Mijn nekharen gaan overeind als een volwassene nog over "mijn mama/papa" praat tegen anderen. En op 1 of andere manier heb ik een hekel aan het woord oppermachtig
Als het over de kinderen gaat, gezien op facebook: Mijn/me hartje Me kontje (ja echt...) Verder nog: kaiserbrötchen (pest mijn man me altijd mee ) milf brusje
“Maaltijd” vind ik vreselijk. En “trek” (als in honger) ook Verder vind ik de naam “corstiaan” ook zoooooo vies!!! Ik ken iemand die zo heet.
'Smeerdodde', roept mijn man altijd als ik iets mors. Vreselijk!! En ja, daardoor roept hij het dus nog vaker.
Jáá smeersels inderdaad! Ik lees dat hier ook weleens. Stokbrood met smeersels ik vind dat heel onsmakelijk klinken. En "mannetje" over een volwassen man, doe normaal! Mijn ouders zeggen dat ook...brrrr. En poepbroek. Raar woord. Oja! En slipje!
Veel woorden die al genoemd zijn veroorzaken ook rillingen over me lichaam. Maar heb er zelf ook een paar - Klotsende oksels - aambei - slijmprop
Kids inderdaad.. Daar gaan echt m'n haren van overeind staan.. Maar voor mij met stip op nummer 1. Nest. Als in: 'Ik ga naar m'n nest'. Ik zie dan gewoon voor me dat iemand een smerig goor uitgeleefd uitgewoond bed in een hele donkere vieze kamer in gaat. Dat al 6 weken niet gewassen is en stinkt naar zweet.
Was iemand die eens tegen me zei 'wa make?' Ik met m'n lompigheid gevraagd wat ik moet maken. 'Wa make' betekend dus 'hoe gaat het?' Nu zijn ze op ons werk ook met een krantje begonnen met stukken straattaal van die buurt en het krantje heet 'wa make' Echt serieus, ik kan dat niet aanzien dus ik lees het ook gewoon niet. Elke vorm van straattaal en dialecten vind ik afschuwelijk.