Wij en onze buren zijn geen goede combi. Alleen die meteen naast ons, de rest gaat prima. Het is een stel op leeftijd, maar meneer is nogal een onplezant geval. Gisteravond ging hij weer tekeer. Schelden en vloeken. Ik moest even iets in de kliko gooien en toen hoorde ik hem weer tekeer gaan. Maar ik hoorde ook een harde pets en daarna hoorde ik zijn vrouw gieren van pijn. Tot drie keer toe in 10 min. Ik heb altijd zoiets van, bemoei je maar met je eigen zaken, maar dit kan toch niet? Dus heb ik online melding gemaakt van huiselijk geweld. Ongeveer een uur later werd ik gebeld door de politie. Kort verteld wat ik gehoord heb. Dan kon er nog wel een wagen door de straat komen. Ik heb gezegd dat het weer rustig was en dat thuiszorg er op dat moment was. Dan gingen ze contact opnemen met thuiszorg. Maar die hebben vast een heel ander beeld. Dan is hij heel vriendelijk en joviaal. Tja, de muren laten wel eens wat geluid door. Maar ik kan het huilen van die vrouw niet van me afzetten. Dat angstige roepen van haar: nee, dat wil ik niet! en het getier van hem: doe dan verdomme wat ik zeg! Ik voel me een stiekeme klikspaan. Maar het is zo'n bizar iets. Die man is over de 80! Zijn vrouw zal er niet ver vanaf zitten. En als ik nu terugdenk aan alles wat we de afgelopen maanden gehoord hebben, dan was dit ws niet de eerste keer. Huilend "Je weet toch dat ik van je hou?" En dan de vele scheld en vloekpartijen. Bah...
Je hebt goed gehandeld. Waarschijnlijk gaat de thuiszorg de boel wat scherper in de gaten houden en misschien dat er wat gevist gaat worden bij mevrouw om haar aan het praten te krijgen. Helemaal niks doen terwijl je zo duidelijk hoort dat er geweld gebruikt wordt, dat kun je jezelf kwalijk nemen, maar dit niet.
Ik zou in jou geval hetzelfde gedaan hebben. Kun je de thuis zorg niet "opwachten" en dan je bevindingen vertellen...
Juist supergoed dat je een melding hebt gemaakt, je doet het uit naastenliefde en niet om ze te pesten. Je hoofd wegdraaien en denken 'dat zijn mijn zaken niet' vind ik erger...
Ach wat ontzettend sneu De tranen schieten me gewoon in de ogen, arm vrouwtje! Zo oud en broos, en dan nog geslagen worden Je hebt goed gehandeld ts, je moet jezelf echt geen klikspaan voelen hoor! Ik hoop dat thuiszorg goed gaat opletten en iets kan betekenen voor die arme vrouw.
Wellicht kan de thuiszorg nu beter monitoren op blauwe plekken of op andere tekenen van geweld. Ik vind dat je goed hebt gehandeld hoor! Zoiets moet je niet laten gaan, daar krijg je spijt van namelijk.
Goed dat je gebeld hebt! Heb je de kans om eens alleen een kopje koffie te doen met de buurvrouw? Hoeft niet eens (gelijk) te gaan over wat je gehoord hebt. Maar gewoon dat ze weet dat ze bij je terecht kan.
Kan t niet zijn dat de buurman beginnend dementerend is? Ik hoor in mn omgeving regelmatig dat ouderen dan heel intimiderend en agressief kunnen worden. Mn schoonvader zit ook in die fase en kan enorm onredelijk zijn tegenover mb schoonmoeder. Je hebt trouwens goed gehandeld! Hebben ze geen kinderen die je aan zou kunnen schieten?
Je hebt enorm goed gehandeld! Absoluut geen schuldgevoel hebben. En het kan inderdaad zo zijn, dat je buurman begint te dementeren. Als ze kinderen hebben, zou ik die proberen te benaderen. En anders de thuiszorg en je zorgen bespreken.
