Mijn kind is nog geen twee weken oud en ik erger mij nu alweer kapot aan het consultatiebureau. Ik overweeg nu helemaal niet meer te gaan (alleen voor wegen en vaccinaties), maar de medische controles wil ik wel graag (heupjes, ogen etc). Wat een gedoe
Dat ben je niet hoor, als ik jou was ging ik het bij een andere manege vragen. Ik heb met 85 kilo paard gereden. Was wel een flink paard.
Dat ken ik ook, dat alles om je heen dan ineens netjes moet zijn. Maar ik verschuif steeds die grens van wat netjes is. Op den duur is alles gepoetst en wil ik de scheurtjes tussen de muur en de plafondlijst gaan kitten enzo Met mij is het nu iets beter. Ben wel doodop. Dwang en paniek, dat vreet bakken energie. Zometeen krijgen we nog een ABA-therapeut op visite (voor zoon) en dan is de dag klaar. Ben jij bekend met ABA trouwens?
Ik heb alleen ervaring met PRT en dat is een onderdeel van ABA. Hoe is het gegaan. Ik word inderdaad ook dwangmatig netjes, maar maak vervolgens niks af. Zo ben ik afgelopen weekend in een impulsieve bui begonnen met het lakken van de plinten en ergens halverwege gestopt. Toen ik begon had ik in mijn hoofd dat ik even het hele huis ging doen . Fijn dat je iets beter voelt. Morgen weer een nieuwe dag met kansen!
Ik wil beginnen met ronde 3125. Oftewel herkenbaar. Voor mijn gevoel gaan er dozen weg, maar ergens sluipen de spullen ongemerkt mijn huis weer in.
Ik ben niet de lieve geduldige tante die ik wil zijn valt me weer op nu neefje hier nacht komt slapen. Maar zusje is juist blij dat ik voor hem ook streng ben omdat de schoonfamilie hem (in haar ogen) te veel verwent en toegeeft. En blijkbaar ben ik ook wel lief...
Oh dit is zo herkenbaar!! Mijn neefjes en nichtjes zijn niet heel goed opgevoed en het ontbreekt hen nog al eens aan aandacht van hun ouders Ik vind dit sneu en wil dan die lieve en geduldige tante zijn. Helaas kan ik dat ook niet en ze halen me soms het bloed onder de nagels vandaan. En dan zie ik mezelf weer boos worden en corrigeren, corrigeren, corrigeren. Ik voel me soms echt een hopeloos geval, terwijl ik het zó graag wil
Ze zijn vreselijk slecht in het maken van een planning. Na het huisbezoek stonden de eerste twee afspraken al voor ons ingepland, maar deze moet ik verzetten naar een andere dag (vanwege de keizersnede mag ik dan helaas nog niet auto rijden). Eerste optie: bijna 3 weken later. En de volgende optie was weer 2 weken later. Belachelijk met een pasgeboren baby. Onze dochter werd 3 jaar in april. Voor de controle van 3 jaar kon ze half juni een keer terecht. En pas nadat ik er zelf meerdere keren achteraan gebeld had.
Opzich wordt hij wel goed opgevoed en liefde krijgt hij zeker wel. Maar hij is enig kind, nu 3 jaar dus niet zo heel gek maar merk het wel als hij tussen die 4 van mij loopt. En hij is gewoon anders dan mijn viertal. Wat dan wel weer fijn is is dat zusje het goed kan hebben als ik corrigeer/mijn regels handhaaf hier
Ik ben zo klaar met deze dag! Ik voel me enorm futloos, emotioneel, moe en ben overal even helemaal klaar mee. Vanavond ga ik een reep chocola eten (daar ben ik net speciaal voor naar de winkel gegaan) en dan lekker slapen. En ik hoop enorm dat ik mij morgen wat beter voel.
Ik vind het zelf ook prettig als er "normaal" met mijn kinderen wordt omgegaan als ze logeren. Natuurlijk mag er wel wat meer, we eten pannenkoeken of frietjes, ze kletsen nog lekker in bed, enz, maar als ik zeg dat iets niet mag, dan mag het gewoon niet. En andersom ook. Verwennen is iets anders dan geheel regelloos zijn. Dus volgens mij doe je het prima!
Ik wil stoppen met werken. Ben 4 dagen na 1900 uur thuis. Door mijn functie moet ik openen en sluiten en ik werk de weekenden. Daar kan ik niet vanaf... Iedereen constant aan t haasten. Naar kdv. Wie haalt de kinderen op? Eten pas 1930. Iedereen janken van vermoeidheid ... Wil genieten van de kinderen. Maaaar... wat is wijsheid...
Ik zou stoppen met wat je nu doet in jouw geval. Je kinderen zijn zo groot en ik denk dat je later spijt gaat krijgen als je te weinig hebt genoten. Dat zou ik hebben iig.