Ik heb al heel veel wensen uit laten komen, maar ik vind het ook de kunst om dromen te houden. Sommige dingen zijn als droom gewoon mooier. Van lange reizen word ik bijvoorbeeld alleen maar hongerig naar meer lange reizen en vind ik het alleen maar moeilijker de dagelijkse sleur weer op te pakken. De droom van een verre reis is mooi, maar de realiteit vaak minder. Maar ik heb een leuke man, 2 geweldige kinderen, ons droomhuis, leuke baan, de auto die ik altijd al wou... die laatste droom van een rondreis door Alaska stellen we nog even uit, kunnen we nog wat langer van die droom genieten
Nee er buiten. Ik bedoel echt een raket lancering mee maken. Volgens mij is dat geweldig. Ik vind het op tv al indruk wekkend. Laat staan als je erbij staat. Met dat lawaai, de grond die trilt, de hitte die er vanaf komt. Je staat daar niet heel dichtbij, maar toch heel vet.
Ik zou heel graag met alleen mijn man een wereldreis willen maken en er minimaal 1 jaar voor uit trekken. Is denk ik ook wel nodig aangezien mijn man nooit in een vliegtuig zal stappen dus alles met de boot/ auto/ trein zal moeten. Vanwege de financiën en mijn het niet mijn man zijn droom is zal het nooit gebeuren hoor. Maar hey, a girl can dream. Ik ben wel van mening dat het goed is om ook dromen/ wensen te hebben die waarschijnlijk onrealistisch zijn want wat blijft er over als er niks meer te dromen/ wensen is?
Ik heb wel een aantal wensen, stipt op een is dat ik een keer op hajj (bedevaart) naar mekka kan gaan. Dit is zeker reëel en haalbaar. Ook wil ik enorm graag een keer naar jaruzalem, vanwege de historie van de stad. Verder wil ik nog naar mijn man zijn geboorteland, stuk onrealistischer vanwege de al 20 jarige burgeroorlog. Ik wou willen leren paardrijden. Als we die mogelijkheid krijgen financieel ga ik dat ook zeker doen. Ook zou ik naar de Himalaya willen om de mount Everest en andere toppen te zien, niet beklimmen hoor maar gewoon aan de voet wandelen enzo. We zien t wel waar t leven ons brengt en wat wel en niet kan. Ik kan met allemaal ook prima leven als het niet door kan gaan. Ook vind ik t ergens eng/niks aan om plannen te maken voor over een lange tijd. Je weet nooit hoe het leven gaat lopen en ben liever gelukkig bezig met het hier en nu.
Ik heb ook ontzettend veel wensen en dromen, maar helaas heb ik er een boel moeten laten varen toen ik voor mijn man koos. Hij is mijn droomman, maar wel met bijbehorende financiële en werkgerelateerde problemen helaas Ik wist dat het moeilijk ging worden toen ik besloot met hem verder te gaan, maar ik kan wel verdrietig worden als ik denk aan alle wereldreizen die ik had willen maken.
Ik vraag me alleen af, waarom zonder man en kind? En voor hoelange tijd? Weet jouw man dit ook? Vraag het me oprecht af! Gewoon puur interesse
Wil wel even toevoegen dat mijn droom op dit moment vooral is dat mijn 2 dochters een gelukkig leven tegemoet kunnen gaan waarin ze weer echt plezier, blijheid en geluk kunnen ervaren zonder dat er een enorme rand van verdriet aan kleeft. Als dat kan, geef ik de rest zo ervoor op.
Ja, dat weet hij en hij vindt het prima. Ik dacht zelf aan een half jaar. Op latere leeftijd, want mijn kind is nu nog heel erg afhankelijk van mijn verzorging. Maar ik wil gewoon graag nog een periode in mijn leven alleen zijn.
Dit topic zet me wel aan het denken. Ik heb eigenlijk geen grote wensen als een wereldreis maken of een vaardigheid leren beheersen. Maar dingen die ik graag wilde bereiken (fijne relatie, eigen huis, leuke baan, dichtbij familie wonen, veel tijd met vrienden, kindje, leuke dingen doen, etc), daar heb ik wel mijn best voor gedaan ja. En dat doe ik nog steeds. Dus als ik zo moet antwoorden op de vraag of ik mijn dromen probeer uit te laten komen, dan is het zeker een 'ja'. Of andere mensen mijn punten ook als 'wensen/dromen' zien, misschien een 'nee'.
