Dat ik gigantisch baal van m'n angststoornis. Net begonnen bij m'n nieuwe baan en nu alleen maar angst en spanning. Enerzijds wil ik niet opgeven, anderzijds waarom zou ik mezelf dit op de hals halen.
Dat mensen hier zo vreselijk kunnen zeuren over schrijffouten.... man,man wat maakt zo’n dtje of tje verkeerd geschreven nou uit... ( tenzij je bijvoorbeeld schrijft: partner wilT niet...dat snap ik dan wel)
Oo heeerlijk dit heb ik even nodig. Ik ben zwanger! Ja! Eindelijk is het gelukt dmv icsi. Maar jongens wat voel ik me beroerd! En kut. En gammel. En ellendig. En ik hoop zo dat dit geen 7 a 8 maanden meer duurt want dan ben ik er nu al klaar mee. Ik word dood moe van mezelf en voel me gewoon ronduit kut. Ik lig op alles en iedereen te zeiken de hele dag en probeer steeds maar een glimlach op te zetten want iedereen herinnert mij eraan hoeveel moeite het heeft gekost om zwanger te raken en hoe dankbaar ik moet zijn. Ik mag dus niet klagen. En daar word ik nog veel chagrijniger van. En k had me zo voorgenomen om gelukkig te zijn en blij te doen en super gezond te leven. Terwijl ik me het liefst vol prop met friet, frikandellen en chocola terwijl ik op de bank lig. Ik voel me zo'n zeiktrut
Ik baal ervan dat mijn vriend nooit thuiskomt op de afgesproken tijd. Vooral rond etenstijd. Hij zegt dan bijvoorbeeld half 6 thuis te zijn. Mooi, denk ik dan, kan ik plannen hoe laat ik begin met koken en zorg ik dat ik rond half 6 klaar ben. Vervolgens komt meneer na 6 uur thuis. Het eten is dan al lang en breed klaar en ik zit maar stom te wachten. Grrrr. Ik vertik het om alleen al te beginnen met eten, ik vind het namelijk belangrijk om samen aan de eettafel te eten, omdat dit zo'n beetje het enige moment van de dag is dat we tijd samen hebben.
Ik baal van mijn energietekort, mijn gebrek aan libido door de vermoeidheid en het feit dat ik daardoor een kort lontje heb naar vriend en zoon. Klote ziekte. Morgen werken op mijn normaal gesproken roostervrije dag. GETVER
Ik begin me steeds meer en meer te irriteren aan kauw en eet geluiden. Met name van mijn man... Pfff. Die kan een chipje gewoon niet in één keer in z'n giechel stauwen, maar moet altijd maar in hapjes waardoor ik extra gekraak hoor.
Ze zetten elke 3 maanden mijn nekwerfels recht ( die vergroeien omdat de banden niets doen en de spieren daardoor overbelast raken) en behandelen de zenuwen daartussen met hitte en stroom zodat die tijdelijk geen pijnprikkels door kunnen geven en ik krijg 8 injecties met langwerkende pijnstiller in mijn nek en hoofd zodat ik weer een maand of 3 door de APK kan.
Poeh heftig zeg. En dan ook nog zo'n lul de behanger van een schoonvader. Sterkte en weet dat je altijd mag komen "klagen" (vind het meer je hart luchten)
Ja compleet met k woorden en al, kind kan er eigenlijk niets aan doen want het komt van de ouders. Maar wel irritant als dochter met dat soort woorden thuiskomt en ik moet gaan uitleggen dat er hele domme mensen bestaan
verschrikkelijk. En dan ook nog elke 3 mnd de risico's die bij een operatie kunnen voorkomen. Hopelijk was je schoonvader snel weg?
