Sinds een week zit ik thuis vanwege mijn zwangerschap. Mijn leidinggevende weet dat ik zwanger ben omdat ik een zwangerschapsverklaring moest inleveren. Nu hoorde ik vandaag van een collega, waar ik buiten werk ook contact mee heb, dat mijn leidinggevende al aan collega's aan het vertellen is dat ik zwanger ben. Aangezien ik nog maar pril zwanger ben, en het liever zelf vertel, ben ik er dus niet zo blij mee. Kan ik hier iets mee en bij wie moet ik zijn? Ik zit eraan te denken om hem een korte mail te sturen. Bellen en persoonlijk spreken doe ik liever niet. Hij is niet de meest begripvolle man, en dat viel en valt bij mij niet zo goed. Wij zijn zwanger geworden door icsi-pgd en ik kreeg niet altijd vrij terwijl ik dat wel had moeten krijgen etc. Dus de verstandhouding is al niet al te best.
Allereerst gefeliciteerd met de zwangerschap! Wat betreft je leiding gevende ik denk dat je er vrij weinig aan kan doen het kwaad is namelijk al geschied. Misschien een idee om met wat lekkers naar werk te gaan en het grote nieuws zelf aan te kondigen? Ik begrijp overigens heel goed dat je het liever zelf had gedaan maar, je leidinggevende komt niet erg empatisch over, ik denk dat je met een klacht/ mail hem veels te veel voldoening en ‘rol’ geeft in je zwangerschap. Ikzelf zou geen energie steken in de lamzak
Ik zou dat zeker even laten weten aan de man in kwestie. Ik zou me kunnen voorstellen dat de man zich hier niet bewust van is.
Het kwaad is inderdaad al geschied. Ik wil er ook totaal geen energie in steken. Maar het lukt hem elke keer weer om mij op emotioneel vlak te raken. Met dit soort kleine dingen. En daarnaast is dit nu mijn eigen voorbeeld. Maar hij roddelt ook met collega's over andere collega's. Dus het is al een niet zo een nette man en ik vind eigenlijk dat hij daar wel op aangesproken mag worden.
Weet hij dat jij het liever zelf had verteld? Want natuurlijk is het niet netjes als hij het zonder jouw medeweten gaat vertellen, maar misschien dacht hij dat jij het zelf al had gedaan? Berust het misschien op een misverstand. Je weet hoe het gaat soms. De één vangt wat op via een ander en weer iemand anders vertelt dat je leidinggevende het heeft gedaan. Ik had zelf van tevoren even nadrukkelijk tegen de man gezegd dat hij het voor zich moest houden: hork of niet. Verwachtingen kun je niet altijd hebben als het niet besproken is. En ik niet of je altijd vrij hoeft te krijgen voor behandelingen. Is dat zo afgesproken bij jou? Vriendin van mij werkt bij een bedrijf waar dat ook niet meteen vanzelfsprekend is. Het is geen ziekte maar keuze werd er gezegd. Gelukkig werkte ik indertijd niet bij zo’n bedrijf...
Geen idee wanneer ik dat zelf gedaan zou moeten hebben. Ik moest mij van het ziekenhuis ziek melden nog voor de echo. En het is ook zeker geen misverstand. De collega die het zei had niet door dat hij iets zei wat niet mocht. En ja als jij bezig bent met vruchtbaarheidsbehandelingen krijg je daar gewoon je uren voor terug dat je in het ziekenhuis bent. En als jij net een punctie heb gehad kun je de week erna vaak ook niet werken. Maar ik werd zeker de eerste keer met alles onder druk gezet qua werk. De 2de keer heb ik de arbo ingeschakeld en die stond achter mij. Maar ik kan je vertellen dat als je met zoiets ingrijpends bezig bent en je ook nog eens de druk voelt van werk dat je er dan met tegen zin maar toe gaat. Het heeft mij heel wat stress bezorgd tijdens de behandelingen. Misschien had ik zelf moeten zeggen dat het nog niet vertelt mocht worden... Maar eigenlijk ben ik het zat om alles continu bij mezelf neer te leggen.
