@Dreamygirl ik snap dat je het helemaal zat bent! Hopelijk gaat hij nu snel actie ondernemen. @hier ja verhuizen met een peuter is wel een dingetje. De aanloop niet hoor. Dat hadden we goed geregeld en uitbesteed, al zeg ik het zelf. M was de dag zelf bij mij moeder en werd om 17u hier gebracht. Snel eten en dan naar bed, zodat wij s avonds nog dingen konden doen. Maar het arme kind was helemaal hyper en vond het allemaal veel te spannend. Dus die sliep pas om 21.30. Toen waren wij ook gesloopt en zijn maar naar bed gegaan. Alledrie strontverkouden dus dat draagt ook niet bij aan voldoende nachtrust. We zijn dus alledrie heel erg moe nu. Gelukkig zijn we deze en volgende week vrij. Het huis zelf voelt goed, al moet ik nog wel even wennen maar dag heb ik altijd. Komt vanzelf.
@Stier86 super fijn dat je nu helemaal over bent! Geniet, wen en ontspan ze! @Dreamygirl hoop inderdaad dat de kleine nu gaat opschieten. Hier gaat het eventjes een beetje minder. Eigenlijk op alle vlakken tegelijk gaat het stroef, waardoor alles even te veel werd. Ik ben door het hele traject veel afwezig op mijn werk en heb daardoor het gevoel dat ik alles half doe. En ik maak me enorme zorgen over mijn verhouding met mijn collega’s die steeds voor me in moeten vallen. Vrouwlief zit niet goed in haar vel en wil eigenlijk om mij leunen... Maar ik kan het even helemaal niet hebben en voel me een grote mislukking ... Naja, het baby-maak-traject lukt van geen meter, maar dat was bekend... En mijn pa, een jarenlange alcoholist, was eindelijk gestopt. Leerde een andere kant kennen die ik enorm gemist had. Maar het is mislukt. En dat is tot daar aan toe, wilde het er graag met mijn moeder over hebben .. Maar dat mondde uit in een enorme ruzie. Vrouwlief irriteert zich dood aan me. Ze vind dat ik me aanstel en baalt ervan dat ik op fb ook wat klagerig was. Ze vindt dat ik te veel aandacht trek en dat ik alleen maar aan mezelf denk. En nu weet ik even niet meer zo goed hoe verder.....Dus nu klaag ik hier even stiekem alsnog... Want het forum leest ze nooit.. haha
even alleen naar @Lalalaura wat vervelend dat je je zo voelt ken het gevoel wel een beetje ofja heb soms t idee dat t me ook even allemaal teveel word. weetje dst je het door hebt is al heel wat... blijf er over praten met je vrouw (goed advies he, doe t alleen zelf niet whawha). dat baby maken gaat je lukken... de vraag is alleen wanneer... reageer zo even op de rest. ben op werk, na vandaag vakantie!!
@denanja thanx voor je lieve reactie....En misschien moet jij dat ook hier even spuien! En ook gewoon even goed de tijd voor jezelf proberen te nemen!
Snap heel goed dat het je allemaal even boven het hoofd groeit @Lalalaura! Het is ook wel alles bij elkaar zo. Een van die dingen kun je meestal nog wel handelen, maar al deze dingen bij elkaar zijn gewoon veel. En sluit die stomme hormonen niet uit. Gaan jullie wel eens samen op stap? Misschien dat wat vaker proberen te doen. En verder hier gewoon lekker spuien. We hebben vaak geen oplossing maar wel een luisterend oor.
