Ik heb beide. Asperger en ADD, dus dat kan ook nog. Kwam volgens mijn psychiater regelmatig samen voor.
Weet iemand hoe trauma en ad(h)d tijdens het onderzoek wordt onderzocht? Ik heb te maken gehad met huiselijk geweld tot mijn 13e, vanaf geboorte. Dit zou dezelfde klachten als adhd kunnen veroorzaken. Is het dan dat als je daar met dat verhaal komt, adhd per definitie uitgesloten is? Of wordt er onderscheid gemaakt? Ik leef nu al zo lang als ik me kan herinneren in een staat van chaos, dat ik ergens hoop dat deze diagnose eruit komt. Anders sta ik voor mijn gevoel nog met lege handen en moet er nog verder gegraven worden. En ik raak al moedeloos bij dat idee...
Ik denk dat het trauma eerst aangepakt moet worden voordat er duidelijkheid kan komen over evt. ADD. Het is belangrijk om te weten welke klacht welke oorzaak heeft. Maar het zou ook kunnen dat ze het wel snel kunnen onderscheiden hoor.. Dat ze bijvoorbeeld de keuze maken om wel vast met medicatie te beginnen om zo de trauma therapie beter te kunnen doen. Sterkte met deze verwerking
Ik merk dat de drang naar een antwoord en oplossing steeds sterker wordt. Ik heb nu cognitieve therapie gehad en het werkte gewoon echt niet. Ik voelde me zo onrustig, het was gewoon weer iets waar ik aan moest denken en ik bleef het maar vergeten. Dus om dan te horen te krijgen: ga eerst maar weer in therapie en kom dan maar terug. Dan zou ik het idee hebben weer terug bij af te zijn. Nu jij zegt over het beginnen met medicatie, denk ik: nou ook prima, als ik maar iets krijg wat me enigszins vooruit helpt op zeer korte termijn. Dan is dat een basis waar ik met behulp van therapie verder op kan werken.
Ik stuur je later even een pb. Ik heb een paar vragen en dat is misschien te persoonlijk op het forum.
Ik ben natuurlijk geen psycholoog, dus ik weet niet of alvast starten met medicatie überhaupt een mogelijkheid is. Mij klinkt het iig wel logisch om het te proberen. Medicatie is geen oplossing voor het probleem , therapie is wel nodig denk ik, maar medicatie kan wel helpen om wat orde in de chaos te brengen.
Zelf heb ik een aantal jaren geleden mezelf en de thuis situatie herkend in narcistische mishandeling. Alles viel op zijn plek. Vandaar ook mijn overgevoeligheid. Ik ging twijfelen toen ik het gevoelige ook bij mijn zoontje zag, is het dan toch aanleg? Is het thuis dan toch anders dan ik dacht? Heb ook therapie gehad voor de verwerking, zeker is dat mijn moeder me niet kon geven wat ik nodig had, nu bedenk ik dat het ook kan dat ze mijn afwijkend gedrag niet begreep. Wellicht ergerde zij zich aan mijn gedrag wat wellicht symptomen van ad(h)d waren. Ze vond me lui en ik kon niets verdragen. Ik ben dus benieuwd hoe dat straks in verhouding met het onderzoek gaat komen. Ik ben ook bang dat ze het daarop steken. Al merk ik dat ik het verstandelijk goed kan plaatsen maar ik blijf erg moe steeds en loop elke dag op mijn tenen al kan ik per dag wel minstens 5 uur op de bank zitten.
Hier ook vermoeden van ADD. Ik weet niet zo goed wat ik met het vermoeden aan moet, maar weet wel dat ik vastloop op verschillende vlakken. Als ik lees over meldplicht bij hypotheek afsluiten en verzekeraar en over vervelende bijwerkingen van medicatie dan stelt me dat teleur en vraag ik me af wat ik opschiet met onderzoeken of ik idd ADD heb. Ik zou op dit moment daarom vooral goed handvatten kunnen gebruiken om 'mijn leven in te richten' en om (makkelijker) te kunnen functioneren. Iemand die hier een tip voor heeft (coach? Website? ...)?
Pff echt een dip hier... Zo'n druk hoofd.. vannacht vanaf 3.45u wakker gelegen en om 5.50u ging de wekker. Zo brak... ik ben dan zoveel met mn werk bezig in de nacht en dan lig ik mezelf helemaal op te fokken. Vandaag ook een chaotische dag gehad op het werk en dan denk ik meteen weer; ik kan dit niet, ik moet ander werk zoeken, ik ga wel bij de Hema of de supermarkt werken want dat is een stuk makkelijker etc.. en ik weet dat ik moet volhouden want ieder nieuw begin is moeilijk maar ik vind het echt heftig
Wat naar! Deze gedachtes heb ik ook regelmatig, maar ik weet ook dat als ik bij de hema zou werken, ik binnen de kortste keren mij rot verveel. Ik ben zelf ook echt een waardeloze slaper en ik kan je helaas geen goede tips geven. Het enige wat hier soms helpt is een mindfulness of ademhalingsoefening. Ik train mijzelf daar al jaren in en als het echt druk is in mijn hoofd lukt het mij ook niet. Ik hoop echt dat je vannacht weer wat beter slaapt!
Lief berichtje, dank je wel! Ik ben ook begonnen aan een schriftje waar ik allemaal lijstjes in ga maken (ik heb al een kwaliteitenlijstje en een valkuilenlijstje gemaakt net) en ik hoop dat het opschrijven van mijn gedachten me helpt met het overzicht terug krijgen.. ik ben nooit zo goed geweest in overzicht hebben maar nu ben ik het spoor echt helemaal bijster haha..
Voor mij was de diagnose belangrijk om met medicatie te kunnen starten. In mijn werk gebruiken we dit boek voor de behandeling van adhd. https://www.bol.com/nl/p/behandelgids-adhd-bij-volwassenen-clientenwerkboek/1001004002726929/?Referrer=ADVNLGOO002008J-F7CQGFIURUYLW-284423601734&Referrer=ADVNLGOO002008J-F7CQGFIURUYLW-284423601734&gclid=EAIaIQobChMIwq-T8_i13QIViOd3Ch3YNQezEAAYASAAEgKpyPD_BwE&gclsrc=aw.ds# Misschien dat er ook coaches zijn die dit bieden? Zonder diagnose wordt er waarschijnlijk niks vergoed door de verzekeraar. Een diagnose betekent ook het recht op vergoeding voor behandeling bij behandelaars met de juiste kwalificaties. Ik denk dat de kwaliteit tussen coaches enorm wisselend is. Iedereen mag zich coach noemen zonder enige opleiding.