Je hebt alleen gedaan wat je plicht is ... Zie het andersom als jij geslagen en misschien vernederd zou worden thuis en niemand denkt je te horen dan ben je maar wat blij dat er via een omweg wat aan gedaan kan worden. Ik begrijp heel goed dat je je schuldig voelt maar respect dat je voor je buurvrouw bent!
Ik had ook gebeld! Je hebt goed gehandeld hoor! Stel je voor dat het omgekeerd zou zijn, dan zou je ook willen dat iemand zou bellen (denk ik dan)
Hier dacht ik ook gelijk aan! Mijn opa heeft mijn oma een jaar of 2 mishandeld. We wisten wel dat hij wat aan het dementeren was. Hij vergat dingen. Mijn oma was hulpbehoevend en viel regelmatig. Hierdoor zat ze vaak onder de blauwe plekken. Na 2 jaar zijn we er pas achter gekomen dat mijn opa al veel verder achteruit gegaan was als dat ze deden voorkomen. Toen we dit wisten is opa direct als vriesplaatsing op een gesloten afdeling terecht gekomen. Heb je dit soort dingen altijd al wel gehoord of gingen ze voorheen fijner met elkaar om?
Goed gehandeld! Misschien is ook wel bekend bij thuiszorg dat meneer beginnend dementerend is? Met zulke meldingen kunnen ze het beter in de gaten houden en misschien ook meer hulp bieden. Als je kans hebt iemand van thuiszorg even aan te spreken, zou ik dat zeker doen!
Ze heeft een dikke huid. Ik woon hier nu tien jaar en hij behandeld haar niet als gelijke. In het begin praatte ik ook nog wel eens met haar over het tuinhekje, hij zei nooit wat. Leven en laten leven dan maar. Maar 6 jaar geleden heeft hij mijn man geslagen omdat mijn man het opnam voor de verloskundige die toen bij ons geweest was. Ze had de auto een cm voor hun oprit staan en daar moest een drama van gemaakt worden, terwijl ze er helemaal niet uit hoefden met de auto en de verloskundige haar excuses al drie keer aangeboden had. Mijn man heeft daar toen aangifte van gedaan, puur om het punt te maken dat je van elkaar afblijft. Sindsdien geen woord meer gewisseld. Prima. Wij horen hem vaker tegen haar tekeer gaan, maar het was altijd wel op hun manier een twee-eenheid. Meneer is slecht ter been, hij kon laatst niet uit de auto komen. Toen was hij ook zo op haar aan het schelden, maar ze kon hem gewoon niet helpen. Ze is ook oud. Het zou kunnen dat hij dementerend is, dat weet ik niet. Het is van het laatste half jaar dat het echt opvalt dat hij echt tekeer gaat. Maar gisteravond was voor het eerst dat ik dit meekreeg. Maar nu was ik buiten. En de ramen laten meer geluid door dan de muren. Ze hebben een zoon, maar die komt er bijna niet. Ik hoop dat thuiszorg nu de situatie beter in kaart kan brengen. Maar meneer stapte net nog alleen in de auto. Maar het gevoel is zo wrang omdat ik hem voor geen meter vertrouw. Straks staat hij hier aan de deur. Maar ik kon het gewoon niet over mijn hart verkrijgen er geen melding van te maken. Dit verdient ze niet. Ook al zijn we geen vrienden.
Je hebt het juiste gedaan! Niets om je rot over te voelen, er zouden meer mensen moeten zijn zoals jij.... veel mensen denken inderdaad "Niet mijn probleem". Ik moest ook direct denken aan dementie. Mijn opa is onlangs overleden (alzheimer) en toen hij en mijn oma nog samenwoonden kreeg hij ook ineens van dit soort boze buien. Hij heeft mijn oma (toen 83, slecht ter been) één keer een hele harde duw gegeven. Mijn oma heeft het gelukkig met mijn moeder gedeeld, die direct allerlei instanties ingeschakeld heeft. Binnen een week zat hij op een gesloten afdeling voor Alzheimer patiënten.... Kan me wel voorstellen dat het niet zo prettig wonen is naast zo'n nare man..