Ik ben niet voor niks met mijn vierde account bezig . Ik stond gisteren op het punt om mijn account weer op te zeggen en ik zit nog steeds in dubio. Het vervelende vind ik dat ik het niet meer los kan laten. In bed herhaal ik de discussie nog eens 50x in mijn hoofd om vervolgens ook 50x weer boos te worden.
@KleineLai misschien heeft het inderdaad iets te maken met het niet goed kunnen filteren. Het komt net allemaal wat harder binnen. Ik kan prima discussiëren totdat er emotie bijkomt. Dan ben ik kansloos en dat gebeurt nogal vaak .
Ik schrik wel een beetje van dit topic. Herken mijzelf in zoveel dingen. Echter denken wij dat ik meer de richting op ga van vrouwelijk autisme. Dit ook omdat zowel broers als vader asperger hebben. Maar die eigenschappen die jullie hier noemen.... soms denk ik dat ik het moet laten onderzoeken want het zit me regelmatig in de weg. Aan de andere kant wil ik ook gewoon zijn wie ik ben en wil ik niet teveel anders laten zijn... Moeilijk uit te leggen...
Dit is ook mijn derde Heel herkenbaar ook. Ik heb soms de neiging om dan mijn man of wie dan ook te vragen wat zij daar nu van vinden gewoon omdat ik dan moet ventileren ofzo.
Bedankt voor jullie reactie @Picolientje en @Treez Als mij persoonlijk of iemand waar ik van hou onrecht aangedaan wordt, kan ik dit heel erg slecht loslaten. Ik blijf dan malen, terwijl ik vaak niets aan het gebeuren kan veranderen. Om gek van te worden . Ik vind het soms lastig om discussies te voeren. Het lijkt alsof ik blokkeer op bepaalde momenten. Achteraf bedenk ik me dan wat ik eigenlijk had willen zeggen.
@PenF ik denk dat ik je gevoel (in ieder geval voor een deel) begrijp. Fijn om zoveel herkenning te lezen, maar erg confronterend. Luister naar jezelf.
Ik vind dit forum juist voor mezelf een goede graadmeter hoe het nu gaat dus stoppen zou zonde zijn, ik voel me dan soms door een'kleine opmerking al gekwetst. Dit was een aantal jaar geleden nog veel erger en nu voel ik me al een stuk gemakkelijker hier en kan dingen los laten. Dus. Ik heb wat bij geleerd. En kan hier dus ook oefenen.
Als ik me heel druk maak en alleen ben hou ik hele verhalen tegen "mijn belager" schiet dan volledig in de aanklager rol, en dat gaat allemaal hardop met gebaren en stemverheffing erbij. Tot mijn hoofd ontploft dan kom ik weer een beetje bij zinnen. Echt gedrag wat ik dus nooit hoop dat anderen me zo zien. Ik verdedig mij en stel overdreven dingen voor bij die "belager". In de zin van: "O ja jij vind zeker dat ik dit of dat moet doen" nou ja kan'het lastig uitleggen.
Ik had een paar jaar terug ook dat ik best wel kon zitten met een onderwerp, of evt een reactie die ik kreeg. Inmiddels weet ik een beetje welke topics ik maar beter niet kan openen of wanneer ik beter maar even mijn mening voor mij kan houden. Ik denk nu ook wat makkelijker dat is de mening van die bepaalde persoon en dat maakt het nog geen waarheid. Nu nog irl minder snel geraakt zijn... irl forceer ik meestal een glimlach en als ik dan thuis ben in rust dan komt het binnen en voer ik ook de discussie. Zo nutteloos eigenlijk want de ander krijgt er niks van mee.
