Als iemand hetzelfde zegt wat ook is gebeurt is het okay maar als ik het zeg... Nogmaals ik vind de reactie van ts man niet netjes dat staat er ook duidelijk. Iets subtieler had zeker gemogen, maar ik ben absoluut van eerlijkheid. Mijn zoon probeer ik altijd positief te motiveren maar ik vind het ook belangrijk dat hij leert dat je niet in alles goed kan en hoeft te zijn en je soms door moet zetten of iets beter net iets anders moet doen om het meer te laten lijken op het doel wat hij zelf voor ogen had (in dit geval een auto). En ja ik verwacht van een 9 jarige wel iets meer misschien en misschien had de papa van deze 9 jarige dat ook. En nogmaals tactisch nee, lomp, ja zeker een beetje en daar mag ts absoluut iets van zeggen. Maar met koetje koetje koetsjie kom je nergens in het leven. Dus ik zeg absoluut niet op alles prachtig, geweldig en mooi. Overigens is ook uit onderzoek gebleken dat een kind veel complimenten geeft helemaal niet goed. Want je zegt 20x wauw wat een prachtige tekening en de 21ste keer reageer je met mooi en dan vraagt je kind zich af waarom de vorige 20 prachtig waren en deze alleen mooi. Dat werkt heel slecht voor hun zelfvertrouwen. Beetje off-topic maar wel interessant om je eens in te verdiepen
Mijn man kan ook wel eens zo reageren op een kunstwerk. Dan zeg ik altijd met een knipoog en een gel gezicht tegen onze dochter dat papa daar ook écht he-le-maal geen verstand van heeft. Dan giechelt ze even en dan is het ook prima. Zelf ben ik overigens ook wel een beetje terug gekomen op dat altijd maar Ohh en Ahh roepen op alles. Je moet niet gemeen gaan doen tegen kinderen maar als ze iets maken dat duidelijk minder is dan ze kunnen en ze vissen naar een compliment dan zeg ik ook gerust dat ik die van gisteren mooier vond of dat de poppetjes nog geen oren hebben ofzo. Om maar iets te noemen. Dan zeg ik dat ze het wel heel goed kúnnen. Motiveert weer toch...
Kijk daar gaat het al fout, een man die volwassen is en die zich empatisch zou moeten uiten! Persoonlijk vind ik het ook geen schilderij van iemad van 9, ik zou daar ook iets meer van verwachten. Ookal steken ze er zoveel tijd in, ik zou wel eerlijk zijn en een gesprek aangaan hoe zij er een auto in ziet. Ik zou overigens mijn kind niet 3 dagen laten zwoegen en dan pas vragen wat het is. Ik denk dat eerlijkheid op een nette manier beter is.
Maar serieus de een is toch ook gewoon beter als de ander in tekenen? Ik moet er bij zetten wat ik maak, anders ziet niemand dat hoor. Ik kan het gewoon niet Ik zou ook boos zijn als het onaardig werd gebracht, maar op een onderbouwende manier moet je wel je kinderen feedback kunnen geven natuurlijk.
Jeetje mensen "ik verwacht van een kind van 9 beter". Dat vind ik echt wel shocking, meteen die druk op prestatie en verwachtingen. Ik zou deze situatie aangrijpen om eens even samen naar wat abstracte kunst te kijken. Ze is in ieder geval gemotiveerd om lang aan haar schilderij te werken en ze ziet een auto blijkbaar heel anders dan de meeste mensen. Dat is toch grappig/ interessant/ leuk/ mooi?
Daar schrik ik ook echt van! Als een volwassene niet kan tekenen of zingen of geen wiskunde kan is het normaal, maar een kind van een bepaalde leeftijd heeft blijkbaar een bepaald vaardighedenpakket om onder de knie te hebben.
Mee eens ja... Ik 'verwacht' helemaal niets van een kind van 9. Ik verwacht dat ik vooruitgang zie, als een kind oefent, in principe. Maar al dat leeftijdsgebonden beoordelen vind ik nogal wat.
Echt he , ik schrik er ook van. Zolang mijn kinderen hun best doen zal ik altijd zeggen dat ik het super mooi vind, of ze nou 3 of 9 is.