Da's heftig zeg! Even een lekenvraag: kunnen ze de nekwervels niet vastpinnen o.i.d.? (Kan me wel voorstellen dat het een risicovolle plek is, maar is er geen meer permanente operatie voorhanden?)
ja en de vorige keer was het "fout" gegaan toen had ik een paar dagen na de ingreep extreme hoofdpijn en bleek er hersenvocht te zijn gaan lekken. Daardoor ging ik er dit keer wat angstiger in. Het is niet alleen lichamelijk klote maar mentaal geeft het telkens ook wel een klap die ik even moet verwerken. En dat vind ik soms het ergste omdat ik de stoere sterke Nan wil zijn die alles kan handelen en zich niet laat kisten door wat tegenslagen. Ik ben in slaap gevallen maar volgens man is hij toch wel ruim 2 uur gebleven.
Nee dat is geen optie ivm mobiliteit. De neuroloog zoekt nu een optie uit met botox zodat de spieren helemaal niet meer kunnen aanspannen en hopelijk de wervels dan niet verdrukken en scheef laten groeien maar dat is op die locatie nooit gedaan dus ze kunnen de gevolgen niet overzien en als het niet goed werkt dan moet je wachten tot die botox uitgewerkt is en dat kan zo 5 maanden duren.
Ik wil klagen dat ik een paar dagen ( weer) opgenomen ben geweest . Met lotgenoten zijn was fijn, de verpleging bijna allemaal kundig en aardig Maar voor de zoveelste keer enthousiast algemene tips van een stagiaire krijgen maakt me meer dan woedend en intens verdrietig. Als het zo makkelijk is dan was ik echt niet vrijwillig in een GGZ instelling gaat zitten!! Ik was zo van slag en verdrietig dat ik na een uur op zoek durfde te gaan een een vpk. En die zat in overleg.... Uiteindelijk wel goed opgevangen maar leuk is anders
Dat mijn vriend altijd zo snel overstag gaat met dingen. Voorbeelden Energiemaatschappij komt langs de deur, de maatschappij die we hadden was prima. Maar toch laat hij zich ompraten Vergeet het echter tegen mij te zeggen , kwam erachter toen ik de papieren in huis kreeg. Nu weer met een collecte aan de deur. Ik geef altijd keurig aan collectes ( in ieder geval aan de doelen die mij aanspreken) Nou is er iemand geweest van de hartstichting , geven we altijd aan. Maar meneer mijn man heeft zich laten overhalen om donateur te worden en elke maand 6 euro over te maken. Dit zonder te overleggen! (Ik vind eenmalige donatie meer als voldoende) Vind het zooooooo ontzettend irritant als hij dit doet
Jeetje sterkte, en natuurlijk moet iedereen een vak leren en begint dat met stages maar wel vervelend dat jij daar op een moment dat je dat niet kunt hebben mee geconfronteert word. Ben je "opgeknapt" van die paar dagen opname?
Dat ik verga van de pijn en me klote lijf zoo beu ben. En dat Ik het er de rest van me leven mee moet dealen
Ow mag ik hier klagen? Over alles? Ik haat de herfst. Echt haten hé. Ik haat het! Verschrikkelijk. En dat is nog maar het begin. Komt dadelijk die *+*!#@ winter weer! Nog erger bahbah. Moet ik ook nog medicatie nemen en wat is een bijwerking die ik natuurlijk weer heb? Juist ja, koude handen en voeten! het is september en ik zit met momenten te bevriezen want dat trekt door heel m'n lichaam en m'n vriend zit me maar uit te lachen met m'n truien, wintersokken, badjas en dekens maar ik bevries gewoon! En dan moet de winter nog beginnen!? En nog zo een leuke bijwerking, haarverlies. Ik verlies zo veel haren! Niet normaal! En dan vraagt een collega aan mij of ik naar de kapper ben geweest deze week want m'n haar ziet er anders uit. Ja duhhhhhh, ik heb er gewoon minder! Maar wat het moet doen doet het niet snel genoeg. Ben nog maar 2kg bijgekomen. Oké nu had ik wel te hoge verwachtingen in die paar weken tijd maar allee. Dacht dat ik in een maand 5/6 kg zou bijkomen Maar heb wel wat meer energie wat ik nu gebruik om te klagen Maar echt hé. De herfst? Welke koekoek heeft dat seizoen uitgevonden? Ik haaaaaat het. Maar allee positief blijven. Over 8 maanden is het mei *Klaagmodus uit*