Oh ja dit heb ik ook heel erg. De goede woorden niet weten te zeggen of het verhaal in onlogische volgorde. Belangrijke zaken vergeten en als je dan rust hebt kan je het voor jezelf netjes opdreunen in een logische volgorde met geweldige argumenten......zucht
Dit. Ik word er Knettergek van als er steeds ergens iets/iemand geluid zit te produceren en kan me nergens anders meer op focussen. Ik heb Ritalin gebruikt, maar doordat mijn eetlust verdween viel ik enorm af. Wat op zich niet erg hoeft te zijn, maar wel als je BMI toch al rond de 18 zit. Inmiddels heb ik een schildklieraandoening dus sowieso al veel medicatie plus belasting voor mijn hart. Dus dan maar een chaotisch hoofd.
Zo herkenbaar! Ik voer soms hele gesprekken in mijn hoofd. Meestal ook nadat er zo’n soortgelijke situatie heeft voorgedaan en ik alleen maar ja, nee en amen heb gezegd. Vreselijk irritant is dat he? Mijn man en zijn PlayStation. Het geluid van het indrukken van die knopjes, ik kan niet eens de tv volgen dan. Ik dacht gewoon dat dat een gekke eigenschap was...
Herkenbaar. Ik heb een volgordestoornis maar zou zomaar kunnen dat dit door de ADD komt. Ik vergeet woorden, draai woorden om, zinsbouw die niet goed loopt, vergeet betekenissen van de meest normale woorden. Ik struikel ook vaak over mijn woorden.
Van de hak op de tak springen als je iets aan vertellen bent, iets wat me in elk gesprek wel gebeurt. Voor een ander is het heel onsamenhangend, maar voor mij niet. Als ik namelijk een bepaalde gebeurtenis vertel, dan denk ik tijdens het praten ook aan al die andere dingen die zich ook af hebben gespeeld rond datzelfde moment en betrek ik bij het verhaal. Soms gaat het dan zover dat mijn verhaal een totaal andere wending krijgt. Mijn man irriteert zich regelmatig dat hij me totaal niet kan volgen en ik cruciale onderdelen soms gewoon niet vertel. En dat is niet omdat ik er niet aan denk, ik denk er juist aan maar mijn hoofd gaat sneller dan mijn mond. Dan kan ik dat soort dingen als het ware overslaan tijdens het praten en ben ik onbewust in de veronderstelling dat ik het al verteld heb. Dan is zijn reactie: waar héb je het in vredesnaam over? En in eerste instantie denk ik: dat leg ik je nu toch uit? Daarna realiseer ik me pas wat hij bedoelt.
Ik word nu wel een beetje nieuwsgierig hoe jullie denken over helpen op school. Ik ben naast dat ik ad(h)d heb best een zenuwenpees maar ik vraag mij af in hoeverre ik dit bij add kan onderbrengen. Ik zie er wel een beetje tegenop om te helpen op school als je daarbij een groep onder de hoede zou krijgen. Bang dat ik het overzicht verlies en binnen de kortste keren overprikkeld ben. Hoe gaan jullie daarmee om?
Ik help alleen tijdens knutselen op school bijvoorbeeld. Ik ga niet mee op schoolreisjes, precies om de redenen die jij noemt. Ik raak dan overprikkeld, ga me ergeren aan kinderen die niet luisteren en ik zou er binnen de kortste keren eentje kwijt zijn
Mijn kind gaat nog niet naar school dus geen ervaring. Maar stel er zijn ouders nodig voor een activiteit dan zal ik me niet aanmelden. Niet omdat ik ADD heb, maar gewoon omdat ik het niet leuk vind
Gaat nog niet helemaal goed. Nu van slag door een topic door mezelf geopend en nogal commentaar op. Ik heb meldingen uit gezet en probeer rustig te blijven. Ik bedoelde er echt niets verkeerds mee maar de hel is nu intussen los gebroken. Ga er vanuit dat dit sterke gevoel niet zo serieus is en kan nu mooi oefenen het los te laten. Al ga ik daar niet meer lezen natuurlijk.
Het is ook wel een beetje een raar topic als ik eerlijk ben Je insuniert namelijk dat buitenlandse mannen niet te vertrouwen zijn als vriend of vader. Je kan hem laten sluiten als je wil.