Nu lukt het niet is echt nog niet aan de orde.. Het is namelijk elke maand weer een gok en hopen dat het lukt, het is geen garantie als nmr 1 er zo was dat dat bij volgende kinderen ook gebeurd. Na 1 jaar mag je naar het ziekenhuis voor onderzoeken. Tot die tijd is het zeker normaal.
Niets is wat het lijkt.. Ik wordt tot nu toe snel zwanger (1mnd), maar heb helaas een verhoogde kans op miskramen. Al met al gaat er bij ons dus ook veel tijd overheen voor het hopelijk gaat lukken. Wel af en toe zwanger, maar het gauw ook weer mis. Geloof me, dan kan ik 'jaloers' zijn op mensen uit mn omgeving bij wie het iets langer duurde, maar wel in 1x een plakker hadden. We houden altijd wat te wensen over. Maar ik deel wel je mening, juist als je ermee bezig bent, zijn er ineens veel mensen zwanger. Ik heb nu een paar collega's die ook zwanger zijn, en een paar weken later zijn uitgerekend dan ik zou zijn. Dat blijft lastig maar ik ben wel blij voor ze. hou de moed erin
Hoihoi.. Ik weet dat een halfjaar nog niet lang is en dat er vrouwen zijn die er ongelofelijk lang mee bezig zijn voordat ze kunnen genieten van een prachtig wezentje in hun buik! Het is alleen wel zo.. je hoopt het zo graag en het is oh oh zo welkom! En dan is het toch iedere maand wel een teleurstelling.. En vooral omdat je lichaam je zo geweldig voor de gek kan houden door eventjes een week over tijd te zijn.. gewoon omdat je lichaam daar zin in heeft haha... Het is sowieso passen en meten. Manlief is 4 dagen per week weg voor zijn werk.. dus ja is hij net weg tijdens de eisprong dan houd het al op zeg maar.. Hij komt donderdag avond thuis.. had nu best een streep op de ovulatie test.. Ik hoop zo dat ie nog eventjes wacht met knallen tot donderdag en dan kunnen we samen gaan knallen hihihi. Het is wel zo dat de seks geen verplicht nummertje is... het is nog steeds erg intiem en zonder de stress ja we moeten nu.. En dat scheelt een hoop het gaat allemaal vanzelf.. Toch hoop ik dat ik heel snel een klein frummeltje in mijn buik mag hebben en wat kan gaan groeien! We kijken er zo naar uit!
We zijn al wat langer bezig. Helaas ben ik volledig onvruchtbaar dus gebonden aan ziekenhuis trajecten. Stel dat zou lukken en de ieniemienie kans bestaat dat jij mij ergens achter een kinderwagen ziet lopen, dan staat er nergens dat het is komen aanwaaien. Zelf heb ik totaal geen moeite met een zwangere of een baby te zien. Ik kan dan alleen maar denken: wat fijn dat het jullie lukt! Dat wil niet zeggen dat ik me de jaloerse gevoelens niet kan voorstellen. Maar aan jezelf de keuze hoeveel ruimte je die laat in je gevoel. Soms kost het wat moeite om te kunnen 'omdenken'. Maar dat omdenken kun je trainen en leren.
Heel goed dat jij er zo mee kan omgaan! Maar wil het dan zeggen dat iedereen hetzelfde moet denken en voelen en moet gaan omdenken? Omdat het nog maar een half jaar is? Ik denk wanneer je stopt met anticonceptie droomt iedereen ervan om snel zwanger te worden . Helaas is dit inderdaad niet iedereen gegund. De 1 gaat er zo mee om en de ander zo. Misschien ook mee te maken omdat ik 2 jaar terug door omstandigheden een abortus heb moeten laten doen. Wat me erg zwaar valt.
Uhm.....Nee? Dat wilt niet zeggen dat jij er ook zo mee moet omgaan.....Dat schrijf ik toch ook niet? Het is een uitwisseling van gedachten en ervaringen. Dat is wat je doet op een forum. Als je alleen jouw eigen gedachten en gevoelens wilt spuien, dan kun je dat beter in een dagboek doen. Mag men alleen met medelijden reageren of zijn dames met tips en adviezen ook welkom in dit topic? Wat je aangeeft over abortus en dat dat een van de redenen is waarom het zo voelt, daar ga ik liever niet op in
Ik ben het met @Flamingo1990 eens. Ik snap jouw gevoel heel goed, ookal ben je 'pas' 6 maanden bezig... elke maand is er 1 teveel. Ik heb recent een missed abortion gehad en ik zie elke dag zwangerschap aankondigingen voorbij komen, alsof het bij iedereen lukt en goed gaat behalve bij mij.
Lastig he? Ik vind het met vlagen ook heel moeilijk en dan heb ik gewoon helemaal geen zin om positief te blijven doen. Elke maand dat je moet wachten duurt gewoon te lang. Ik probeer maar heel veel leuke dingen te plannen in het vooruitzicht. Af en toe verwen ik mezelf met een mooi kledingstuk of iets anders waar ik heel blij van wordt. Dit haalt de scherpe kantjes van het lange wachten af.
Oh meid dit gevoel is zo herkenbaar! Elke maand is er weer eentje teveel! Ja het is nog ‘maar’ 6 maanden. En wat dan nog? Jullie wens is ook aanwezig en helaas nog niet vervuld! En echt, wees blij dat je nog niet in de mmm zit meis. Tegen mij wordt ook weleens gezegd: jaa jullie zijn nog maar een jaar bezig. Maar maakt dat ons traject minder zwaar dan ofzo? Maakt dat onze wens minder groot? Natuurlijk sta je er anders in als je bv 4 jaar bezig bent. Logisch. Maar toch. Ik heb wel geleerd de boel te relativeren. Stellen die zwanger zijn kunnen misschien ook wel jaren bezig zijn. En zo niet, hoe fijn dat het dan op de natuurlijke weg gelukt is! Ik gun niemand een mmm traject, het is zo’n rollercoaster! Wel vind ik het soms confronterend. Als in.... zo spontaan als het bij de meesten is, zal het bij ons nooit zijn. Meid ik hoop dat het jullie snel lukt zonder medisch ingrijpen! Relativeer de boel en hou hoop! Voor nu is er nog niks aan de hand bij jullie. ‘Geniet’ daarvan!