Uit respect kijk ik nooit naar zulke dingen, niet op de weg, niet op tv en niet in de krant. Dat gegaap altijd naar andermans leed, respectloos vind ik het. Alleen met de twin towers heb ik gekeken, dat was genoeg trauma voor de rest van mijn leven.
Door die leeftijden kwam het weer even hard binnen. Ik zou dan de oudste 3 kwijt zijn 8, net 7 en net 4. Nog nooit zo dankbaar geweest dat ik die koppies weer moest luizenpluizen vanavond. Zo'n ongeluk zet alles gelijk in een heel ander perspectief
Blijft maar in mijn hoofd en inmiddels heel wat tranen voorbij gegaan De reacties van zoveel domme mensen op internet doen ook echt pijn. Net kaarsjes aan gestoken met de kindjes en ze nog even extra geknuffeld.
Verschrikkelijk.. ook ik krijg dit niet uit mijn hoofd. Woorden schieten tekort voor dit vreselijke drama
Wat een nachtmerrie... Je brengt je kind(eren) naar het kinderdagverblijf, geeft ze een dikke zoen, nog een knuffel en zegt “tot vanmiddag!”. Draait nog een keer om, zwaait. Niet wetende dat dit de laatste keer is dat je ze ziet.... werkelijk afschuwelijk nieuws hebben deze ouders, families en betrokkenen gekregen. Mijn maag draait zich om bij die gedachten... Ieder ongeluk met slachtoffers is treurig, maar hierbij zijn zulke jonge kinderen betrokken dat het inderdaad ieder gezin raakt. Voor iedereen heel veel sterkte en kracht gewenst.
Mijn god wat een drama zeg! T zit hier ook al de hele dag in mijn gedachte rond te spoken en controleer vaker dan nooit t nieuws in de hoop te lezen dat de leidster en t kindje stabiel zijn. Wat een verdriet krijg je te verduren en t gezin met 3 kids waarvan 2 voorgoed uit hun leven gerukt zijn en hun 11 jarige die ligt te vechten voor haar leven in t zh. Wat een angst en verdriet. ook heel veel respect voor alle betrokken hulpverleners. Ze krijgen dit misschien wel vaker voor hun kiezen maar t zal nooit makkelijker voor ze worden. RIP lieve kindjes! En Hopelijk weten de ouders in de toekomst ergens nog de kracht te vinden om door te gaan met hun leven
Ik ben niet snel emotioneel van nieuws, maar krijg hier echt tranen van.... Zelfs mijn keiharde en bijna nooit emotie tonende man heeft niet verder gelezen. Wat moet die leidster zich enorm machteloos hebben gevoeld. En nu... pfff echt geen woorden voor. De reacties van mensen online ga ik niet eens lezen, daar maak je mij alleen maar kwaad mee.
Ik ben er ook al de hele dag mee bezig, kan het maar niet loslaten en voel me er letterlijk ziek van. De hel waarin die ouders zich momenteel in bevinden, dat is toch bijna niet te bevatten? Het besef dat ze, het zonder te weten, hun kindjes vanochtend voor het laatst een afscheidskus hebben gegeven vind ik echt ondragelijk. Het idee dat ze na het ongeluk hun kindjes zeer waarschijnlijk ook niet meer te zien krijgen en ze hen in een dichte kist moeten begraven maakt me zo verdrietig. Gewoon zo verschrikkelijk dit.
Weet je waar ik ook aan moet denken. Misschien heel stom, maar aan het kindje en de ouders wie net daarvoor op die andere school afgezet was. Wat moet er door die mensen heen gaan?
Hier brand ook al sinds vanmorgen een kaarsje. Dit soort berichten zetten mij altijd weer met beide benen op de grond. Doen me beseffen wat echt belangrijk is en hoe ik moet genieten van elk moment.
Daar moest ik ook aan denken, het moment dat dit ongeval in het nieuws kwam, de ouders die nog niet wisten of hun kind oke was. Die onzekerheid (hoe kort dat ook duurt) en de gedachten wat als... verschrikkelijk!
ik ben hier zo van ontdaan wat zijn we kwetsbaar... ons meest dierbaarste kan zomaar uit ons leven worden gerukt hoe moet je dan verder leven
Ik werk niet meer in de noodhulp door dit soort dingen. Ik heb echt een trauma van kind-gerelateerde ongevallen. Ik las dit in het systeem op mijn werk waar ik alles te zien krijg. Echt verschrikkelijk. Echt zo vreselijk erg. Ik heb er geen woorden voor.
Ik denk dat ze bedoeld de kinderen die op de vso zijn gebracht en die door hun naar school zijn gebracht.