Dan snap ik dat wel! En een half jaar is eigenlijk niks dan. Zeker die kans pakken als het zover is dat verdien je wel! Die zorg van je zoontje lijkt mij heel zwaar
Nee, lang niet alle dromen/wensen. Er zijn er een paar die hoog op het lijstje staan en haalbaar zouden moeten zijn, dus daar ga ik wel voor. Andere dromen zijn of onrealistisch, of wel haalbaar maar waarvan ik denk dat de droom rooskleuriger is dan de werkelijkheid.
O er zijn inderdaad dromen die je uit kunt laten komen en dromen die alleen dromen blijven. Sommige dingen kun je niet, omdat het fysiek niet gaat of simpelweg te duur kan zijn. Alles wat wel haalbaar is probeer ik wel te doen! Mooie reizen heb ik al gemaakt, maar er zijn zeker nog genoeg reizen die ik als droom heb. Ik zou graag willen leren zeilen, moet te realiseren zijn. Afgelopen jaar al verschillende dingen gedaan die ik niet dacht te kunnen. En voor volgend jaar ook wat doelen uit staan. Echter zijn er ook dingen die misschien niet gaan lukken. Dode mensen tover je niet weer levend. Dat prachtige boerderijtje in de randstad dicht bij alle voorzieningen maat toch heel landelijk...misschien ooit, waarschijnlijk nooit. Tja kan er altijd over blijven dromen toch?! Heerlijk!!!
Oh jawel hoor, maar het is niets bijzonders. Ik wil graag binnen tien jaar een huis kopen en ik wil minstens een maand naar Japan, de heenweg zonder vliegtuig. Niets onmogelijks of speciaals, er hangt alleen een prijskaartje aan. Waar ik niets mee doe is bijv. terug naar Nederland of viool leren spelen.
Ik heb dromen waarvan het leuk is om over te blijven dromen. Erover fantaseren is voldoende. Ik heb dromen die nog zo vaag en veranderlijk zijn, dat ik ze niet eens durf op te schrijven. Heel concreet heb ik nog de wens om over een paar jaar met ons gezin zes weken met een camper door nieuw-zeeland te trekken. Deze wens gaat wat mij betreft gewoon uitkomen.
Ik jaag zeker wel mijn dromen na, alleen zijn ze niet zo spectaculair. Ik wilde altijd vooral graag burgerlijk worden: trouwen, baan, huis, kind. En dat is allemaal gelukt (al vinden veel mensen je per definitie niet burgerlijk als je met een vrouw bent). Nu hoop ik vooral dat het me gegeven is m dat allemaal te behouden. Ik zou ook graag een boek willen schrijven/uitgeven en vloeiend Turks kunnen maar dat moet maar even wachten tot na mijn pensioen of zo... Vind mijn gezin belangrijker.
Mijn grote droom was altijd naar Rome gaan, dat heb ik gedaan en geen seconde spijt van gehad! Ik zou heel graag nog het noorderlicht willen zien en ooit eens een roadtrip maken door de VS met een camper, moet haalbaar zijn!
Ik heb hemel en aarde bewogen om kinderen te krijgen. Ik had maar 1 doel voor ogen en stoppen met strijden was geen optie want dan was de uitkomst zonder twijfel kinderloos. Dus ik ging door omdat het pad van kinderloosheid te donker voor mij was. Zo lang ik aan het vechten was er ergerns heel ver in de verte een minuscuul lichtje aan het branden, hoe duister het om mij heen ook was. Ik ben een waanzinnige bofkont gebleken. Ik vind het heel triest dat niet iedereen die zoals ik gevochten heeft dezelfde uitkomst heeft mogen krijgen. Verder heb ik ook kleine doelen en wensen: ik wilde een bepaald aantal kilometers kunnen hardlopen dus ik ben 3 keer in de week gaan trainen en vervolgens kon ik de kilometers met gemak. Zoals mijn grootmoeder vroeger al zei: “Als Maartje wat in haar hoofd heeft zit het niet in haar kont.” En dat klopt. Ooit hoop ik te gaan pelgrimeren. Ik ben de plannen vast wat aan het uitdokteren. Wanneer ik het ga doen, weet ik nog niet. Maar op een dag gaat dit gebeuren. En dat weet ik zeker, want dit plan zit niet in mijn kont
Ik kan zeggen dat al heel wat dromen uit zijn gekomen voor mij. Ik wou graag een leuke baan, hiervoor heb ik hard moeten studeren maar het is gelukt. Ik heb mijn droomman gevonden. We hebben sinds kort een ruim vrijstaand huis en een puppy. Ik zou nog heel graag een kindje willen en willen trouwen. En zou ook heel graag de wereld willen zien. Hopelijk mogen alle dromen in vervulling gaan!