Toen ik 22 was, besloot ik vegetariër te worden. Heb dit cold turkey gedaan en zonder moeite 10kg afgevallen. Ik deed het echt niet om af te vallen, meer omdat ik niet wilde dat er dieren dood hoefden om mijn bord te vullen. Heb ook enkele maanden vegan geprobeerd, maar door te veel onbegrip uit omgeving ben ik daar mee gestopt. Dus nu meer dan 4j later twijfel ik al een hele tijd om terug vlees te eten. Mijn vriend eet altijd vlees, waardoor ik eigenlijk altijd 2 verschillende borden moet klaarmaken. Op zich geen probleem, maar nu er een baby in huis is en #2 onderweg begint mij dit aardig druk te worden, en zo wordt er terug ongezonder gegeten, heb gewoon geen zin om iedere dag een uur in de keuken te staan om te koken en op te kuisen, keuken is ook iedere keer een slagveld. Mijn dochter is nu 7 maanden, en tot nu toe ook nog geen vlees/eieren/vleesvervanger gegeven. Vriend vraagt wanneer ik daarmee ga beginnen (we hebben besloten flexitarisch op te voeden tot ze zelf kiezen), maar mentaal lukt het mij nog niet vlees bij de patatjes te doen. Vandaar dus mijn twijfel om zelf terug (deeltijds) vlees te eten. Om zo gemakkelijker te zijn bij het avondeten, om zo dochter en baby#2 ook makkelijker vlees te kunnen geven. Maak ik gewoon excuses, omdat ik misschien onbewust terug naar vlees verlang? 3 weken geleden bloedtest gedaan, en enige wat er uit kwam was: vit B12 staat nog goed (277), ijzer ook. Enkel vit D staat te laag (maar ben dan ook een zonnemijder). Twijfel twijfel
Misschien helpt het om even los van je verlangen naar vlees na te denken over waarom je gestopt bent met vlees eten. Wat zijn de voordelen van vlees eten en wat zijn de voordelen van vegetarisch eten? Of flexitarisch? Voor jezelf, voor anderen, voor dieren, milieu, je portemonnee, wat je ook maar kan bedenken. Ik zou op die manier een overzicht maken en kijken waar je het meest achter staat en wat het beste bij je past. Je kunt het ook een keer proberen en kijken hoe je je daarna voelt. Schuldig of juist opgelucht of wat dan ook. En je maakt natuurlijk geen definitieve keuze hè, je kan je keuze ook van een situatie af laten hangen. Succes! Edit: trouwens als aanvulling. Wij gaven de kinderen juist geen vlees tot ze oud genoeg waren om zelf te kiezen. We wilden niet dat ze zich rot zouden voelen over het feit dat ze zonder het te weten dieren hadden gegeten. Misschien ook iets om te overwegen voor je dochter? Als ze om vlees vraagt kan je het haar altijd nog geven natuurlijk, maar zolang ze het niet mist is het misschien ook niet nodig.
Tja, ik denk dat je vooral moet doen waar je je zelf goed bij voelt! Of dat nou vega, flex of vlees is. Apart koken zou ik wel snel klaar mee zijn trouwens.. Vlees is voor die kleintjes nog niet nodig en je vriend kan ook prima een paar dagen vega eten. Wij zijn geen vegetariërs, maar proberen 2-3 keer per week vega te eten. Zijn genoeg lekkere recepten waarbij je het vlees niet eens mist en bovendien is het niet eens nodig om dagelijks vlees te eten.
Ik was 100% vegetariër tot de zwangerschap van mijn oudste. Toen had ik echt zo ontzettend veel zin in vlees, terwijl ik niet van vlees houd. Sinds ik kinderen heb eet ik weinig vlees, maar doe ik ook niet al te moeilijk. Voor mij de fijnste manier.
Ik denk dat je de keuze om zelf vlees te gaan eten best los kunt zien van wat je je kind geeft. Wij zijn beide vegetariers, maar mijn kinderen eten 2x p week vlees of vis. Omdat mijn oudste een vreselijk moeilijke eter is, die nauwelijks groente eet, geen rijst, peulvruchten, vleesvervangers... behalve vlees, dat eet hij wel Als we agv eten leg ik 2 vegaburgers in het ene pannetje en 2 (bio) vleesburgers in het andere pannetje. Nauwelijks extra werk. Als we oosters ofzo eten haal ik voor hun een bakje sate met kip en voor ons vega.. ook geen extra werk. Eten we een keer ovenfriet hebben wij groentekroket en zij een vleeskroket. Dus dubbel koken klinkt heel zwaar, maar als je het een paar keer per week zo oplost is het geen werk vind ik.
Sorry ik heb geen nuttige bijdrage in je topic maar volgens mij herken ik je net van hondenpage. Klopt dat?