Waarom zou je van een 9-jarige verwachten dat ze 'beter' kan tekenen? De een kan realistischer tekenen dan de ander, dat is nou eenmaal zo. Of ben jij even goed in tekenen/muziekspelen/rolschaatsen/wiskunde/vul zelf maar aan? Overigens vind ik dit soort reacties lachwekkend, want ze gaan vaak hand in hand met opvattingen als 'je moet geen talen studeren want daar kan je niets mee', en 'kies maar voor burgerlijk ingenieur, dan heb je altijd werk.' M.a.w., reacties die niets zeggen over het individueel talent van een kind, noch over wat hij/zij graag doet, maar alleen over verwachtingen van ANDEREN. Als er iets is dat ik mijn kinderen wil leren, is het dat ze vertrouwen moeten hebben in zichzelf en eigen kracht. En dat ze een beetje sch*t zullen hebben aan wat een ander vindt en denkt. En nee, dat bereik je niet met pamperen, maar ook niet met dit soort niet-realistische verwachtingen die geen rekening houden met het individu.
TS, ik zie dat ze goed heeft nagedacht over hoe ze haar tekening wilde maken. Ze heeft er zoveel liefde en aandacht ingestoken. Dat verdient een pluim op zich! Als moeder van een dochter van bijna 9, die een creatieve chaoot is, steekt het me behoorlijk welk signaal afgegeven wordt. Het moet op die manier en als je buiten de gebaande paden denkt, tekent, speelt, doet of whatever, dan ben je niet goed genoeg. Dat hokjes denken word ik niet goed van.
Van een kind van 9 beter verwachten? :Als ik een auto teken kun je goed lachen, lijkt nergens op. Ze doet ontzettend haar best en als het mijn man was geweest had hij zich kunnen bergen.
Ik denk dat alle "ik verwacht meer van een kind van 9 mensen" zelf vroeger te weinig complimentjes gehad hebben.
[QUOTE="Caithy, post: 21782077, member: 72550" Persoonlijk vind ik het ook geen schilderij van iemad van 9, ik zou daar ook iets meer van verwachten.[/QUOTE] Really?? Mijn regel, bij alles wat ze doen: als je er je best op hebt gedaan en tijd in hebt gestoken, is het sowieso geslaagd, ongeacht het resultaat. Ps ik schilder waarschijnlijk op hetzelfde niveau als een 9-jarige. Daar ligt duidelijk mijn talent niet. Wat een teleurstelling he..
Really?? Mijn regel, bij alles wat ze doen: als je er je best op hebt gedaan en tijd in hebt gestoken, is het sowieso geslaagd. Ps ik schilder waarschijnlijk op hetzelfde niveau als een 9-jarige. Daar ligt duidelijk mijn talent niet. Wat een teleurstelling he..[/QUOTE] Ach ja, beter slecht in tekenen/schilderen dan slecht zijn in positieve dingen zien en benoemen in / over een schilderij waar een 9 jarige 3 dagen tijd en liefde in heeft gestoken
Ik ben flabbergasted over alle opmerkingen dat een kind van 9 beter zou moeten kunnen. Echt......ik vind het onvoorstelbaar en jullie moeten je echt allemaal meteen in een hoekje gaan zitten schamen Hoe maken we kinderen onzeker, hoe trappen we kinderen de grond in...ik vind het bezopen dat je zoiets kunt zeggen. Dan vinden jullie dat schilderij misschien lelijk, ik vind mensen die dat zeggen lelijk...van binnen! Kap toch eens met die prestatie maatschappij en waardeer de moeite die iemand doet. Prijs een kind om het feit dat die 3 dagen met een schilderij voor opa bezig geweest is! De moeite die ze voor haar opa doet. Als mijn man zoiets gezegd had had tie letterlijk een rotschop gekregen.
Gemaakt door mijn toen 7-jarige (of 8, weet niet meer precies) oudste dochter. Hangt boven de eettafel. Is haar impressie van Van Gogh. Die middelste, daar zie ik duidelijk bloemen in. Maar de andere 2? Geen idee wat het moet voorstellen. Die rechter...een huis, met deuren? Maar ik zie wel kleuren. Vormen. Concentratie. Hier heeft ze verdomd haar best voor gedaan. En dat raakte me. Dus...ingelijst en opgehangen
Go go goooooo Weet je.. Ik ben een leuk mens. Heb humor, ben niet dom en heb echt wel talenten. Alleen.. ik kan niet tekenen/schilderen/boetseren etc. In mijn hoofd de meeste geweldige verbeeldingen, maar in de praktijk.. Ik kan het écht niet. Dit heeft heel wat verdriet en frustratie gekost. Ik bedoel... Als je als volwassene uitgelachen wordt bij pictionary. En hoe zou het voelen als ik er drie dagen mijn best op had gedaan Nopiedopie.. dan had ik ook nooit durven zeggen dat ik "leuk" of "grappig" was, maar had ik in een hoekje zitten huilen vrees ik.