@Stier86 we proberen inderdaad wat meer leuke dingen te doen nu. Abonnement op Blijdorp genomen en donderdag ook even het bos in geweest... Op dat moment zelf vaak leuk, maar dan achteraf is er weer gemopper omdat er te veel zooi is in huis, dit of dat had moeten gebeuren, er nog geklust moet worden... En dat loopt er nu vooral stroef. Jo is nogal mopperig en kritisch aangelegd. Dat hoort gewoon bij haar. Maar als ik slecht in mijn vel zit trek ik me alles persoonlijk aan. Als een soort spons trek ik dan nog meer negativiteit naar me toe. Dus om de twee minuten vraag ik: Is er iets? Doe iets fout? Je bent niet blij met me he? Als ik zo gestresst blijf gaat er nooit iets lukken. Eigenlijk moet ik echt weer naar een dok om alles een plekje te geven. Maar... Daar komt het lompe... Ik wil niet maar de huisarts voor een doorverwijzing. vorige week, was ik weer ongesteld en word daar altijd extreem ziek van. Ik krijg zo veel pijn dat ik soms zelfs gewoon out ga. Afgelopen week was er met het opvangen van de kramp in mijn buik iets verkeerd geschoten in mijn rug. Whaha kon dus nie meer overeind komen... Maar, maandag moest ik dus Genk bellen om op te starten. En ik wilde eerst bij de huisarts checken of de enorme hoeveelheid ibuprofen die me was voorgeschreven voor mijn rug geen kwaad kon met de menopur... Zegt ze kei droog: oh, maar je bent wel gevoelig voor pijn he?! Nou lekker dan. Dan voel je je pas een aansteller. (Ze trok bij toen ik uitlegde dat ik al 2x door mijn baas naar huis gebracht was en hij alleen maar geen ambulance belde omdat ik hem met mijn witte hoofd overtuigd had dat dit normaal is bij mij...En toevallig had jo een foto van me gemaakt toen het niet goed ging om me te plagen...dus die liet ik zien ... hahaha en toen schaamde ze zich... ) Maar ik kan het niet loslaten en als ik nu een verwijzing voor een psych ga vragen denkt ze helemaal dat ik gek ben...
@Stier86 wat fijn dat jullie over zijn! ons huis is vanaf gisteren definitief verkocht. zie enorm op tegen de verhuizing en dan niet eens met de kids ofzo. hebben al wel mensen die willen oppassen enz. en we hebben een verhuisbedrijf die de verhuizing doet maar pfff het inpakken en uitzoeken daar zie ik gewoon enorm tegen op! enja moeten ook nog 2x verhuizen natuurlijk. maar eerst maar eens genieten van onze vakantie. morgen lekker 2 weken weg. en daarna gaan we wel beginnen met inpakken. @vliegje wat fijn dat de kids beter slapen... jammer van de nacht dan wel weer. ik heb echt respect voor jullie zeg! wij zijn al bek af als ze 1 nacht niet doorslapen wahwha ik heb dan wel weer t geluk dat zoiets meestal gebeurt als ik nachtdienst heb haha dus mag mn vrouw doen. hoop iig dat ze snel weer doorslapen. @Dreamygirl die jongen van jullie heeft het veel te goed in je buik! succes nog even en hoop dat ie zich snel aandient en geniet van je kraamweek!!!
snap idd dat je dit niet durft dan. maar ik denk dat je dan toch even die schaamte opzij moet zetten en het toch moet vragen. je wilt later geen spijt hebben dat je het niet gedaan hebt en je relatie op de klippen loopt erdoor...
De huisarts wordt niet betaald om te vinden of te denken dat jij gek bent (wat je niet bent), die wordt betaald om jou op een goede manier te helpen. In dit geval dus met een doorverwijzing. Dus een afspraak maken en gaan! Doen hoor! En wat betreft the wife: zoals het op mij overkomt lijkt het wel alsof ze niet ziet dat jij anders reageert op dit traject en de hormonen dan zij destijds bij haar traject. En ik vind dat dat je dat niet met elkaar kunt vergelijken. Ieder mens is anders. Maar dat is van mij wellicht te kort door de bocht geconstateerd. Ben je wel eens boos geworden op haar? Duidelijk gezegd: ik loop op mijn tenen, het voelt alsof ik faal op meerdere fronten. Geef me wat ruimte. Zoiets?
@denanja ik snap dat je daar tegenop ziet, is een hoop werk. Heb je al verhuisdozen in huis? Dan kun je af en toe vast wat doen. Van boven naar beneden werken. Wat op zolder staat heb je toch bijna nooit nodig. Zoiets? Maar nu eerst even lekker vakantie. Geniet er van!
Wat heerlijk dat jullie verhuisd zijn Stier! Succes en veel plezier met wennen! Fijn dat jullie huis nu ook verkocht is denanja! En ja, inpakken is ook vreselijk, dus hopelijk hebben jullie eerst een fijne vakantie Je hoeft niet meteen naar een psycholoog hè Laura, er zijn ook praktijkondersteuners, misschien is dat al voldoende? Lijkt me logisch dat het hele traject en nu dan ook nog het gedoe met je ouders jullie niet in de koude kleren gaan zitten. Ik ben het overigens eens met denanja: praten met je vrouw is het belangrijkste. Hier gaat het wel goed. Papiertje had vorige week een koortsstuip, zijn ons wild geschrokken en nu bij elk klein dingetje meteen erg bezorgd, dat moet nog wat slijten... Komende week weer naar de verloskundige, spannend
En pff... haha ik weet dat het slim is toch te bellen naar de dok. Alleen kom ik hier gewoon niet uit. Zit mezelf in de weg! Ja, ik ben welleens boos geworden. Whaha...meer dan eens. Maar als ik aangeef dat ik het gevoel heb dat ik faal op meerdere fronten, dan zegt ze dat ik moet proberen er niet in te blijven hangen... En dat ik iets aan mijn onzekerheid moet doen omdat ze er echt last van heeft. De ruimte is eventjes op thuis...