@Lisanne1811 Vriend wil persé flexitarisch opvoeden tot ze zelf aangeeft wat ze wil. Nu kan ze zelf nog niet kiezen, dus moeten wij haar beide opties gewend maken. Ook al denkt hij dat ze uiteindelijk wel de vegetarische manier van eten zou kiezen, hij wil haar dat nu nog niet opdringen. En ik zou wel eens kunnen proberen vlees te eten, maar denk als ik me schuldig voel en besluit vegetarier te blijven, hoe kan ik dan nog zeggen dat ik dat wel ben? Zou dan ten slotte bewust vlees gegeten hebben.. @Saz667 Hij heeft in die 4 jaar wel een paar keer geprobeerd om 1-2 dagen in de week vegetarisch te eten, maar hij "kan" (wil) het niet. En daar respecteer ik hem dan in, net zoals hij respect heeft voor mijn eetkeuze.. @cowgirl80 uit eten is uiteraard geen probleem, er is praktisch altijd wel een vegetarische keuze ter beschikking (ook al weet je niet hoe ze te werk gaan in de keuken..). Maar thuis eten wij niet het traditionele van aardappelen-groente-vlees. Meestal pasta, gebakken rijst, ovenschotel of frietjes. De gerechten waar wat meer werk aan is, vooral als je een "dubbele" versie moet maken, heb ik achterwege gelaten. Het is ook zo, als ik vraag wat hij zou willen eten van de week, dan zegt hij "ik weet het niet". Dus dan moet ik alles voor mezelf én hem beslissen wat we eten, dus véél herhaling. De gerechten waar het geen extra werk is om vegetarisch te eten, behoud ik natuurlijk. @Meiske2015 bedoel je hondenpage.com? Niet dat ik weet Leg mezelf ook zoveel druk op met deze innerlijk kwestie, heb het gevoel dat ik op een kantelpunt in mijn leven sta.
Als je daarna geen vlees meer eet ben je toch gewoon weer vegetariër? En sowieso is het belangrijker wat je doet dan hoe je het noemt vind ik. Als je er op die manier achter kunt komen, waarom niet? Als je er nu al een weerstand tegen hebt zegt dat misschien ook genoeg en wil je het eigenlijk niet.
Is het veel moeite dan om met en zonder vlees te koken? Kun je niet hetzelfde koken en bij jou het vlees apart houden? Of als je toch wat vlees eet dat je partner wat gaat minderen zodat je 50% vlees en 50% vegetarisch eet bv? Een b12 waarde van 277 vind ik trouwens niet echt hoog.
Ik heb ondertussen de vleesvervangers grotendeels weggelaten bij mij, zo is het al wat minder werk. Maar het heeft me alvast aan het denken gezet en ben zo op al wat praktischere zaken gekomen . Vriend wil gewoon geen vlees minderen, is prima voor mij, is zijn keuze. En 277 is inderdaad niet hoog, maar huisarts vindt het prima voor iemand die reeds 4 jaar vegetariër is. Neem hier geen supplementen voor.
Ik ben 10 jaar vegetariër geweest tot mijn 18/19e jaar. Als kind at ik heel weinig soorten vlees en toch moest ik vroeger altijd alles proberen tot aan kokhalzen toe. Ook heb ik eens gezien hoe een kip werd geslacht en in combinatie van bovenstaande heb ik toen besloten geen vlees meer te eten. Vanaf het moment dat ik op mezelf ben gaan wonen ben ik enkel het vlees gaan eten dat ik lekker vind. Maar nog steeds eet ik misschien 2 dagen per week vlees. Als we bijvoorbeeld kiptandori eten dan haal ik de kip er gewoon uit, alleen bij pasta soorten wordt dat natuurlijk lastig. Je moet er zelf achterstaan. Dubbel koken is natuurlijk niet altijd nodig toch? Als je AVG maakt dan neem jij geen vlees, maar enkel de aardappels en groente. Bij eventuele oven gerechten kan je het vlees even apart houden.
Ik ben zelf ook vegetarier (al 18 jaar ondertussen ), en durf eerlijk toe te geven dat ik tijdens vorige zwangerschap een hapje vlees heb geprobeerd. Ik was er ook gelijk klaar mee Mijn vriend eet wel vlees, maar is makkelijker dan jouw vriend, in dat hij niet altijd vlees wil. Onze dochter eet vlees/vis op creche, en thuis afhankelijk van wat wij hebben, ik maak nog niets speciaal voor haar klaar. Misschien moet je wat tijd investeren in een goed draaiboek, met alle lekkere en gezonde recepten, makkelijk klaar te maken in zowel vega als vlees variant, en dat je daar dan uit kan kiezen als je weer boodschappen moet doen. Ook pasta kan natuurlijk best vlees/vega zijn, als je bv gehaktballetjes er op het bord pas op doet. En dan kunnen je kinderen ook kiezen wat ze willen.
