Hallo Dames. Ik moet gewoon even mijn hart luchten, of misschien wel opzoek naar herkenning, tips. Paar weken geleden een topic geopend dat mijn man depressief was. Nadat er in een week tijd gigantisch veel gebeurt is ( hij helemaal door het lint ging,gedreigd een einde aan zich zelf te maken ) Hebben we gisteren een spoed afspraak gehad bij de psycholoog. Deze gaf te kennen hem niet de juiste zorg te kunnen bieden. Hun deden maar 1x in de week En hij moest zeker 2x pw begeleiding hebben. Dus weer ergens opnieuw aanmelden en hopelijk dat hij snel aan de beurt is. Lees wachttijden van 10 weken Ze vermoeden dat hij een persoonlijkheid stoornis heeft wat er nu uit komt. Het zal een traject van maanden wie weet wel jaren zijn. Wat voel ik mij ontzettend klote en alleen. Voelt echt alsof ik voor niks al die tijd zo hard heb gevochten. Sinds afgelopen week woont die dus ook niet meer thuis nadat ik er ook doorheen zat en alleen maar rust wilde. Heb de zorg over onze kinderen maar jeetje wat mis ik mijn maatje, mijn man,mijn alles gewoon veilig bij hem in de armen in slaap vallen. Ik heb zoveel lieve mensen om me heen maar toch voel ik me zo alleen. Ik weet ook niet meer wat te doen. Hoe met hem om te gaan aangezien hij voelt alsof het een wild vreemde is. Hij zegt ook maak mij sluit me op. En laat me gaan als ik gemaakt ben. Hij heeft zelf ook zoveel verdriet. Ik wil hem zo graag toe laten. Maar ben zo bang dat hij als een blad om de boom omslaat en weer flipt
Wat een heftige situatie dit voor je. Denk dat het goed is voor jou dat je hierin begeleid wordt. door een psycholoog oid. Sterkte!
Jeetje wat heftig voor jullie! Ik herken bepaalde gevoelens die je hebt wel. Mocht je er over willen praten kan je me een pb sturen. Is het bij je man eigenlijk plotseling gekomen of speelt dit al langer en is het erger geworden? Ik wens jou/jullie heel veel sterkte en hoop dat je man snel de juiste hulp krijgt, maar ook dat jij hulp krijgt bij het leren omgaan en verwerken. Dikke knuffel!
Heel veel sterkte! Zo naar dat die wachtlijsten altijd zo lang zijn. Hopelijk helpt de therapie straks wel en kunnen jullie over een aantal maanden samen de draad weer oppakkken!!
Schematherapie is daar heel geschikt voor. Helaas dus wel wachttijden. Ik hoop dat tot die tijd hij wel bij de psycholoog mag blijven komen en hij niet tijdelijk aan zijn lot wordt overgelaten. Sterkte voor jou/jullie, niet makkelijk...
Mocht hulp op zich laten wachten en het echt niet gaan,(bom barst) kan je altijd de crisisdienst bellen. Heel veel sterkte
Ik dacht altijd dat wachtlijsten vervielen zodra er duidelijk was dat zelfmoord een optie voor de patiënt is. Dat was in ieder geval wel een tijd zo! Ik wil je heel veel sterkte wensen, dit is onbeschrijfelijk moeilijk. Maar weet dat je het alleen ook gaat redden. Wees sterk voor je kids maar huil het uit bij vrienden en familie zodat er ook even voor jou gezorgd kan worden!
Inderdaad, de crisisdienst is er om de tijd tot de therapie te overbruggen als het echt niet gaat. Kunnen thuis komen of regelen indien nodig een opname. Behandeling van een persoonlijkheidsstoornis gebeurd vaak met schematherapie Dat kan ook in een groep, in dagbehandeling en zelfs in een opname situatie. Veel sterkte! en
Dankjewel voor jullie berichten. Inmiddels van de ha vernomen dat hij inderdaad bij de crisis dienst is aangemeld en binnen 5 dagen contact met hem word opgenomen. Het lijkt wel een far from my bed show. Maar zit er midden in Ben hier al zo lang tegen aan aant boxen... voel me heel leeg... Nee ik huil zeker niet uit. Maar ik huil wel mee met de kinderen. In diezin dat als de kids verdrietig zijn er best een traan over mijn wang mag en kan rollen. Verder in jip en Janneke taal alles met de kids besproken wat ze moeten weten. Gezegd dat ze altijd naar me toe moeten en mogen komen met vragen. De juffen weten het inmiddels ook en houden ze goed in de gaten.
Er wordt dan in kaart gebracht hoe je je reageert in situaties en hoe dat komt. Er wordt met benamingen gewerkt zoals het boze kind, bange kind, boze kind. De gezonde volwassene en zo. Door te herkennen dat je vanuit een boos kind modus reageert en snap waarom dit komt kun je stapje voor stapje het anders aan te gaan pakken. Ik heb zelf schematherapie onderdelen gehad in mijn therapie. Met name het bange kind en de kritische ouder zijn zo belangrijk om duidelijk te krijgen wat er gebeurt. En soms lukt het om wat aardiger te zijn en meer de gezonde volwassene de teugels in handen te geven.
Dankjewel voor je uitleg. Ik weet dat er bij mijn man echt jeugdtraumas zitten die Nu naar boven komen.
Zo even een gesprek van 3 uur bij de crisis dienst. Ben helemaal gesloopt.... Maar ze gaan hem helpen. Wat een geruststelling. De eerst afspraken zijn gemaakt gelukkig