Ik snap opeens waarom jij die dubbele letters hebt, dan kan je ze altijd weg geven aan iemand anders.
Als ze er 2 minuten aan had besteed terwijl ze ondertussen zat te eten en kletsen, had ik aangemoedigd er wat meer moeite in te steken. Maar in dit geval heeft ze er hard aan gewerkt, dus dan zou ik zeker dat complimenteren. En opbouwende kritiek kun je natuurlijk geven ná zo’n compliment, bv een ‘misschien nog een raam maken? of de koplampen een kleur geven?’. Maar niet na zoveel moeite; ‘dat lijkt nergens op en níemand gaat dit herkennen!’
Je zou van een volwassen man verwachten dat hij zijn eerlijkheid op een empathische manier zou kunnen uiten. En wat noem jij alles eruit halen? Dit kind is 3 dagen (!) Bezig geweest. Ben benieuwd hoe ze nog meer haar best had kunnen doen.
Ik vind ook dat je niet hoeft te zeggen wauuww wat prachtig als het niet echt ergens op lijkt en je dat op die leeftijd wel mag verwachten. Dan leren ze er ook niks van. Maar je man had het inderdaad wel wat gemotiveerder mogen brengen, door te zeggen hoe ze er bijv. een andere draai aan kan geven en dat ze al goed op weg is en goed haar best doet. Maarja, ik denk dus ook dat mannen daar wat onhandiger in kunnen zijn en het niet zo hard bedoelen. Om nou te zeggen ik ben kwaad of kan hem wel in z'n ballen trappen vind ik wel overdreven. Zou er niet te zwaar aan tillen en dat motiverende zou ik dan zelf eraan toevoegen of haar vader laten zeggen dat hij het niet zo bedoeld had.
Dan lijkt het misschien niet op een auto maar soms is dat wat je niet ziet (doorzettingsvermogen, creativiteit, gevoel, zelfvertrouwen) het werkelijke eindresultaat.
Ik weet niet wat die zouden denken, want Pablo kon als kind al heel realistisch tekenen en schilderen.
Wat een rotactie van je man zeg! Het is een prachtig schilderij! Voor een kind van 9, voor een volwassene van 34, voor een kind van 3. Want het is met zo veel liefde en aandacht gemaakt! Ik zie er wel een auto in, en ook een gezicht, en nog zoveel meer. Wtf maakt het uit dat het geen technische tekening van een audi A6 is? Als je man wil dat ze ‘beter’ gaat schilderen dan moet hij dat haar leren in plaats van zijn grote mond open trekken.
Met tekeningen van mijn zoon (of van anderen) ben ik zowiezo niet zo van het is mooi of lelijk. Ik stel altijd open vragen om te zien wat hij er zelf van vindt en wat hij belangrijk vindt in de tekening. Ik vind sommige "grote/ belangrijke" kunstwerken ook niet mooi, dat is gewoon een subjectieve interpretatie, net als de interpretatie van een tekening. Ik zeg er soms wel iets van als mijn zoon zijn best niet doet. Dan zeg ik wel iets van dat kun je echt wel beter, of daar heb je ook niet veel moeite voor gedaan.
Helemaal mee eens, ik bedoelde het meer in het algemeen. Ergens drie dagen mee bezig zijn is alles behalve afraffelen.
Ik ben voor eerlijkheid... mijn vader kon vreselijk goed tekenen en ongeveer vanaf dat ik in groep 6 zat , nam hij wel de moeite om uit te leggen wat er niet klopte in mijn tekening en hoe dat beter kon. Niet heel bot, maar zeker ook niet met fluwelen handschoentjes. Ik heb er vreselijk veel van geleerd altijd. Zelf zijn we naar onze kinderen toe ook recht-voor-zn raap, met sporten of knutselen. Je moet soms eerst zelf inzien waar het misgaat, voordat je je kunt verbeteren. Dus misschien was je man net iets te bot, maar he, het is het eind van de wereld toch niet. Ik zou er niet over vallen. Ik vind veel reacties hier nogal overdreven.
Sorry, hier ben ik het absoluut niet mee eens!! Ik als kunstdocent zie een héleboel tekeningen en schilderijen voorbij komen. En het is nou eenmaal een feit dat sommige mensen realistischer kunnen tekenen dan anderen. En dit is niet goed voor een 9 jarige? Ik heb derdeklassers die dit nog niet eens kunnen, en dat is geen grapje. En natuurlijk is eerlijkheid belangrijk, maar in een subjectief vak als kunst vind ik inzet en doorzettingsvermogen veel belangrijker. Het gaat er toch niet perse om of iets er realistisch uit ziet? Bij mij in de lessen draait het om plezier, inzet en het leerproces. Het eindresultaat is eigenlijk niet eens heel belangrijk. Er zijn leerlingen die prachtig kunnen tekenen, maar geen inzet tonen. Ik geef hen gerust een 5.5. En er zijn leerlingen die absoluut niets kunnen en amper een streep op het papier zetten. Maar als ik zie hoe hard ze daarvoor moeten werken, geef ik ze gerust een goed cijfer voor hun inzet! En natuurlijk laat ik ze niet aanmodderen en ben ik eerlijk. Maar dan zeg ik niet dat het lelijk is. Opbouwende kritiek in combinatie met complimenten over wat wél goed gaat werkt ontzettend motiverend. Kinderen kunnen dan hele grote sprongen maken in het leerproces. De reactie van @Lisanne1811 sluit heel goed aan bij wat ik bedoel. Goed, lang verhaal. Maar je reactie gaf me echt de kriebels. Kortom: ts haar dochter heeft keihard haar best gedaan. Drie dagen geconcentreerd een kunstwerk maken is een heel knappe prestatie, dat kan ik zelfs niet eens. Het resultaat ziet er misschien niet prachtig uit, maar ze had plezier, was trots en heeft doorzettingsvermogen getoond. En dat vind ik zeer zeker een compliment waard! En @ts: wat ik van de actie van je man vind, is wel duidelijk denk ik
Ik ben zelf voor eerlijkheid, ik zeg ook wel eens tegen de oudste dat ik het eigenlijk niet zo mooi vind. Ze heeft haar teken kunsten van haar ouders geërfd. Vaak denkt ze ook dat het na 2x proberen perfect zou moeten zijn en dat is het vaak dan natuurlijk niet. Ze heeft nu een boek, tekenen met jill, en het gaat echt al een stuk beter. Ze leert er echt van. Kan het iedereen aanraden om kinderen beter te leren tekenen als ze wel graag beter willen maar het lukt niet erg of ze weten niet goed hoe. Wat je man betreft, hij had het veel beter aan kunnen pakken om aan te geven dat hij er niet in ziet wat zij bedoelt heeft. Misschien kan hij het goed met haar maken door samen ergens een kopje chocolademelk te gaan drinken en een lekker gebakje erbij.
Ik vind het op een gezicht van eem koalabeer lijken. Maar dan nog... je kind doet haar best.. Hij had het totaal anders kunnen brengen.