Nee niet meer leverbaar dochter drinkt ha 1 en is overal uitverkocht en niet te leveren helaas alleen via nutrilon.
Ik biecht op dat ik irl gigantisch onzeker ben en bij dit soort posts meteen denk "wat heb ik nou weer geschreven?" En dan vervolgens ga zitten piekeren wie mij op de negeerlijst zou kunnen hebben, en dan laat t me dus niet meer los.
Ik wilde er niemand onzeker mee maken! Sorry! Hoe gaat het trouwens nu met je na zondag? Had echt met je te doen toen je over je man postte. Hopelijk voel je je minder rot.
Ik zit momenteel ahs afb het kijken, die van gisteravond. Zit ik te wachten tot het intro overslaan vakje in beeld komt
Oh, nee, niet zo bedoeld hoor! Maar denk t wel vaker. Wat vinden mensen van mij, ze vinden me vast een zeur, zou iemand me al op negeren hebben staan? Etc. Vaak wil ik reageren op een topic, schrijf een heel verhaal en post het dan toch maar niet want stel je voor dat... Ligt aan mij, niet aan jou hahaha ik ben gewoon wat vreemd denk ik. We hebben goed gepraat en er zijn heel wat dingen gebeurd sinds zondag. Niet op intiem vlak trouwens, al krijg ik zowaar een aai over mijn been als ik op de bank lig nu. Maar ook hier komt veel uit die onzekerheid voort. Voel me thuis nu wel meer begrepen en gehoord, dat is wel fijn. En voor de rest hebben we Christine le duc
Pats boem en ik voel me weer een stuk kleiner. Er werd geroddeld over mijn zoon door 2 ouders. Ik kon t net niet horen wat ze precies zeiden maar t was overduidelijk over mijn zoon omdat ze zijn naam zeiden en wezen. Kan niet verder erop in gaan want heb geen zin in een hele tralala als deze ouders hier op zp zitten maar wat het met mij doet zullen ze niet uitmaken. Heb maar tegen ze gezegd: tis wat he opgroeien... Mijn biecht; t liefst zou ik ze de kop kleiner maken maar ik word er alleen maar super onzeker van. Ik heb echt mijn mondje wel bij maar op zo'n moment kan ik alleen maar huilen dat mijn zoon een bepaald beeld afgeeft terwijl ik weet hoe het zit
Je mag best toegeven dat ik het ben hoor Mijn biecht: ik heb besloten vandaag helemaal geen kleren aan te doen. Mijn man heeft de kinderen weggebracht en haalt ze straks ook weer op. Ik ben naar bootcamp geweest in mijn sportkleding en na het douchen heb ik mijn badjas aan gedaan. Man&kinderen komen pas om 18.30 uur thuis vandaag, ik zie niet in wat zij er voor baat bij hebben als ik dan fatsoenlijke kleren aan heb
Dankje, ik heb echt zo geen zin om m straks weer weg te brengen. De starende ogen prikken al als je aan komt lopen
He gatver @birds86 wat een onveilige situatie op school voor jou en je kind. Kan je niet eens met de directie gaan praten? Misschien dat die roddeltantes eens een kanjertraining kunnen volgen op school. (achterlijk volk heb je toch) Sta erboven dit soort mensen die roddelen over kinderen zijn de onderkant van de samenleving. Lastig is wel dat zij dus ook kinderen moet opvoeden... zal wat worden zeg.
Misschien juist wel een keer het gesprek aangaan? Ik denk dat die mensen zich best zullen schamen als jij bij hen aangeeft dat je weet dat ze over hem praten, maar dat je even wil uitleggen waar het vandaan komt. Dat je graag met je zoon met een fijn gevoel over het schoolplein wil lopen. Ik denk dat als je zoiets rustig kan brengen, dat het begrip kan kweken. Edit: Al weet ik niet waar het om gaat, dus misschien zit ik er wel naast..
Fijn dat jullie goer gepraat hebben! Blijven doen hoor ipv opkroppen. Hopelijk gaat het in kleine stapjes weer de goede kant op. En je bent niet vreemd hoor. Of ik ook want ik haal ook vaak genoeg mijn getypte bericht weer weg
@birds86 hier ben ik het mee eens. Want hoe ongemakkelijk jij je nu ook voelt, denk maar eens na hoe ongemakkelijk zij zich voelen als jij hen op de man af aanspreekt. Ik snap dat dit veel makkelijker gezegd dan gedaan is maar ik denk dat je je heel wat beter voelt als je het gedaan hebt.
Hè, wat stom! Zacht uitgedrukt. Kun je er niet met iemand van de school over praten? Is niet normaal dat dit op een schoolplein gebeurd. Of ze toch zelf aanspreken? Ik weet zeker dat ze zich dan doodschamen namelijk. Sterkte in ieder geval!
Natuurlijk ben jij het. Zo irritant in topics altijd Geniet van je dagje alleen! Heb jij trouwens dan geen koude benen met alleen een badjas? Ik trek dan toch altijd weer een broek aan haha
@tuc @Madeliefje06 @Lilium @Afkes 10tal Bedankt voor de fijne woorden. Ik heb het nu voor t eerst gezien/gehoord dat ouders het over hem hadden. Er zijn al gesprekken over mijn zoon met school en hij gaat met kleine stapjes vooruit en ik merk aan de kinderen dat ze dat ook zien want ze willen wel met hem afspreken en knuffelen hem en spreken hem aan op t schoolplein. Dat doet mij dan wel weer goed. Wanneer ik het weer zie of hoor ga ik ze wel aanspreken, hoop ik. Terwijl ik dat echt wel kan en doe maar het blijft moeilijk. Maar in deze situatie hoorde ik niet alles en de bel was al gegaan. Ik ben wel naast ze gaan staan en dus gezegd tis wat he, opgroeien en toen zeiden ze niks meer. Beetje lastig te begrijpen misschien omdat ik niet alles neer zet wat er is een gebeurt maar door zijn gedrag heeft die helaas al een beeld voor andere terwijl het zo'n ontzettend lief gehoorzaam kind kan zijn. Helaas praten mensen grotendeels over het negatieve. Hierbij zeggen niet iedereen natuurlijk want de ouders die hem wel "kennen" van t kdv of van de buurt weten hoe zijn beide kanten kunnen zijn en helpen mij ook wel met geruststellende woorden.
Houd dat fijne gevoel vast! Ik weet ook hoe het voelt als er gewezen en geroddeld wordt. En als het over je eigen kind gaat, doet dat deste meer zeer. Roddelen over andermans kinderen vind ik sowieso getuigen van geen stijl, je weet nooit wat voor verhaal er achter zit. Mijn zoon heeft een 'handleiding' maar nu hij in groep 5 zit en bijna elke dag een speelafspraakje wil maken, doet dat mijn moederhart ook goed. Vandaag speelt hij bij (volgens roddelmoeders) een 'probleemkind', maar ze kunnen het zo goed vinden met elkaar! De moeder van dat kindje zegt dat ook regelmatig, dat ze blij is dat ze elkaars gelijken zijn en zo goed met elkaar op kunnen schieten. Ze begrijpen elkaar. En als ik merk dat zelfs de 'pestkoppen' (zo zegt zoon) van voorgaande jaren ook speelafspraakjes willen maken, merk ik dat er vooruitgang is. Niet zozeer bij mijn eigen kind hoor, maar juist ook bij de andere kinderen uit zijn klas. Die leren accepteren dat niet iedereen in het zelfde stramien past. Edit: alleen jammer dat de ouders zo vooringenomen blijven