zn ontwikkeling. Hoe zijn die testen bij jullie dan tot stand gekomen als ik vragen mag? Zijn er verder nog andere onderzoeken geweest behalve dnaonderzoek. Onze zoon is eerder al getest met bloed van de hielprik op cmv maar die uitslag was gelukkig goed .
We kunnen volgende week dinsdag terecht bij de kinderarts. Ben eens benieuwd. Weet verder nog iemand iets over evt testen die ze kunnen uitvoeren als blijkt dat de kinderarts ook vind dat hij onvoldoende ontwikkeld?
Als je kind idd een achterstand heeft, dan wordt meestal breed ingezet op zoek naar mogelijk oorzaak voor ontwikkelingsachterstand. Denk hierbij aan bloedonderzoek, metabool onderzoek, genetisch onderzoek, MRI. Dat kan een heel circus zijn... Veel sterkte! Blijf goed luisteren naar je moedergevoel, dat heb je niet voor niets!
Dankje meis!!! Bloedonderzoek hebben we al gehad uit het bloed van de hielprik, hij werd getest om cmv maar dat bleek gelukkig niks te zijn. Ik ben benieuwd wat de kinderarts vind. Ik duim uiteraard dat t allemaal wel mee valt, maar wat ik vreemd vind is dat hij ook weinig oogcontact maakt en dat hij op de meeste dingen niet reageert (terwijl hij ze wel hoort, volgens de testen op het audiologisch centrum) afwachten maar...
Hi Dubbelfris, Wat heftig dat je je zo'n zorgen maakt dat je er slecht van slaapt. En erg begrijpelijk ook als ik jouw verhaal zo lees.. Het lijkt me ook zwaar als ik te horen zou krijgen dat er zorgen zijn over mijn kind. Aan de andere kant wil ik je graag mee geven dat je kindje op welke manier dan ook wél gaat bloeien. Daar mag je op vertrouwen, vanuit je moeder instinct. Met of zonder ontwikkelingsachterstand of wat er dan ook mogelijk uitkomt. Je kindje gaat échte bloeien. Op zijn eigen unieke manier. Ik wil je veel sterkte wensen. Lijkt me geen gemakkelijke periode.
Dankjewel Gember, en inderdaad welke wegen we ook moeten bewandelen, ik hou van mijn zoontje en wat er ook uit mag komen (klein of groot) we komen er wel. Het vervelende is ook dat ik net een nieuwe baan heb waar ik gewoon echt mn hoofd erbij moet houden... Maar dat soms gewoon niet lukt door de zorgen die ik toch heb ....heb daarom besloten om t morgen ook daar te vertellen dat ik gewoon niet lekker in mn vel zit want ben gewoon bang dat ze me niet geschikt vinden voor dit werk (kan in deze periode af en toe een beetje verstrooid over komen) dus al met al een hoop gedoe.
Ojeej.. dat snap ik. Je collega's zullen er vast heel begripvol op reageren. De meeste mensen zijn collegiaal. Thuis is toch de eerste prioriteit. Als iets daar niet lekker loopt, dan neem je dat mee naar je werk. Je bent geen robot... Hopelijk lucht het gesprek op je werk wat op. Mocht je het fijn vinden, laat dan maar weten hoe het verder gaat. Succes met vertellen op je werk.
Dankjewel Gember ik hou jullie zeker op de hoogte. Vandaag ook familie over de vloer gehad en als je hoort dat zij ook dachten dat er meer aan de hand was maar niet goed wisten hoe ze t bespreekbaar moesten maken is t best confronterend. Tot voor kort dacht ik wel dat er iets niet klopte, maar volgde ik toch maar de visie van mijn man. "Hij is te vroeg, of hij is te klein..... Het komt wel...."
Van wat ik van je ken en lees ben je niet iemand die zich heel snel zorgen maakt, je reageert eigenlijk altijd heel nuchter. Dus als je hier tegenaan loopt in de mate dat t kennelijk toch aan je vreet en het je blijft achtervolgen dan inderdaad goed uit laten zoeken bij een kinderarts totdat je een antwoord hebt wat je wel gerust kan stellen en voor jouw gevoel ook klopt en logisch is. Je hebt dit gevoel niet voor niks zo sterk en als familieleden en vrienden het ook opvalt maar hun vinger er niet op kunnen leggen, dan is je intuitie toch je beste raadgever. Ik heb geen advied of herkenning op de punten uit je laatste berichtje. Zou ook niet weten hoe je zichtproblemen bij een baby kan meten maar daar zullen vast methodes voor zijn.