Dat heb ik ook vaak gedacht.. dan zag ik zo n stelletje achter de kinderwagen/buggie lopen en zij met een dikke buik. Dan dacht ik bij mezelf, stelletje gekken je weet niet wat je te wachten staat . Best erg vind ik dat achteraf. Ik houd het maar op slaapgebrek van mijn kant.
Of van die topics die je voorbij ziet komen over ervaringen met 2 snel achter elkaar en dan maar even op je handen gaan zitten.
Mijn dochter was ook zo hysterisch (en is ze met andere dingen nog steeds, echt een drama Queen ). Gillen en schreeuwen, huilen, bijna overgeven van het huilen, nah ja, je kent het waarschijnlijk wel. Uiteindelijk is het dus gelukt met steeds terug leggen (ook met gaan slapen). Het gaan slapen hebben we afgebouwd zeg maar (eerst naast het bed met hand vasthouden, daarna naast het bed zonder hand vast houden, daarna een meter van het bed, toen bij de deur, daarna op de gang met de deur open, daarna deur op een kier). En glow in the dark stickers, dat hielp ook. En het zelf in slaap vallen leren baby’s niet vanzelf. Mijn kinderen vielen meestal aan de borst in slaap en dan legde ik ze bed. In het begin werden ze dan wakker maar dat ging steeds beter (hup speentje erin, dat hielp). Ik denk dat een kindje die went aan beweging terwijl ze slapen (in de draagdoek) moeilijk kan slapen als ze stilliggen. En sommige babies moeten even kunnen huilen voor ze slapen. Maar daar vind ik drie maanden wel te jong voor.
Als mijn kind ziek van verdriet thuis zou zitten had ik ook niet weg gegaan. zelfs niet naar hawai met geld toe. Mijn kinderen vinden het een feestje alleen met papa thuis want dan mag altijd net wat meer als met mama erbij.
Ja eens hoor! Ligt aan je kinderen. Mijn oudste begon net te stralen toen ik vertelde dat hij binnenkort 2 nachten bij zijn tante ging logeren: waarom niet 3, 4 of 5 mama?! Ik snap dat wel, constant vermaak, ijs, patat en feest Haha. Als dat anders zou zijn zou ik ook niet gaan.
Mijn oudste vroeg laatst wanneer ik weer een nachtje weg zou zijn. Want dan mag hij naast papa in het grote bed slapen. Hele week weg wil ik niet (nou ja... Voor mezelf wel, maar dan zijn er toch wat praktische bezwaren). Maar heel af en toe plan ik wel iets in een weekend. Zo ben ik eens met mijn moeder naar de Lion King musical geweest inclusief overnachting. Man gaat ook om het jaar een weekend met zijn ouders, broers en zussen ergens heen. Gezinsweekend noemen ze dat.
Mee eens! Trek niet alles naar je toe om vervolgens te gaan lopen klagen....mijn man doet heel veel anders dan dat ik dat doe, en andersom vast ook! Maak je druk, doe je het de volgende keer weer lekker op jouw manier. Ik ga al jaren achter elkaar met groep 8 mee op kamp, we zijn dan 4 dagen weg. Ik heb me nog nooit zorgen gemaakt of mijn man en dochter het wel of niet zouden redden samen. Voor mijn idee is het zelfs zeer waardevol dat ze deze tijd samen doorbrengen voor de vader-dochter band.
Hij en zijn ouders, broers en zussen zijn hun oude gezin. Nee ik voel me niet buitengesloten. Het is een heel waardevol weekend voor hun. Toen de kinderen kleiner waren vond ik het wel heel zwaar om alleen te zijn met ze. De laatste keer was juist superleuk. Ik heb toen op de eettafel een groot zeil gelegd, en het hele weekend met ze geknutseld en geverfd. Eten deden we op de grond aan de salontafel.
Tell me! Hahaha. Ik ben ook heel benieuwd hoe het hier gaat straks (18 maanden ertussen). En hebben net een pup en mijn vriend werkt onregelmatig Ook nog een bijna tiener meid in huis. Dus wordt een dolle boel! O ja en mijn zoontje van 1,5 slaapt nog steeds niet door en wordt elke nacht 2x wakker