Gelukkig is dit wettelijk gekadert sinds 2015 en heb je gewoon recht op doorbetaald verlof bij fertiliteitsbehandelingen. TS, is er een hogere leidinggevende waar je mee in gesprek kan en wil gaan? Ik zou hem idd niet het pkezier gunnen om hem te melden dat het je geraakt heeft, maar eventueel een gesprek aangaan met een hogere leidinggevende. Mocht die optie er niet zijn zou ik het langs je heen laten gaan denk ik en hem niet het plezier gunnen over dit. En het ook niet als jou fout zien, een leidinggevende hoort gewoon zijn mond te houden in deze. Gefeliciteerd met je zwangerschap verder!
Heb je een vertrouwenspersoon binnen je organisatie? Daar kun je informatie inwinnen wat het beste is. Dit moet zeker in vertrouwen gebeuren dus je leidinggevende zal hier niets van mee (moeten) krijgen. Gefeliciteerd en beterschap!
Oh en een leiding gevende mag nooit de reden tot ziekmelding doorgeven aan de collega's dus daar is die sowieso al de mist in gegaan.
Dit, en wat Goblins zegt - Wet op de privacy. Je hoeft je werkgever tegenwoordig helemaal niet eens te vertellen wat je hebt, je kunt niet werken, punt.
Thnx voor jullie reacties. Morgen moet ik naar de arbo arts en zal het bij haar ook even neerleggen. Aan de ene kant denk ik waar maak ik me druk om, en aan de andere kant zit het mij gewoon niet lekker. Daarnaast blijkt gewoon dat niks met hem te bespreken valt want hij vertelt alles aan iedereen door.
Ow heb ook zo'n leidinggevende .... Roddeltante. ...Alles behalve integer. Niets meer vertellen. Alles bespreken met bedrijfsarts en daar ook aangeven dat jij niet wil dat bepaalde dingen doorgespeeld worden omdat hij alle informatie op straat gooit.. Succes, zulke leidinggevende om een punthoofd van te krijgen
Niks meer met hem bespreken Wij hebben een verzuimcoach en een arbo arts dus daar je verhaal vertellen en hem ben je dan niks verschuldigt
Ah ok. Was voor die tijd. Of een bedrijf dat z’n eigen regels erop nahoudt Ik hoefde er zelf geeneens verlof voor op te nemen gelukkig
Vervelend voor je! Ik ben na de punctie en behandeling meteen weer te werk gegaan maar ja, dat ben ik. Is ook niet altijd goed zegt m’n man Ik kan me voorstellen dat je dan druk voelt. Had ik totaal niet. Alleen maar begrip. Hoefde ook geen verlof op te nemen en soms werd er gevraagd waarom ik niet lekker thuis was. Maar ik had verschrikkelijk leuk werk (en nog leukere collega’s. Één ervan werd later m’n man ) Rustig aan. Daar heeft de kleine het meest aan
Mijn eerste punctie was een hel. Maar ben toen wel weer gaan werken erna. De 2de punctie kreeg ik een roesje, dus toen mocht ik niet. En mijn 3de punctie hebben ze meer dan 30 eicellen aangeprikt dus toen moest ik zeker rustig aan doen. (Heb daarvan nog steeds onwijs opgezette eierstokken) En denk ook wel dat het eraan ligt wat voor werk je doet en hoe het werk ermee omgaat. Ik heb nogal lichamelijk zwaar werk en er is nooit een optie om het wat rustiger aan te doen. Want ook dan komen ze met allemaal smoesjes waarom het niet kan. Dus fijn is anders helaas.. Maar goed dat ligt nu achter me gelukkig en nu ga ik proberen te genieten van deze 2 kleintjes die zijn het belangrijkste. De laatste loodjes zijn voor jou aangebroken. Heerlijk! Kun je bijna die kleine zien en lekker knuffelen. Succes
Ik vertel hem ook zo min mogelijk. Maar zelfs dit kon hij dus niet voor zich houden, helaas. Verzuimcoach hebben wij niet. Arbo wel en daar kan ik gelukkig mijn verhaal bij kwijt maar leuk is anders. Jammer dat je soms zo moet vechten voor wat je nodig hebt. En het maakt de werksfeer ook echt niet leuker.
Gut ja. Zo zwaar heb ik het nooit gehad. Wat een nare dingen voor jou zeg! Nee, ik heb lichamelijk geen zwaar werk. Zeker niet. Op kantoor of op de weg en in instellingen. Maakt zeker verschil! Dank je wel en jij ook succes!