ja heb er paar van mn vader gehad en heb er zelf ook nog ergens van vorige verhuizing. sommige zijn zelfs niet eens uitgepakt nog whaawha die kan ik meteen weggooien want heb ik dus afgeloipen 5 jaar ook niet gemist hahaha mn vrouw wilt graag de schuur t eerst doen want die staat echt bomvol met troep en speelgoed nog van de bezichtigingen. maar daarna word t idd vanaf boven naar beneden. de zomer kleren kunnen we ook al bijna doen we krijgen verhuisdozen van het verhuisbedrijf dus moet nog even een datum doorbellen dat we die willen hebben. ga t vooral doen als ik vrij ben en de kids bij de gastouder en op de maandagen die we samen vrij zijn dan past mn moeder even op de kids zodat we even vooruit kunnen maar idd nu eerst vakantie zodra ik klaar ben met werken
@Lalalaura oke, als jijzelf ook het gevoel hebt dat je er in blijft hangen dan is dat inderdaad iets dat je met therapie zou kunnen aanpakken. Misschien lucht het alleen het praten met een objectief iemand al heel veel op. Wat zijn op dit moment dingen die je zouden kunnen helpen? Buiten ff zwanger worden en een normale vader om dan (die vaders ook altijd, ik weet er alles van). @denanja dat klinkt in ieder geval als een goed plan. Komt goed! @Vulpen dat lijkt me inderdaad enorm schrikken zeg! Is ze inmiddels beter?
Whaha @Vulpen raar om hier te zeggen, maar ik heb al 3 psychs versleten en de praktijkondersteuners verwijzen me gelijk door. Ik ben ingewikkeld blijkbaar. Haha nee, weet hoe het komt. Heb een pittig rugzakje meegekregen (misbruik door een familielid, beschadigde ouders met veel issues en een ingewikkeld karakter en heb een vrij hoog IQ, maar moeite met het niet overanalyseren van sociale situaties... en dat bij elkaar opgeteld krijg je drama hahhaha) Al best veel opgelost hoor, maar die onzekeritis is hardnekkig en destructief....Ik ben zo onzeker, dat zelfs de praktijkondersteuner bang was dat hij iets zou zeggen waar ik nog onzekerder door werd. Haha dat komt niet ten goede van zo’n gesprek. Maar tegelijk heb ik een enorm goede helikoptervieuw. Ik weet precies hoe ik in elkaar zit en kan mezelf perfect analyseren. Dus dan willen ze zo’n heerlijke cognitieve gedragstherapie op me loslaten. Werkt niet voor iemand die al veel in zijn hoofd zit en ze zeggen echt niets wat ik niet zelf al wist. Het gaat erom dat als er te veel dingen gebeuren waarover ik boos op mezelf kan worden, ik het tempo niet meer kan bijbenen om alles in mijn hoofd te relativeren. Dan wordt de onzekeritis erger en kom ik er niet meer goed uit. Dat is nu het geval...
Oke, negeer mijn voorgaande post over de psych hahahaha! Het is net alsof ik mijn eigen karakter/persoonlijkheid lees. Zullen we in groepstherapie?
Ze is alleen nog wat verkouden. Het punt met zo'n koortsstuip is dat de koorts in korte tijd zo hard oploopt dat je hersenen het niet meer trekken, maar de reden daarvan kan prima een gewone verkoudheid zijn. Dus even daarvoor was er nog niks aan de hand. Pfff gelukkig waren alle ambulance-mensen en de dokter en zo allemaal heel meelevend en herinnerde Papiertje zich er de volgende dag niets meer van.
Jeetje wat ontzettend heftig voor jullie, zeg! Wat goed dat jullie direct ambulance hebben ingeschakeld. Ik kan me heel goed voorstellen dat de schrik nog in jullie benen zit.