Je kan het vlees toch gewoon in een apart pannetje bakken? Ook met pasta’s kan dat prima. Op je bord erdoor roeren (je man en eventueel kinderen dan) en klaar. Ik zie het vele extra werk niet want dubbel koken is het niet. Dubbel koken is als jij iets totaal anders eet wat m.i. niet nodig is? Ik ben zelf geen vegetariër maar vraag jezelf af of je de redenen waarom je gekozen hebt voor een vegetarische leefstijl van je af kunt zetten.
Ik heb al eerder aangehaald dat wij nooit AVG eten, om de reden dat hij ook al niet dezelfde groenten als ik lust, dus dan is het wel dubbel koken. Dus zijn we al overgeschakeld naar veel pasta en rijst. Dan eet ik bijvoorbeeld gebakken rijst en hij er nog een stuk vlees bij. Of enchiladas, dat is dan twee vullingen maken, en twee ovenschotel vullen. Of een pastaschotel met champignons voor mij en kip voor hem. Of spaghetti met verse groentensaus en dan apart zijn gehakt bakken. Het gaat inderdaad wel makkelijk, maar veel variatie krijgen we er niet door en Het is dus eigenlijk vooral de combinatie veggie/vlees en dan nog eens niet dezelfde groenten graag eten dat het veel werk kost (denk ik nu aan, was het grotendeels vergeten omdat we dus geen avg meer eten). Als de misselijkheid over is zal ik weer eens aan de bak moeten met vergeten recepten
Kookt je vriend nooit? Vind namelijk dat hij nogal wat wensen heeft . Ik zou hem vragen om 2 à 3 keer te koken. Scheelt jou een hoop tijd.
Hier ben ik het mee eens. Als een groente niet zo in de smaak valt is het jammer, ik eet ook wel eens iets wat ik minder lekker vind. Ik doe mijn best, maar ik ga niet dubbel koken, dan kookt de ander zelf maar.
Nee, hij kan dat niet, verder dan pasta + pot saus komt hij bijna niet. De enige groenten dat hij lust is rode kool, prei, groene boontjes, worteltjes en rauwkost. Heb voorgesteld dat hij gewoon eens 1 hap neemt, meer niet, maar hij wil niet. Als ik vroeger mijn aardappels niet op kreeg, en het had tegen mijn spinazie gelegen, dan wilde hij die aardappelen ook niet opeten. Het is een volwassen man, kan het er moeilijk induwen hé
Ik eet al bijna 25 jaar vegetarisch. Mijn man en kinderen niet. Ik maak voor mezelf gewoon vegetarisch, voor de rest gewoon vlees. Daarnaast is mijn man een heel slechte groente eter. Ik kook dus heel vaak dubbel en weet ondertussen niet anders. Ik denk dat het dubbel koken inderdaad het probleem niet is. Want dat went ook gewoon. Ik heb bijvoorbeeld 5 inductiepitten en 2 ovens. Dus alles staat gewoon tegelijk te koken. En meestal kost het me niet veel extra tijd
Ik snap het wel van dat apart koken. Mijn man was 20 jaar vegetariër en toen hij een relatie met mij kreeg is hij weer vlees gaan eten. Daar geen problemen mee gehad gelukkig. Maar ja, zijn kinderen zijn het dus wel en als zij er zijn (goddank zijn ze er niet elke dag) dan vind ik het ook lastig dat aparte koken. Daarbij lusten ze ook nog eens niets dus vind ik het helemaal verschrikkelijk. Tel daarbij op dat je ook nog een kleintje hebt die veel dingen nog moet ‘leren’ eten en het plaatje is compleet. Ik merk, vooral als die kinderen van mijn man er zijn, dat we makkelijker eten. Voor hen kale pasta (ja echt! En ze zijn 7 en 13!) is snel gemaakt met voor ons wel saus erbij. Of AVG met voor hun géén ‘G’ maar wel met vegaburger. Ook makkelijk. En ik hou niet eens echt van AVG... Anyway; mijn man zegt weleens dat hij blij is dat hij weer vlees eet. Veel meer keuze en hij voelt zich gezonder. Zijn kinderen zitten nu al aan de vitaminepillen en niet zoals wij, maar omdat ze het keihard nodig hebben ivm tekortkomingen. Ik wens je succes en sterkte! En dat bedoel ik niet cynisch maar omdat ik je begrijp.
Ik ben inmiddels 25 jaar vegetariër en wij zijn ook niet van de avg. Pasta's, nasi, soep ed maak ik gewoon klaar met vleesvervangers en ik heb er nog nooit klachten over gehad van mijn gezin, noch van de visite als die blijft eten en dat staat op het menu. Misschien gewoon eens een gerecht met vleesvervangers klaarmaken en dit zonder te zeggen opdienen. Wie weet vind hij het wel lekker.